Alle inzendingen over Waar ze komt daar is

soms voel je je alleen verward en zo verloren je zoekt een plek waar niemand komt en waar niemand je kan storen een veilige plaats echt helemaal voor jou alleen je wilt wat tijd voor jezelf en niemand om je heen en word je gevonden in jouw stille stilte verstikkend en hol deel je gevoelens deel je tranen het leven is te waardevol…

Behalve als het toch geen donder scheelt, Als waar je komt het wemelt van geboefte. Want waarom nou uit Libië vertrekken? Als het dan toch moet, dan maar thuis verrekken.…

En waar hij komt daar kan hij niet meer stuk. Ook bij de Russen heet hij Guus Geluk.…

Een gotische kathedraal is een naakte vrouw op handen en voeten waaronder ik wandel Mijn blik wordt omhoog gezogen tot in het koor, dat wulpse bos van bogen Wierook, ik weet van waar hij komt … esthetische coïtus tussen mo(nu)ment en inkomer…

Is een orgie, origineel is een feest een beetje veel is een lamp het helder licht in jouw glimlach waarvoor ik zwicht Is de zon, waar warmte komt is het water waar je verdronk in het donkere gebeuren waar je de laatste adem blies de tank die je moest voorzien was leeg je verdwaalde bovendien en toen men je bovenkreeg had je een glimlach…

na zoveel jaar de schijn ophouden val je eindelijk door de mand jouw ware aard komt nu naar boven je hebt jezelf niet meer in de hand je draaide mij een rad voor ogen je hebt mij maar vooral jezelf bedrogen nu zijn jouw leugens je net een stapje voor ik kan alleen maar denken ...... waarvoor…

Waar licht komt baden, rekken luie schaduwen tot een nieuwe dageraad. °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° uit de bundel: - Wie de zon ziet,mag het zeggen. -…

zelf kan ik goddank zonder 2 een beetje roker raakt na verloop van tijd geïmpregneerd van buiten en van binnen een straffe walm verraad zijn gang en waar hij komt wordt hij gemeden de roker heeft geen toekomst meer slechts een verleden…

Grijze liefdes spieken soms waar niemand komt dan ik. Grijze liefdes geven graag waar gulle gedachten gedijen. Grijze liefdes kleuren wit, dan zwart. In vijftig tinten speculeer ik, hoe en wat, waar en wanneer, waarom en hoewel. Grijze liefdes zijn grenzeloze liefdes.…

Ergens waar niemand komt. Een donkere stuk. Waar je al je angsten voelt. Er rust een hoge druk. Het kent geen vreugd of liefde, Noch haat of verdriet. Met geluk duurt het maar even. Vakantie waar ik niet van geniet. Het verdrinken in onzekerheid. Het stikken in de zorgen. Het doen alsof er niets is. Maar niets is meer verborgen.…

liefde komt Dat ik verder moet leven…

Geen woord is waar, niets is er goed. Was er ooit liefde daar... Dacht dat god over ons hoedt. Hoe liet ie dit gebeuren dan, dit is toch echt niet waar. Hier komt helemaal niets meer van, Ik ben nu al zo gaar. Geen zin meer om te vechten, geen zin meer in jolijt. We kunnen dit nimmer meer hechten, Tot ons beider spijt...…

wind waait takken tegen de ramen zon aait met zijn warme stralen langs mijn gezicht wind-stil mensen die buiten spelen wat ik wil is iemand om mij niet te vervelen zodat ik blij ben stormende wind mensen vechtend tegen hem zielig kind wint niet van hem strijdt maar redt het niet snijdende wind pijn, overal waar hij komt ik vind…

Het inspireert de kunstenaar, kom in het rechthuis exposeren, hoor Juliana musiceren, ideeën worden scheppend waar. Hier komt men in beweging, een heel jaar wordt dit dorp belicht, het spreekt van de verbeelding. Bezoekers volgen het bericht, aansporing tot beleving van kloosterdorp in evenwicht.…

Na alle heroverwegingen, kwam ik daar, waar ik moest zijn. Een einde, een begin. In dit leven, van Petra Hermans, met haar willige zin.…

Droombeelden worden scheppend waar, stilstand komt in beweging, sporen openen wat dicht, nodigen tot verbeelding. Bezoekers volgen gericht de voetdruk naar beleving, vormtaal spreekt in Zeelands licht.…

Het wijd habijt verbergt de stanken van bekrompenheid zijn oordeel is geducht menigeen, die hierdoor zucht kortzichtig buiten het leven staan nooit met de mens begaan zo werd hij priester kardinaal en paus reist vaak de wereld rond kust waar hij komt de grond vergeet de mens, die er op loopt vliegt weg, al weer een land gesloopt…

Waar licht komt baden, lekken trage schaduwen, tranen uit de maan. Afgeschoten pijl beheersing van de snaren, de boog ontspant zich. Op een steen gehurkt kijk ik naar de woordwolken, vrij van gedachten. Vuurvliegen in tal, dronken van het bruisend bloed, om mijn lampion.…

Innerlijke rust je van de stilte bewust onder het maanlicht.…

ik zoek je in de schaduwen in hoeken waar het licht niet uitgenodigd is waar wind de bladeren jaagt het vuil zich ophoopt in de goot je geeft je niet gauw bloot je kent de achterbuurt waar niemand komt omdat de messen scherper zijn na zessen je ziet de snede niet, overleeft daar in agressie en verdriet omdat je nergens sporen achterliet…

ik zoek je in de schaduwen in hoeken waar het licht niet uitgenodigd is waar wind de bladeren jaagt vuil zich ophoopt in de goot je geeft je niet gauw bloot je kent de achterbuurt waar niemand komt omdat de messen scherper zijn na zessen je ziet het lemmet niet overleeft agressie en verdriet omdat je nergens sporen achterliet volgt…

De ware Jakob komt heel onverwacht. Het klikt meteen. Nu wordt ze Jakobs bruid. Ze heeft 'm naar het huw'lijksbed gebracht. Ze trekken snel hun dure kleren uit. Verlekkerd voelen zij elkanders huid. Het bruidje is zo lelijk als de nacht. Ze liggen samen in het felle licht.…

Eindelijk weer, een lekker kusje, een kort moment, alleen voor elkaar, zonder iedereen, om eens heen, want het mag niet, ook dat is waar. Dan komt, de dag van valentijn, waarop ik jou, alles geven wil, voorzichtig zonder op te vallen, niet herkenbaar, en daarom heel erg stil.…

je kunt slapende waken je vervelen en bier drinken een vogel leren vliegen een orkaan temmen en insnoeren in je week geworden ziel, je mag gerust liefhebben en op je bek gaan, vergeet niet te reizen naar de uithoeken waar niemand komt, de kroegen en kale vlaktes, de weelderige tuinen met vijvers, de plekken die je dacht ergens van te herkennen…

tenslotte willen wij steeds opnieuw hetzelfde zien: een huis tussen de bomen zoals kinderen het onvermoeibaar tekenen: een raam, een deur, een leien dak en achter het raam een familie en laten we vooral de schoorsteen niet vergeten waar rook komt uitgekringeld op de lege plekken komen bergen hier en daar een vogel en sneeuw misschien waardoor…

.' Toch is zij maar een heerlijke melaatse, want waar ze komt zet men de straten af. Zij mag etagekelners koeieneren in het hotel, dat walmt van klamme pracht. En steeds de manager, die op haar wacht. En steeds de pers, die met haar moet dineren. Zij is nu veertig. Strakjes is het uit. Voelt men zich prettig, na zo'n schel bestaan?…

Waarin jouw aura mij verheft Naar het land der liefde Mijn verborgen Utopia Zullen wij samen reizen over velden van smeltend ijs Naar het diepste der aarde Totdat het vuur jou doet herrijzen Stijgend tot daar waar niemand komt Maar waar ik kan zien Ons verloren paradijs Lach dan nog één keer naar mij Zonder een traan te laten…

Als ik bij de kapper zit blader ik altijd even door de roddelbladen even maar de Panorama, de Prive, de Weekend heel even maar want anders moet ik massaal depresief kotsen overgeven om te overleven het lukt me nog maar net alles binnen te houden onderdelen van het zure opgerispte door te slikken vanwege die bladen, die buitenkant van…

zij komt tot waar zij gaat en alles wat gebeurt gebeurt zoals het gaat bevrijding is als de wind die mij draagt ik mag alles zijn wat zich openbaart elke gedachte en gevoel alles wat gebeurt drukt iets uit van vrijheid bevrijding wil ik zijn in stilte leeg zodat de wind weer waait in alles los omdat liefde bestaat ik vlieg in vrijheid…

Zoveel nachten, zoveel dagen, heb ik moetje horen klagen „waar, waar komt dat al vandaan?" zie nu eens dat nestje staan. 't Nestje zacht en warm bereid 't blanke lichte zachte nestje, 'n stuk van buurvrouw en van 't bestje van tante en die overmeid..…