26370 resultaten.
Voorbij de Appelboom
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.424 blijven
Iets dat scherven weer tot glas brengt
Iets dat ogen weer doet schijnen
En twee mooie stenen raapte ik
Gelegen op jouw pad
Hield ze vast met de gedachte
Wie jij zijn kon in jouw leven
Wenste iets voor jou, mijn lief
En iets voor ons, om te beleven
Wierp ze daarna van mij af
Waarna zij in een put verdwenen
En jij staarde naar de appelboom…
Maanziek (vijfde bedrijf)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 390 Kraaien eten van de appels
Die groeien aan de appelboom
Sappige, vlezige appels
Die groeien aan de appelboom
Op de top van de vuilnisbelt
Tussen smeltende rubber autobanden
En rottende lappen weggegooid vlees
Groeien aan de appelboom
Sappige, vlezige appels
De kraai die het goorste lied
Spuwt
Eet de sappigste
Huilende appel
Doek!…
over de brug
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 229 over de bug dichtbij
niet ver van hier achter
vandaan
ligt een park en
daar staat een appelboom
niet ver van hier
de brug over
die hier achter loopt
over de rivier
niet ver
met een appelboom in het midden
in dat park
ver van hier is het niet…
nachtvlinder
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.882 de dag ontpopte zich tot regenboog
de avond stulpt al in de nacht
het wonder is voor ons geluk bedacht
ik laat je niet ontsnappen uit mijn oog
na lange dagen samen als een droom
jij bent de vlinder in de appelboom.…
appelboom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 287 Anders dan een mens, zal een appelboom niet veinzen
dat het hem goed doet als wij hem in ’t voorjaar roemen
om zijn prachtige, witte en beloftevolle bloemen.
Mens en dier zoeken koelte in zijn rijke lommer
en verliezen zo hun daaglijkse kommer.
Tijdens die momenten willen zij het leven overpeinzen.…
Wie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 11.981 Wie
zal de appelboom laten verkommeren, de stoel
voorgoed laten staan in de regen? Iemand toch
zal toe moeten zien dat alles voorbij gaat.
----------------------------------------
uit: 'Al die mooie beloften', 1978.…
[ Sneeuwvlokken zweven ]
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 33 Sneeuwvlokken zweven
tussen de appelbomen –
als bloesemblaadjes.…
De appelboom
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.796 Na warme dagen volgen koude nachten.
Als lakens ligt de dauw op bleek en haag
Versteven naar wat zonneschijn te wachten
En slaat in wolken op en regent traag.
De struiken tinkelen met haarfijn ijzel.
En in de hof, de dragende appelaar
Komt uit de damp reusachtig te verrijzen,
Met ronde konen en veel grijzend haar.
O eedle boom, die, boven…
Appelboom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 258 Geplant door vaders hand
gaf je vele appels jarenlang.
Je roze bruidskleed
sierde één keer in ’t jaar zo
dat mijn tuin de mooiste was.
's Zomers zorgde je voor schaduw,
zodat ik onder je kon lezen
en ook je appels groeien zag.
De waslijn wurgt,
en ied're kat doorkrabt je bast
toch gaf je manden vol en veel,
en deelde 'k je vrucht…
Onder de appelboom
gedicht
3.0 met 83 stemmen 25.461 Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te…
Zeldzaam zachte winterwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 Gekooid, geknecht,
Beroofd en berooid
In het traliewerk
Dat leven heet
Word ik vanmorgen wakker
In een schuur met wat stro,
Wat dieren en een kind
Dat mij vol verwachting aankijkt -
Zijn blik verdrijft mijn wanhoop
Zijn liefde wordt mij gegeven
In een zeldzaam zachte winterwind…
Vrijheid
gedicht
3.0 met 10 stemmen 18.898 Voor doodslaan en gelukkig zijn en schromen
en weifelen
en in een afgrond vallen
en ontkennen en schuldig zijn
en koortsachtig zoeken naar waarheid, schoonheid
maakt vrijheid geen verschil,
of hooguit een verschil als tussen een bloeiende appelboom
en geen bloeiende appelboom,
of tussen een kus en geen kus, hoe vluchtig
en verraderlijk ook.…
[ Mijn hele leven ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 Mijn hele leven
groeien de bomen van thuis --
verder in mijn hart.…
Moederdag 2013
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.100 koud en koel is Mei
de appelboom laat bloesems
vallen, wit als sneeuw…
Het rood een droom te hoog
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 156 zag in je lach
het lichte onbehagen
kleine vragen niet durven praten
met armen reiken
naar de appelboom
het rood een droom te hoog
handen altijd open
maar je vingers nu
gesloten in behoedzaamheid
je ogen draaiden
er omheen de hete brij
het misverstaan van jou en mij
we zagen samen
de kleine vragen onder ogen
heb de appelboom…
lente ballet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 784 Onder mijn appelboom
gebeurt het
dit jaar toch
wel erg vlug
als de zon
even wil schijnen
het ballet
van de lentemug.…
rouwmantel
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 268 weet je nog
de appelboom
het eerste groen
en de plaats waar ik zat
toen het daglicht van dode dagen
uitgediept, steeds verzwegen,
wachtte op de dans der rozen
ik naderde voorzichtig,
met vleugelslag, in grijze winterrouw
mijn mantel verdroeg geen tijd
enkel schaduwen in een te stil verdriet
weet je nog
onder de appelboom
jij…
Dezelfde boom niet meer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 Voor ons huis staat,
Mijn moeder had haar
Immers als meisje
Ooit geplant, opgekweekt
Uit niet meer dan
Een handvol pitten -
Ik kijk naar haar,
De appelboom van
Jaren her, en zie
Dat zij dezelfde
Boom niet meer is…
cirkel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 van nergens naar ergens dat ooit ging verloren
dwars door de angst die twijfel zaait
van ergens tot nergens meer thuis te horen
dwars door de angst die twijfel zaait
zonder iemand bij niemand meer thuis te horen
van alleen naar samen dat ooit ging verloren
zonder die angst die twijfel zaait
van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…
Onweer
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 7.226 Omarmd in zwoele zomernacht
lagen wij loom
in de koelte van een appelboom
tot plots bliksemschichten
de hemel deden oplichten
en onze droom
werd vastgelegd
in een flits
van hartstocht.…
Het klooster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 211 Geurende appelbomen
en de jasmijn
door zonlicht
overgoten
vergankelijkheid.
Rust
en stilte,
het heden
en verleden
samen komen.…
Appelboom en Hazen
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.549 Toen de appelboom
bloesemde
vruchten ging dragen
viel er eentje
vanuit de boom
een talentvolle dichteres
werd appeltje
haar naam is Hazen
proficiat
en alle geluk
van de wereld…
Uitgekozen
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 572 Wat doen ze nu, die dames en die heren?
Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand
Een flyer of partijprogrammakrant
Om mijn gedachtengoed te deformeren
Ze leveren hun baan bij Bea in
En hebben nu meer tijd voor hun gezin…
Appels
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 390 Op mijn vakantie in het buitenland
Verbleef ik in een tuin met appelbomen
Het rijpe fruit verscheen in al mijn dromen
Met zeven Adams, etend uit mijn hand
Maar thuis is het snel over met die roes
Wel heb ik nog zes potten appelmoes…
Buitenhuis
gedicht
2.0 met 55 stemmen 16.449 de bomen
eten wij appels uit de hand
de takken raken leeggeplukt
ik overdenk het kort geluk
tussen bloesem en appelmoes
de appelboom is een parabel
die vrucht afwerpt in menig fabel
en aan mijn houten keukentafel
----------------------------------
uit: 'Gezicht op Sloten', 1985.…
Lente!
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 606 'Een nieuwe lente en een nieuw geluid'
Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter
De dagen langer en de nachten korter
De appelboom loopt al een beetje uit
De laatste dagen voel ik me... 'Al dente'
Straks ook nog naar de tandartsassistente!…
Adieu!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 105 Mijn appelboom begint al te verkleuren
De schemering daalt vroeg over het land
Het zijn de eerste tekens aan de wand
Maar verder ga ik daar niet over zeuren
Ik sta hier op een krukje met een touw;
Ik zag het eerste deel van Boer Zoekt Vrouw!…
Inua
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.036 Zie, ik sta als een trillende snaar voor u
Raak mij aan, kalmeer mijn beven.
Bent u mijn god, ben ik uw schepsel
Of ben ik de vrouw voor haar man
De dichter voor zijn lezer?
Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen?
Wij groeien apart samen in bewustzijn.…
Arsarnerit (balspel)
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.164 Vannacht kwam je na lang wachten
naar me toe en je mond raakte de mijne.
Je zei: ik ben terug, stofzilver stijgend
In de lucht. Wat strooit dit uit?
Dansend in brede vlagen. Was je daar ook?
De hemel werd vol fakkels, maar langzaam
Verdween je licht, sneller dan een komeet
Boven de ijskoude bergen. Je blijft
Mijn verlangen voeden, zo lang…
Van appelen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 122 Een appelbloesem
is een juweel van een ding
om naar te kijken
ik ken een appelboom
die staat zo scheef
er hangen zoveel appelen aan
die wordt zo gestut
doet zijn rug niet zeer
valt die niet een keer
zag je maar eens
al die appelen hangen
o wat waren toch
je ogen groot…