Alle inzendingen over Waarde

En kroop ik vijf voet de aarde in zo traag als hun wortels gaan dan dronk ik de ware waarde in van hun aaise groei en staarde in de poriën van mijn bestaan. Maar ik zit met mijn gebroekte stramme hoewel goed bedoelde hammen op het schijnbaar vriendelijk mos tussen de schijnbaar gladde stammen van het schijnbaar simpele bos.…

Een tattoo zegt meer dan het woord alleen het kan zeer ingrijpend zijn voor diegene die het aan gaat maar ook de naasten voelen vaak de "pijn" Identificatie, bepaalde waarde, medisch een tattoo is er voor de rest van je leven een herinnering, een volwassenwording, een sieraad, een plaatje, een naam, voor altijd beschreven Impulsief of goed…

Ik heb je juist uit de goot getild net passeerde een bejaarde snol Ze zei, mogelijk had ik je gewild maar ach je bent niet waardevol Ik heb je juist uit de goot gered Je huilde en je lichaam zag vies Mogelijk draag ik je in mijn bed en hoed jou voor nieuw verlies Ik heb je net uit de goot gepakt Ieder mag raden wie jij wel bent Je waarde…

Zijn die kleintjes toch nog meer waard? Verstuurd vanaf mijn iPad…

Iemand die het waard is om mijn tijd in te steken. Iemand voor de rest van mijn leven, die mij kinderen zal geven. Iemand die mij zal motiveren, maar ook van mijn fouten zal doen leren. Ik wil een vrouw waar ik mee kan praten, zonder ruzie te maken. Alles kunnen bespreken, zonder elkaars hart te breken.…

Begrijp jij hoe men zich zo kan verlagen, zich zo door de maalstroom van deze tijd - och jongen, toe, doe jij er eens iets aan, jij bent toch mans genoeg om iets van waarde voor het leven te maken, met als stimulans het Woord des Heren dat ons is gegeven? Ze keek mij aan. Ze greep haar laatste kans: Iets om te lachen dan, misschien.…

Soms schenk je me je borsten die de mooiste zijn en je lacht als ik zeg dat ze een plaatsje waard zijn op de Werelderfgoedlijst. Soms verlies ik je aan verre lichte landen waar geluk voor het rapen ligt, vervloek mijn pijnlijke rug die het bukken belet en breek spiegels. Ik wacht op jou, mijn lievelief.…

de balkondeuren in de sponningen deed ratelen alsof ik in dat monotone geratel weer naar nieuwe wegen kon gaan zoeken en ik reizen kon naar werelden die nog onontgonnen waren, zonder dat volwassenen bezig gingen met hoogglans verf om alles in hun kleur te schilderen en er attributen neer te zetten die het bewaren in mijn ogen niet waard…

jaarlijks samen met de tijd van lijden Tot wederopstanding en het verspreiden Van denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van rups naar vlinder Van larf en puber naar rijp en bewust Je kunt niet bouwen zonder eerst te slopen Het is de moeite waard…

mijn armen vloeit de traagheid van de tijd, ik koester nog en glijd vol tranen naar omlaag – blauwe druifjes laten vaag een wit bevlekte hemel zien nu dan zonder jou, mijn benen voelen leeg en langzaam veeg ik nog de laatste haren weg, ik leg je in het kleine graf dat vierkant hard mijn liefs verwart met stugge stukken aarde ach jouw waarde…

En toch, is maar èèn stad het waard dat ik er over dicht; en dat is, uiteraard, de stad Maastricht.…

In een vloeibare wereld van reflecties gaat de waard kopje onder draagt de toog geen glazen aan de wand een schilderij waarop de gulden snede elke scherpte verloren heeft botte lijnen in verwaterde compositie ze vullen gezonken stegen met trambanen zonder haltes een blinde reiziger tast naar de vluchtheuvel - het perspectief - nergens…

geloof me moeder ik heb van je gehouden jij was in alle opzichten een grootse sterke vrouw een van hen die eigenlijk de wereld baarde jij leerde ons van alles de werkelijke waarde leerde ons te vechten hoe we onze ruggen moesten rechten hopelijk zijn we naar jou gaan aarden jij was een toevluchtsoord wat misschien te weinig in dank…

Goed, het is dan niet zo'n astronomisch hoog bedrag als voor een Van Gogh op een theedoek, maar de waarde evolueert blijkbaar.…

Het maakt je nederig En dankbaar Als je beseft Waar je nu staat Dat het bij dingen Echt belangrijk In ons leven Niet om geld of status gaat Het geeft Voldoening Om te voelen Hoe geluk ontspringt Uit vaak iets kleins Hoe makkelijk dingen, Van weinig waarde Bijdragen Tot iets unieks en heel erg fijns Het doet je landen Op beide…

En waar de heemlen van voor Hem vervloeren Tot glazen glansbaan eindelozer koren, Lijnen der stelslen weemlende contouren Door 't klaar kristal donkervermoede voren: Door weêrzijds-open venstren als door ogen Schijnen de heemlen in elkaar en de aarde: Liefde met liefde wisslen wondre waarden, Aarddonker tegen Godslicht opgewogen...…

Wie we graag zien, verwekt een kiem in warme rode aarde waarin het liefdeskind stoeit naar waarde. (dat is pas kien) ’t Is een geschenk dat boeit. Zo klein, zo kort vertoeven. Denk met genoegen en met een wenk hen bij ons te vervoegen geen gevaar is; het is zo klaar.…

Waarom, mijn lichaam, was je mij zo weinig waard? Waarom bleef ik zo koppig tronen in mijn hoofd en woonde ik mezelf zo hevig uit? O ja, ik hield van wijn, van zwaar doorrookte feesten, lucide kaders en oneindig gulle lakens. Zo leefde ik verlicht mijn tijd aan stukken.…

Hun zorgzame glimlach op een verpakking is een waarde die met onze zinnen speelt. Doorpolderd met een mysterieuze glimlach wordt door een Zeeuws meisje liefdevolle zuinigheid uitgestraald, die zo even voor haar margarine geen cent te veel heeft betaald.…

Nederland is een land Waar bestuurders van naam en faam Nooit diep mogen vallen Ze worden beschermd door hun vazallen En treffen zelden blaam Lieden zónder naam en faam Mogen van de overheid Geen kopje koffie aanvaarden Want dat is in strijd Met normen en waarden Zo knevelt de top haar werkers Stampt eigen zakken lustig aan Declareren…

weten, van toch waarom schrijf ik zacht hun taal in de rijp van morgenochtend en hoop dat de nacht is gebleven in de stilte waar vrede heerst doch ik ween, daar mijn angst gestoeld is naar vrouw en kind die zonder schuld gekliefd naar ontijdse waarheden hun dood beleven in pijn en traan er is geen weg die terug het pad hervindt naar waarden…

vanavond draait het zwaard in de sterkte van de pees, hangwouden stangen lange takken aan de waarde van hun vrees, wie ontmoet ontluistert zich van zang dat geboeid de duisternis ontvlucht haastige treden ontvouwen de breedte waarlangs voeten strijken, iets gespt zich aan de werkelijkheid die in nuances als idolen zijn neergelegd -wellicht…

Als een kleine zwarte stip, hoog in de lucht, naar de einder met een eeuwige nieuwe waarde.…

Om te zeggen dat ik van je hou in mooie woorden valt niet mee en "I love you" of "Ik hou van jou" klinkt al snel als een cliché "Jij bent de mooiste op de aarde" is objectief gezien niet waar "Jij bent van ongekende waarde" klinkt toch ook een beetje raar "Jouw lach is als een oase" vind ik een vage metafoor "Jij bent mijn hoop in bange…

Migranten komen onze welstand roven Terwijl smokkelaars hen vrijheid beloven Stapelt men sofisme op sofisme Ze zijn alom met hun schunnige listen zwelgen ze in hun vulgair groot gelijk sleuren ze gezond verstand door het slijk Het is wrang floreren voor populisten Pas voor leeg zwanzen met gelijkgezinden Platte praat gaat erin als zoete koek Waarde…

Er spreekt iets van hun normen en waarden uit; het geeft hun rol dat externe omhulsel waartoe zij geroepen zijn. Die juiste kleding voelt als het voorportaal van ons individueel fatsoen. Het plaatst ons voor het voetlicht zonder al te gek te doen.…

Op ieder potje past een dekseltje Op maat gemaakt Uniek van vorm Vaak gekleurd in unisex Voldoet hij aan de laatste norm Na jaren raakt het potje aangetast Het zet wat uit Of krimpt wat in Het dekseltje past steeds minder goed Schuift door of knelt Vullen, wringen, bruut geweld Is nutteloos, heeft weinig zin Bezit zo'n potje nog wel waarde…

wat is de waarde van ons intellect wat hebben wij ermee bereikt indien ons hart erdoor wordt toegedekt en ons geweten ervoor wijkt?…

hoe lang kan een tel zijn op 't moment van vertrek je raakt dan aan de stille waarde en leven met liefde wordt toegedekt onderwijl we elkaars hand dragen op weg naar daar, de rustende aarde hoe lang kan een tel zijn wanneer dichtbij, als nabijheid voelt proef dan van zoete woorden ook als een ervan al raakt aan overvloed maar soms zegt zwijgen…

Zijn maling aan de wereld is hem in zijn vrij gevochten leven alles waard. Slechts één passie vervult het leven van een gevallen engel onder de zon. Zijn wereld concentreert zich op een leven achter het hoge stuur van zijn harley Davidson. De stoere motorrijder tot de hel toe bewogen.…