Alle inzendingen over Vlieland

Ineens was je daar Meisje met je donkere haar Je lachende ogen zo sterk en expressief maar ook zo ingetogen Je vrolijke blik die zorgeloosheid lijkt te stralen maar wie beter kijkt ziet twijfels malen Jij met je zwarte bril en je ronde billen Je mooie volle wangen deukjes erin gevangen Bruine vlekjes in je hals Altijd daar…

Daar waar ik nooit jouw naam vergat Met sporen op het schelpenpad De boerenglop, het droge wad En rozenbottelwegen Daar vond ik wat ik nodig had Veel meer nog hier, dan in de stad Een stilte, die de zee verbrak Naakt in de zon gelegen Waar zeilboot met de vogels gaat Mijn hart voor jou steeds over slaat Waar lichtjes waken, 's avonds laat…

Vuurboetsduin ontzie mij niet wanneer ik hier uw ziel geniet met ogen van een kind dat droomt van overzeese buren van lantaarntjes op zee in wat het Vlie hier achter liet in kokkels van verdronken land die dreven op een zeemanslied waar ik als kind U nader riep met moeder, zusje, vader liep over dit land van Stortemelk waar ik stil stond…

Voorjaarsochtend vroeg stille regen op het wad een man steekt pieren.…

Je…. Betreedt de veerboot Ruikt het Wad Verlaat de haven Ziet het eiland Je…. Beleeft het dorp Ziet de duinen Hoort de wind Ruikt de bossen Je…. Proeft de zilte zee Beleeft het strand Voelt het zand Je…. Betreedt de boot Voelt de golven Nadert de kust Verlaat de rust….…

Eerst Texel, Vlieland en daarna Terschelling, Vervolgens Ameland, Schiermonnikoog zag André toen hij door de ruimte vloog, geholpen door de mooie weersvoorspelling. Gelukkig werd het uitzicht niet verstoord door iets waarmee naar olie wordt geboord.…

En bij 2001 ziet hij straks staan: "De Duitse troepen vallen Vlieland aan."…

Op Vlieland bij het stille strand. Was laatst een klapmuts aangeland Zij gaf het eerste levenslicht Aan de pup uit dit gedicht Vervolgens na een dag of twee Post-partum ging zij weer naar zee Wat nu te doen zo dacht de pup Een pintje in de klapmuts pub?…

Aan je schoonheid wil ik niet meer denken. Gedachten aan je lach, die doen me pijn. Ik wil niet weten wat je me zou schenken, Als ik nog steeds deel van je leven zou zijn. Elk mooi moment dat wij hebben beleefd, Is nu verworden tot een bron van smart, Die voelbaar wordt als mijn gedachte antwoord geeft, Op het gesmeek van mijn verlaten hart.…

Gevormd door de striemende wind de getijden zijn vervlogen Zacht adem ik over zee jouw naam golvend en zo bewogen…

Vlieland kende gure tijden Die van wind, water en vuur Die van drenckeldood, natuur Die van pure armoe lijden Die van schuimbekkende baren Die een kwetsbaar dorp verslonden Likkebaardend naar de blonde Duinen loerden, een strak staren Als een roofdier naar zijn prooi Naaldbos, helmgras en fazanten Meeuwen, ganzen, vis en vee Maken Vlie…

van dichterlijke aard hij doet verhaal met kop en plot en staart van al die inkt die hij heeft opgezogen het manuscript, zijn bloed, ligt al te drogen te lezen is zijn lichaam in het zand een laatste zucht, hij stort zijn hart uit, strandt -------------------------------------------- Uit: 'Dicht het financiële gat van Stichting Potvis Vlieland…

goud glinsterende manen boven zwart fluwelen kraag je bleke sproeten gelaat met fonkelende blauwe ogen jou met dienblad zien balanceren op het drukke duin terras geeft mij Vlielands schoonheid op een presenteerblaadje verstopt achter een boek het hart kloppend in je broek voedt een koel glas bier je fantasie met wild plezier mooiste…

Nog bij eb kwamen ze samen hooggelegen rondom water zij aan zij met hun gedachten aan verdronken Eijerland hier eens verloren aan de Noordzee die hen meetrok in de ginder om opnieuw daarna geboren als een onderwatervlinder te verdwalen langs het lege dat de zee er had verkregen met de dominee - het scheepsjong goudverdieners en hun zegen…

aan de oude dorpsstraat staat het raadhuis stil te dromen het raadhuis dat Slauerhoff nog langs zag komen hangend aan zijn sigaret.…

Jeronimo heeft nog nooit gehoord van de Noordse waterlijster maar zij zijn spoorslags naar Vlieland gereisd en hebben gezien en vastgelegd. Jeronimo voelt zich klein. De geur van gras troost onvoldoende. Hij pakt zijn Lidlkijkertje en tuurt lukraak naar het westen.…

Je zult het niet geloven maar dit wil ik even kwijt herinneren jullie me nog inmiddels ben ik één jaar getrouwd het heeft me nog geen minuut berouwd mijn lieve blonde meid en de huwelijksreis voldeden volledig aan de verwachtingen en de eis heerlijk ontspannen in een rustige sfeer dat wilden we samen en niets meer Vlieland was met zon overgoten…

verpatst Buiten de baas z'n tijd, dus dat was tricky Zeg maar gerust een vrije e-bay zwendel Van Marco met z'n witteboordensikkie En game mobils met virtuele hendel Met hulp van buiten ging het, efficiënt, Overdag en 's nachts gelijk een dief, Aldus vergrootte hij z'n rendement En kocht een Haus am See, heel lucratief Op Vlieland…

Ze gingen naar een eiland van de Wadden. Dankzij het reukvermogen van zo’n hond Die wiet en drugs en hasjiesj bij hen vond, Greep men daar negen jongens bij hun kladden. Waardoor voor mij afdoende is verklaard Waarom de speedboot Koegelwieck daar vaart.…

Ze wilde zó graag bij haar vriendje zijn, dat ze haar leven in de waagschaal stelde. Maar toen haar lief de reddingsboot bestelde, toen vond ze dat toch wel bijzonder fijn. Zeg, laat ze stoppen met die dure grappen en spoedig in het huw’lijksbootje stappen!…

Wat moet ik nog in Pieterburen doen Ze kunnen daar verzuipen met z’n allen Ik laat m’n leven niet door hen vergallen Het gaat ze daar alleen maar om de poen Haar naderend vertrek heb ik voorvoeld Toen er een vrouwtjeshaai kwam aangespoeld…

aan die herinneringen lijden Aan weemoed, nostalgie, melancholie Ziet hij in 't hier en nu geen evenknie Ach 't waren - hoe romantisch - andere tijden Ook in Den Burg lijdt Sint geen Tesselschade In Raasdorp is er niemand die hem stoort Noch in Madurodam of Muiderpoort In Stiens staan wel tien kinderen aan de kade En Ameland en Vlieland…