Alle inzendingen over Vlijmen

pennen jennen en schrijven schuin over de schreef vlijmen de dichtader maar niemand die geneest…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met de Kerstman te slijmen En wat men ook vindt Van Kerstman of Sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

Laten we niet te veeleisend zijn. Het grote geluk is niet iedereen beschoren. Misschien zijn we niet bot genoeg of moeten we behoren tot de klasse met veel geld om met alle geweld dat soort geluk te willen najagen. Laten we niet het onmogelijke vragen. We zouden tevreden moeten zijn. Het is al heel fijn dat we tegen elkaar aan liggen en…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Een sinterklaasdichter te Vlijmen Liep laatst met zo’n kerstman te slijmen En wat u ook vindt Van kerstman of sint Ik kan dat niet met elkaar rijmen…

Er was eens een dichter uit Vlijmen die zat bij een poeet te slijmen zeg, wat ben jij goed precies zo het moet zoiets valt bij mij niet te rijmen.…

Een naaktslak die onlangs in Vlijmen Zo graag zijn relatie wou lijmen Sprak: o liefste slak En gaf haar een smak Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

Er was laatst een slak in Vlijmen Die graag zijn relatie wou lijmen Hij sprak: O liefste schat, Je bent de slak van mijn hart Maar zij vond dat hij zat te slijmen…

Na ‘Barney’ is er weer een nieuwe held De wereldkampioen is ‘Mighty Mike’ uit Vlijmen, noordelijk van Oisterwike De ‘Hulk’ heeft ook het hoogste prijzengeld De pijltjes klein, het lichaam big and mighty En als het moet werpt hij steeds honderdtighty…

Scherpe messtekende pijn Vlijmen het bloedende hart Ineens haalde de dood je op Zomaar oneerlijk gemeen Niemand mocht dat immers.. Deze liefde gaf ons najaarsbloemen Huilend strooide ik die uit Over je graf van leegte Nooit zou onze liefde doodgaan Samen was het zó volmaakt...…

Voor mijn vader Cavalerist was hij In Brabant langs De Vlaamse grens In mobilisatietijd Vertrouwen volop in De paarden die Hij mende - en Wat minder in de Meerderen die hij kende Herinnering aan mijn vader Jan Weggemans, gelegerd in Vlijmen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog.…

Die J. de V. wiens naam is Jan van Vlijmen Die witwas-rommel-ritsel-graaifraudeur kocht om, verduisterde en dacht: ‘Ik beur en grabbelgrijp, de baas kent mijn geheimen’ Gebeiteld zat hij, snor en strakjes vast Dan achteroverdrukken in de kast!…

'Ik hield mij groot ontbeerde vlijme messenkracht en macht en mensenmoed.' Wie het laatst slacht is de Dood.…

Behangen, dat doe ik al twintig jaar Ik knip en plak en maak met veel plezier Uw muren mooi met elke rol papier Geen klus is mij te gek ofwel te zwaar Maar als ik thuisgekomen ben in Vlijmen Dan zakt mijn goede luim ver onder nul Ik ben alleen en voel me steeds een lul Er is geen vrouw die zich door mij laat lijmen…

Ik word wat treurig van Cohen. Zijn ogen priemen en zijn mond staat erg verbeten Soms lijkt hij het niet helemaal te weten. Hij stelt te leur maar toch blijf ik zijn fan. Want haantjes die elkaar beconcurreren, elkaar bestoken …..klap na klap, dat prijst men hier als leiderschap, maar punten scoren is nog geen regeren. En haal je 't niet…

ik harnas recht mijn maliënkolder en gevest jij zeepbelt in je bad en jaagt het schuim naar mijn gevecht terwijl ik vlijm en scherp de woorden kloof ze puntig steeds onthoofd warmen de oliën je lijf al klaar voor ons ontmoeten ik ben bereid te sterven in het heetste van de strijd alleen jouw zeepbel geeft slechts sop en kan mijn…

Schaapachtige wolken verliezen hun onschuld pakken samen in een loodgrijze lucht dikke druppels water vallen in het rechte polderland na wat uren lijkt te duren verschijnt een mathematische regenboog een vlijm scherpe scheidslijn tussen verdriet en verraad tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken geen ruimte latend voor nuances…

Nachtdonker zit in de wilgenboom op stille takken, omklemd door nagels als een vlijm de jager; gekleurd als niets op wacht, naar zijn prooi. Onzichtbaar draaien de zoekers langs de wallenkant, gespitst op rusteloos leven daar benee onhoorbaar glijdt als een spies de dood over het leven.…

Ik wil je openbreken in een woord vol hartstocht of scherp als een vlijm, een steen gooien met kracht en vol intens genot luisteren naar 't gerinkel, met mijn hiel, één haal, de bolster scheuren.…

Annen Zundert Azewijn De Kelcke Gulpen Alteveer Ginderdoor Alkmaar Brakkenstein Gauw Paarlo Naarden Hoevelaken Zwinderen Vlijmen Zutphen Flieren Langweer Verwolde Tempel Dieren Ommen Schuddebeurs Beutenaken Muggenbeet Schalkhaar Roden Neck Krimpen aan den IJssel Krimpen aan de Lek…

scherpe helmranden vlijmen blote voeten rode druppels sporen in het blonde zand tussen duintoppen verdwijnt een hoofd duikt elders weer op vertwijfeld op zoek naar wat niet deert sporen vormen paden uitgesleten in het zand na iedere nieuwe storm onherkenbaar toegedekt maar als het lot niet valt te keren vluchten een redding…

Mijn dag en was niet oud genoeg, mijn hart en was niet koud genoeg, dat zwaar de vlijme twijfel-ploeg mijn vree niet breke ... Zo schijn 'k (misschien der vreugd bestemd) een vrouw, die, vreemder angst beklemd, oneindig naait haar doden-hemd steke bij steke.…

gestolde glans, met bevende transgressie naar zijn trans, doch voelt door bijstere nacht zijn blik gericht op zijn in zich verzengd eigen gezicht weerkaatsend hun oorspronkelijk dubbelnaakt, of 't oog gesperd de waterspiegel raakt waar de beminde knaap verdronken ligt, dan duikt hij naar haar schimmige tweeling-vacht, of splijt hij met zijn vlijm…

Ik zag, dat een zwoeger in Vlijmen gebukt onder hout ging. Hij zei me: 'Ik trek door het land en steek heksen in brand. Ik heb altijd een brandstapel bij me.' Ik zei toen, dat die niet bestonden, waardoor hij zo op werd gewonden, dat ik werd verrast, want hij pakte me vast en ik werd op z'n stapel gebonden.…

Vredige nacht, stil gezongen lied in zwarte leegte, kleurloze pracht, script vol verdriet met nietszijnde geschreven. Oh licht van luwe leegte, zing uw zang tot aan de ziel. Ontvlucht het oneindig zwart, tot aan het rood van het hart. Bleke tragedie, bloeiend in de lucht, bemin al wat u omvat. Oh instrument vol gouden klanken, speel…

Eens een bloem van pracht en toekomst, een bron van oneindig zicht, een tong voor vele oren. Nu wachtend op wat hem toekomt, een duister licht, waarin het einde wordt geboren. Eens zo vol van superieur intellect, het leven bood hem wat het had. Nu zo leeg op late dagen, wachtend op de nacht. De zin van het leven: herinnerd worden en worden…

Mijn gehoor werd in extase gebracht bij het horen van de paradijselijke klanken die als zang tot mij kwamen. Mijn zicht werd bevangen door haar pracht bij het gloren van de paradijselijke klanken die haar benamen. Cheyenne Haar blonde haren omlijstten haar even mooie gezicht, waar een egale en zijdezachte huid het lieve en onschuldige…

Vrees niet. Uw woord is mijn kracht, omdat het mijne het uwe is. Vrees niet. Uw woord is zonder kracht, omdat het uwe het mijne niet is.…

heden zal ik voor je rijmen niet om jouw wijsheid te vlijmen neen, ik haal het uit diskrediet alsof het onze taal al lang verliet waar kennelijk niemand nog geniet om in vorm zinnen te lijmen als beelden niet worden vervlochten tot intieme hartstochten of satans gedrochten geen duisternis bezochten in wederkerende klanken wat is dan een…

Namen worden vergeten. Het bestaan zal vervagen als een dwalende ochtendmist. Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen zullen het zijn van ons wezen terugbrengen tot iets wat ooit was, maar nooit meer zal zijn of worden. Alles wat was en zou zijn werd ons ontnomen. Alles wat was werd tot niets gemaakt.…