3286 resultaten.
Vreemde reiziger .....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 hoger legt hij de innerlijke lat
eenzaamheid sijpelt, niets heeft hij in de gaten
omhelst met d’ogen zijn omvangrijke zate
daarbij vergetend wat hij ooit bezat
fantomen kloppen voortdurend aan zijn poort
nachtelijke wezen welke hij mijnde
doch geen enkele klinker wordt gehoord
wijl zijn blikveld zich verkleinde
werd hij door een reiziger…
nieuwe dienstregeling
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 314 een vreemd bericht vandaag op het station
de woorden uit de omroepinstallatie
veroorzaakten paniek en consternatie
het ongeloof was groot op het perron
geachte reizigers, tot onze spijt
vertrekt de trein vandaag exact op tijd…
dienstregeling
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 490 een vreemd bericht vandaag op het station
de woorden uit de omroepinstallatie
veroorzaakten paniek en consternatie
het ongeloof was groot op het perron
geachte reizigers, tot onze spijt
vertrekt de trein vandaag exact op tijd…
jij lieve reiziger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 Er zwerft een reiziger door mijn hart
niet wetend of hij hier dan 'wel' wil blijven
Er zwerft een reiziger door mijn hart,
hij maakt om de seconde een uitstapje, zo dwars door mijn hoofd
Er zwerft een reiziger door mijn hart
waar in de ruimte veel te klein, om als geboren reiziger
een ware reiziger te kunnen zijn
Lieve ware reiziger ik weet…
Naam
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 362 Camelia is mijn naam
kind van de Filipijnen
waar mijn zoete geur
en schoonheid
begeerd werd door reizigers
uit verre oorden
zij hebben mij ontvoerd,
gevoerd en mijn voeten
in vreemde klei gezet
hier zou ik aarden
roem oogsten
geur en kleur verspreiden
naar alle windstreken
tot aan de boer die
mij niet kende
Camelia is mijn naam…
Stil leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 840 Dagen gemaakt van vervallen momenten die
geen terugkeer beloven
en verder gaan
met eenzame rituelen
en hulpeloze
gebaren van reizigers
en vreemden
die geen volgende bestemming
kunnen vinden.…
wij zijn reizigers
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 547 we zijn niets meer dan reizigers
de eeuwigheid ten spijt…
zoektocht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 841 We zijn allemaal
reizigers op doorreis
en op zoek naar een
land waar alleen
vrede en liefde heerst
Maar is dat land wel
te vinden
of zoeken we dat
land misschien
toch bij God?…
Reizigers langs dezelfde weg
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 Auto's volgepakt
Met wat vakantie-
Hartstocht zoal
Vereist, strandbal
En parasol keurig
Ingevouwen en tegen
De achterruit geplakt,
Het zicht tot een
Minimum beperkt,
En wij zijn reizigers
Langs dezelfde weg
Aan wie alle verre
Doelen zijn ontnomen
Door het kwaad
Dat aids genoemd wordt,
Vieren vakantie
Niet in de verte…
De Reiziger
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 De reiziger reist
Zijn tenen blauw
Ontdekt, bewondert
Herontdekt, vergeet
Om nooit thuis te komen
Uit te rusten
Te slapen
Niet meer te weten
Dat hij is weggeweest…
de reiziger en ik
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 192 zo draag ik schelpen
achteruit
een zelfduel
met geruis
in oren
wie hoort het waaien
het zand
dat in een laatste dag-
gezicht valt
het eiland langs mijn voeten
gekneld tussen stenen
meeuwen schreeuwen
op natte vlekken
schreien om de vuurtoren
die langzaam uitdooft
overspoeld door ijle woorden…
gelijkenis
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 549 ik kijk door het raam
en zie
wanneer ik even niet verdwaal
een vreemd licht
op het gras liggen
het is veel zachter dan gisteren
ik ga voorbij, blootsvoets
onzichtbaar
als een reiziger met koortsige handen
die wolken bedenkt, heen en weer
druppel voor druppel
er waait wind
misschien ben ik het sterven
nog niet gewend
in…
verdwalen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 hoezo verdwalen
lachten de Bosjesmannen
wind vogels dieren
bomen en sterren
ze kennen ons allemaal
wij verdwalen nooit…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 ik ga van hot naar her
vraag me niet hoe het kan maar
mijn dromen reiken ver
ik kom nooit van mijn stek
want ik ben een reiziger
een reiziger op dezelfde plek
lang kan ik er niet bij stilstaan
ginds wacht de verte en er is nog
een lange weg te gaan…
madrid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 uw bagage -
reizigers in de doodstrein
na de explosie…
Om wie ik liefheb
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 331 Je begon weer te twijfelen
of de afstand niet te groot
de treinen op tijd zouden rijden
de zon wel op zou komen en ondergaan
waarna de maan zich manifesteerde
de aarde daarin ook een rol speelde.
Dat je niet begreep waarom juist ik
jou geheel vervulde. Daarom weg
kon blijven met een vliegend tapijtje
bij de hand en duizend en één dromen…
Transport
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 431 reizigers in trein
op plaatsen in het gelid
niet zo afwijkend…
[ De condensstrepen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 De condensstrepen
van reizigers passeren –
nooit hun horizon.…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 621 De reiziger staat stil
Zijn blik overwelft de gehate vlakte
Hij wikt de taal van zijn geheugen
Het lied des vaderlands
De reiziger leeft in gemeenschap
Met auto, bus en trein
Groet de nederige passanten
En de bloemen aan het venster
De reiziger is een held gelijk
Loopt gezwind over het water
Peilt de weemoed van de vissen
En de achterdocht…
Het spinnenweb.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 964 Zijdezacht draadwerk
laat de reizigers stranden
en maaltijd worden.…
Dromen en Wonderen VII
gedicht
3.0 met 23 stemmen 15.453 Wanneer ik oplos in de droom, die ik nooit droom,
wek mij dan niet, maar gun mijn slaap dit recht.
Denk niet van mij, dat ik voor waarheid schroom,
ik wist maar al te vaak: dit is niet echt.
Maar als ik slaap, dan is haar droom in mij
en zegt mij alles wat ik wilde weten,
dat zij nog leeft en mij niet is vergeten
en andere lieve leugens over…
Jubelzang over de wijn
gedicht
3.0 met 3 stemmen 116 Jubelzang over de wijn
Van de hals naar de schouderpartij
ze weert zich voor de schijn glijdend langs het
middel waar het bouquet al beter
bloemt, ze naar lucht snakkend al klotsend
naar de bodem danst, de godendrank in
een zwijm de ware aard bezingt met een
draai van de waarheid. Klinkt met de ziel…
plaats van bestemming
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 706 iemand leest mijn gedichten
voor even kom ik dan tot leven
meer moet dat niet zijn
Uit: Reiziger door de seizoenen
uitgave: Binnenlands Reiziger Vervoer (maart 2008)…
Hoofdwerk
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 224 ik ben het ogenblik
een reiziger, de passant
die zich telkens waagt
op een eindeloze tocht
een stoet van woorden
straks
meng ik me bevlogen
met open ogen in het gedruis
tussen vreemde voetstappen
met een vastberaden tred
ik ben het zelf
die het hoofd bezet
dromen wil verdichten
een eenheid wil bundelen
van lentelichten
als een…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 763 de reiziger staat stil
hij overwelft de gehate vlakte
hij wikt de taal van zijn herinneringen
het lied des vaderlands
de reiziger leeft in gemeenschap
met uur, dag en tijd
hij groet de nederige passanten
en de bloemen aan het venster
loopt gezwind over het water
peilt de weemoed van de vissen
hij bezielt geen plan
stuurt geen kudden…
De Reiziger
poëzie
3.0 met 58 stemmen 18.518 De reiziger reist heen en weer
Van Amsterdam naar Wormerveer
En ook wel eens naar Krommenie
Naar Beetsterzwaag en Middellie.
Hij leest zijn krant in de coupé
En neemt altijd zijn koffer mee
Hij draagt een witte hoge boord
En als hij zit zegt hij geen woord
Hij praat nooit met een ander heer
De reiziger reist heen en weer.…
Reiziger
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.098 De wandelaar staat op
rijzige gestalte
plant zich voort
langs ´s heeren wegen
lopend naar de einder
Achter de horizon
ligt de toekomst…
De Reiziger
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 683 Met een koffer in de hand
Een rugzak vol verleden
Zegt hij zijn huis en thuis vaarwel
En begint met reizen
Van werelddeel naar wereld
Via hoofd en hart
Gebruikt hij podia en publiek private stromen
Zo waart hij rond al wekenlang
Langs eindeloze maanden
Door sluiers vol geheimenissen
En in nevelen gehuld
Doorbreekt hij grenzen en gedachtegoed…
Reiziger
gedicht
4.0 met 109 stemmen 15.807 Slechts aan zichzelf
behoort de reiziger
en aan de tijd die
haar als schaduw begeleidt.…
reiziger
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.467 de weg oneindig
strekt zich gespannen uit
zover zijn oog wil reiken
om in de verte op te lossen
in een wervelende zindering
daar
waar de eerste bocht verschijnt
zijn tred verraadt hem
aan de stoffige struiken
die de randen bewaken
maar hij ziet het niet
zoals niets van dichtbij
daar
verschuilt zich niets interessants
hij loopt…