...ets dat is het daveren van de zon,
Die heur wonne over de wereld spon
En spint; dat is het spelemeien
Van ebbe en vloed der zonnetijen.
M’n fiets dat is een foor van lichten,
Zoveel dwarlende schichten
Die draaien door elkaar:
...
...is voorbij,
De schepen liggen rottend in de haven
En door het touwwerk vliegen zwarte raven:
Het is gedaan met vloot en visserij.
Waar is het volk van dit verlopen tij?
Men zag het vroeger langs de kaden draven,
Het is verget...
... golven die bestaan
Waar het licht van mij jouw zee verlicht, zo zal jij blijven gaan
Hier besta je tussen eb en vloed, als eiland vol met leven
Hoor je zee en verder niets, laat jij jouw woorden ongeschreven
Maar ik zie je -en ik ...
...
zo te plooien
dat hun ragfijne
schittering alle
kleuren van de
regenboog stralen
lichter en witter
vallen vlokken
dwarrelt zacht
langdurig dromend
kristal tonende sneeuw
op onzichtbare muziek
haar eerste prelude
jij me...
...,
tussen feit en fictie, elk verwoord
met een eigen dictie in de genen
de realiteit heeft ons ingehaald, de
vloed van de overdaad in pixels op een
mythische scherm ons onbelemmerd
achtervolgt, gebed om bij te blijven,
f...
...opstaan
ook al is dit bij ieder bekend
toch is het niet zo,
leert de ervaring,
dat men daar aan went
eb en vloed
schetsen een verklaring,
en dag en nacht vormen
tezamen een geheel
doch ons gevoel
gaat haar eigen weg;
...
...srecht
als een Romeinse pilaar
glinsterend in de zon
blaadjes van de
perenbloesem zijn
vluchtig reizen
als vlokjes sneeuw
in deze smalle dagen
moet men waarachtig zijn
het wrede lot laat weinig
van ons harnas heel
...e eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bl...
Wij willen geld van onze dode vader.
Hij gaf ons ziektebeelden bij de vleet.
Zijn DNA dat ons de das omdeed
vloeit rijkelijk bij ons door elke ader.
Graag gaf hij ze een dochter of een zoon.
Maar ondank is helaas des werelds...
...t hen bindt.
Kom, ze moet weer gaan
nu snel opgestaan
door de bomen ziet ze de trein al staan.
Twee werelden vloeiden even
ineen.
Terug naar de levenden
Dit keer alleen,
weer alleen.
... is zij een open haard
vrijheid is druppels bewonderen
die als glinsterende spray
van een waterval storten
die vloeiend in het water
de lucht laat verschieten
in een regenboog van kleuren
waarin zonlicht dampend danst
in elke...
...astig
maar er zijn geen beesten
die mijn ogen uitsteken
om me levend te verscheuren
ook is er geen getij
geen vloed die me verdrinkt
ik zit alleen maar vast
als in beton, het zand
is hard geworden, ja
als er toeristen waren
...
...klaarde gezicht,
vermengen zich een lach en een traan om weer te staan.
Sterker nog, er welt innerlijk een heuse vloed aan zinnen
om ook dit jaar weer over verdraagzaamheid te beginnen.
Want wat belichaamt toen en deze tijd, is en ...
... haar stokje
Ontkomt zij ’t wreed gevaarlijk straatgewoel.
Bereikt is de oude bank, haar troostrijk doel.
Ze ontvlood de broeiing van haar zolderhokje,
Waar hing de lucht beklemmend zwaar en zoel.
Van ver een kerk tampt vroom een ...
Zijzelf was als de zee, maar zonder stormen.
Even blootshoofds en met een brede voet.
Rijzend en dalend op haar vloed,
als kleine vogels op haar schoot gezeten,
konden wij lange tijd haarzelf vergeten,
rustend en rondziend en beh...
... uitkomst
het groen slaat
regelmatig op hol
aan beide zijden
ontwaar ik
de gloed van
snelweg
ondertussen
vlot ik
op het pad
de linkerkant
plat getreden
de rechterkant
overgroeid
beide leidend
naar het zelfde punt
...
...pel van schaduw en licht
voor het venster zingt de lente
luidkeels zijn schone lied
ik probeer te schrijven
maar vlotten wil het niet
het buiten lonkt en lokt
zoals die gevleugelde vriend
zijn soortgenoten roept
in gedachten ...
...oomde vlinder
geen strobreed in de weg
zo zacht en kwetsbaar.
Zee-vers
Woorden te schrijven
aan de tijdloze vloedlijn
een golf neemt ze mee.
Leefbaar
Zonder de mens zou
deze wereld absoluut
veel leefbaarder zijn.
...fel voelde hij zich onder hen ontheemd.
Toen zij eensgezind samen zongen en baden,
brak zijn lichaam, zijn bloed vloeide in het glas.
Hij zei dat het de bedoeling van de vader was,
dat een van hen hem die avond zou verraden,
en ...
...en broek
En gapend lichtgeel boezeroen,
Toon, om een soepkip op te doen
In ’t nachthok; ’t fluiten flapt tot vloek
Als plots een Barnevelder kloek
Fladdrend en kaaklend zich verraadt.
‘Verdomme,’ bromt hij, even kwaad,
Ma...
De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn dome...
...en, ook jouw
uur komt, al rol je weg, je kromt
je rug als een wolvenpak, je ziet
mij als een prooi, in eb en vloed,
brekend op de kust van niemandsland
als spotroep van aangespoelde schelpen die
op de tijdslijn het verleden...
Wat heeft ons op die morgen toch wel mogen
doen lopen langs de Regentesselaan,
waar ons de blaren om de oren vlogen?
Waar kwamen we in 's hemelsnaam vandaan?
Hoe dan ook, er kwam een mannetje aan
waardoor je blik opeens wer...
...st
Nu ben je de prince op een wit paard en ik Fiona bij t open haard
Wachtend op de kus van de ware liefde om de vloek te verbreken en ons hart en ziel te laaten spreken.
...
ze keek naar haar handen. Die maakten gebaren.
Als bloemen, dan bloeide zij, vissen: zij zwom,
als vogels: daar vloog zij. En ik? Liever dan
te geloven in wonderen, onder het mom
van een groet, als voorbijganger, brak ik de ban
e...
...rd ik aangedreven
En vrienden zeilen schaterend voorbij.
Het is in hartje winter volop mei.
We schaatsen op een vloer van porselein
En slaan de dagen stuk om aan het end
Te stoppen bij de koek- en zopietent
Waar zure melk en bi...
zij scherpte
haar woorden met
opgekropte emoties
bijtend veegde ze
de vloer met
hun argumenten aan
zij konden haar
verbale uitbarsting
niet goed verdragen
weg was het
overleg dat...
Wij mensen zijn de golven niet.
Wij zijn als water dat stroomt.
Wij zijn bloed dat vloeit.
Wij zijn de wolken niet.
Wij zijn als de wind die waait.
Wij zijn adem die door longen blaast.
Wij zijn ...
