Alle inzendingen over Vroeger

En mag ik dan als vroeger met mijn moeder zo'n puntzak gloeiend hete frites (met veel zout uit zo'n gebutste strooibus) met haar delen. ---------------------------- uit: 'Het vrolijkt', 2008.…

Uw lach van vroeger stil vervaagd sinds vader u alleen in ‘t leven liet. Uw stem van zoveel liedjes van weleer, van lieverlede ook wat brozer. Een zorg, maar ook een troost voor u: moemoe te zijn van zoveel telgen Een troost die gij ons hebt gegeven: ons schoonste have, kostbaarste bezit, ons leven.…

zag de herfst in haar ogen oplichtend in de lage zon haar schouders licht gebogen vingers stram en krom de zachte stem vertelt verhalen van hoe het vroeger was stofjes dansen in verdwalen vandaag komt er niet aan te pas zij oogst herinnering in vorm en kleur maar haar winter staat al voor de deur…

Ik kan niet alles bepalen Maar soms wil ik wel verdwalen Door te dichten Kan ik mezelf uiten En daardoor breng ik mezelf naar buiten Ik kan niet alles besluiten Soms frustreert dat wel Maar mijn leven is géén spel Vroeger dacht ik van wel Dat kwam mede door het gokken Ik bleef alles maar opkroppen Nu heb ik dat achter me gelaten En kan ik…

Wanneer er vroeger iemand overleed, gingen de gordijnen dicht afgeschermd van de buitenwereld wist men: daar ligt iemand in een kist. Het werd verstopt of weggestopt kwam pas tevoorschijn wanneer men de dode naar het kerkhof bracht in het openbaar!…

Waar het woordje TE voor staat, zei men vroeger keer op keer, is niet goed dus leer alleen: dat TEVREDENHEID het enig woord is, waarin dat toegestaan is.…

langs de grote grijze rivier tracht ik het verleden te ontlopen de bodem is soms zo zacht dat ik wegzink van vaste grond naar de afgrond is een kleine stap van de zwarte rouw naar het passionele rood daartussen de witregels alles van vroeger meenemen naar later kan ik niet niet alle doden zijn begraven ik zit de storm…

vanzelfsprekend ben ik niet meer degene van tien jaar geleden tien jaar geleden onder de waanzin van een ander heeft van mij een vreemde vrouw gemaakt een andere moeder een andere oma zij hebben mij gebukt zien gaan zien vechten tegen leugens en pijn nu de tijd van waarheid is gekomen hoop ik dat ik die vrouw van vroeger weer…

Had vroeger maar bij ons aan tafel gezeten dan had je meer van " tegen je verlies" geweten!…

De kijkers en lenzen gericht op het dier Dat vroeger gezien werd als bode des doods Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots En zeker het shotje van nummertje vier.…

zolang de muren om jou heen blijven en stilte niet wordt verbroken er geen krant of journaal jouw leven binnendringt zal jij nog zingen over vroeger en vertellen van het kind Ik zal luisteren soms beamen jouw verstoppen nooit beschamen maar soms wil ik graag ontsnappen aan het leven dat jij lijdt…

Vroeger leerden ze me lezen en schrijven Tellen en rekenen Iets over nog vroeger De aarde waarop we verblijven Over de bloemetjes en bijtjes om ons heen Maar dan ook echt over de bloemetjes en de bijtjes naar het scheen Ze vertelden niets over jou en mij Ookal wist ik niet eens wie je bent Over hoe je harten breken zal En dat ik…

Vroeger zag ik kaarslicht glanzen, mooie dames deftig dansen met een generaal of vorst tien medailles op hun borst. Vroeger tikte ik de uren van een maaltijd die kon duren - vol muziek en praal en pracht - van de middag tot de nacht.…

tijger Tim eet gras ja, dat is niet zoals het was neen, vroeger ging Tim op voedsel jagen zodra zijn maag begon te knagen van kwart voor vier tot kwart over acht is tijger Tim op volle jacht daarna gaat Tim langdurig gapen gevolgd door uitbundig slapen Tim doet zijn muil dan zo ver open dat er vogels naar binnen lopen zij pikken zijn tanden…

lachen luid We waden onder brug en bomen We waden tot de oever wijkt En wij aan vroeger zijn ontkomen Gevoel dat niet te spreken lijkt We waden tot we weer beseffen We zoeken toch het paradijs En wij ons uit de stroom verheffen Verbaasd over de lange reis…

Als ik m'n vroegere vriendjes zo'n beetje bij elkaar optel Zijn het er zeker een stuk of zeven van wie ik houd. Jaren niet gezien en toch niet vergeten. Was niet altijd erotiek of zo Maar gewoon het overrompelende of het behoudende dat in Zo'n ontmoeting zit. Och, laat maar. Anders worden De palmen zo jong.…

Nooit zul je weer weten, wat je vroeger hebt gedaan. Alles ben je vergeten, En wat je weet, daar heb je niks meer aan.…

oranje rood boog klaproos en voor de indringend zacht harige stam stoof wind als cirkeltjeskind waar muziek in lieflijke composities en akkoorden van vroeger hedendaagse werkjes vertolkten nog kleppen de kerkjes warme nostalgie in bewierookte ruimtes roetten kaarsen een eeuwig verre pilaar…

Nu zit je knielend voor mijn voeten en smeekt mij voor een simpel feit ik herinner je nog even aan het vroeger, die harde tijd...…

Dwars door de rimpels van vroeger kijk je door de straat van stille dagen en lichtjes van slechts verlangen Houten vlinders botsen tegen stenen muren Ballonnen vol kleur verdwijnen in grijze wolken Vandaag gaat de hemel open in woeste vormen, en stort ik neer als onvoorspelde regen…

Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

je paardenstaartte vroeger blond met kleurig lint gebonden wij lachten altijd omdat we jou dan zo parmantig vonden het eigenwijze neusje is gebleven de staart had geen lang leven zo af en toe zie ik weer het profiel uit lang vervlogen tijden weet waarvoor ik viel het waren voor ons de allerbeste jaren…

en zonder spijt of aarzeling gooit hij zijn voorbije jeugd in enkele schamele dozen kleding, knuffels en cd's trofeeën van de sportclub passen niet in 't nieuwe leven alsof vroeger nooit bestond niet de spullen zal ik missen maar het aanklevend gevoel die opflitsende beelden uit ons kringloopgeheugen…

’t is weer avond en mijn bed krijst voor de zoveelste dag op een rij de trap wordt hoger rond twaalven en een voetstap wordt een mijl ik tel mijn doden - de levenden zijn de deur uit- sleep en sleur mijn voeten vooruit want ik heb het mezelf beloofd morgen ga ik vroeger slapen morgen tel ik geen dood…

Toen de lippen zwegen In zwijgende gemoedsrust Was het alsof zinnen aaneenregen In dovend vuur geblust Toen de mond stil sprak Was het van vroeger en weleer En het hart brak In oud en vervlogen zeer Je stond op en keek Om je heen, alleen Doorgegaan, strak en bleek Liep je de deur uit, de zon scheen…

ik sta op blote voeten, op zoek naar stevige schoenen om op door te kunnen lopen, om op de top te komen mezelf en me bagage mee te dragen, en me niet meer te laten verlagen ik wil niet meer dat het is zoals vroeger, ik wil dat het is zoals ik wil dat het gaat komen dat ik ooit ook ergens kan staan, dat ik niet meer naar beneden kan gaan dat het…

ik hoed me voor de druk van buiten en voor een zware last geef ik mijzelf niet thuis het reiken naar het hoogste ga ik toch niet halen het stijgen en het dalen, ook de rek die is er uit het vermannen gaat me slechter af als vrouwtje stond ik vroeger al paraat als stijfkop ga ik nu door 't leven mijn poot gerecht maar zwak van graat…

ik zag je ogen gaan wegdrijven naar een verte zonder mijn bestaan jij keerde in ging naar het begin van rust en stilte vroeger ben ik met je meegegaan jou volgend in verstaan maar jij loste op ik verdwaalde in nevels die niet de mijne waren altijd ben jij terug gekeerd maar ik ben voorbereid ooit raak jij jezelf ook kwijt…

de stenen voelden warm aan in hun teruggetrokken groeven het metselwerk was half vergaan maar de muur is blijven staan ik zag woorden van de tijd in overleven opgeschreven raakte aan emoties van het vroegere in herbeleven las de eeuwen uit het boek dat generatieslang is bijgehouden ben een geworden met getrouwen vanaf het…

de kleine vingers plukten lief zo lief handjesvolle blijdschap straalde; geel in wit kantjes bloosden langs de roze snit van een volle zomerjurk mijn glimlach rond haar witte haartjes en ik, die langs de bermen hurk in alle kleine jaartjes -vroeger toen de wereld nog niet rustte in haar graf…