inloggen

Alle inzendingen over Wanhoop

1430 resultaten.

Sorteren op:

TALIG TUINIEREN

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 179
Voor mij zal het papier thematuin blijven Ik zal er zaaien, oogsten en verdwalen In een klein theehuis schenk ik reisverhalen Een inktvijver toont takken met olijven Het onkruid zal mij vaak tot wanhoop drijven Ik zal The Poppies van Mccrea vertalen Een eigen Flanders Field zal ik ompalen Waarboven leeuweriken psalmen schrijven Amor en Psyche…

De nacht, het duistere hart.

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 104
Waar lichtekooien te koop zijn; voor zij die wanhopen de hoop zijn. Waar studenten bij het nachtelijk ervaren de zorgen voor de toekomst voor de morgen bewaren. Waar de ziel van het burgerfatsoen ieder greintje verliest onder het nachtelijk schijnsel in een plantsoen. De nachtelijke zoenen; de vlekken op de blazoenen.…

Gevormd uit een klompje klei

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 49
Ik loop naar het venster en sluit de duisternis buiten tegelijk met de room gekleurde glanzende gordijnen van satijn het binnenste van mijn ziel de woonplaats van het nimmer uit te doven licht de adem van Zijn Woord waarvan wij woorden maken in een gedicht in blijdschap, wanhoop of ontsteltenis schrijven bij Uw licht…

HET MISVERSTAND

poëzie
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 896
Een man, door wanhoop aangedreven, Zijn leven zat, Wierp zich in 't stromend nat. Zijn makker sprong hem na en redde hem het leven, Maar vruchteloos: de man, bij 't knellen van 't verdriet, Wist niet, wat aan te vangen, En ging zich aan een boom verhangen. Zijn makker zag het aan en nu weerhield hij 't niet.…

Orfeus

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 77
monotoon In een gedurig monaurale wijs Zo daalt hij stapvoets en sluipenderwijs Met aan zijn lier zijn transparante plectrum In 't duister, schimmenrijk akoestisch spectrum Van Pluto's subterrane zielpaleis Marmer, steen en ijzer laat zich dwingen 'Waar ben je lief, kom mee, Eurydice Ik neem je mee, mijn lief, Eurydice' Hoop en wanhoop…

Zag je weerstand breken

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 320
ik zag je staan het groen in blauwe ogen liet je nietszeggend over ons gaan jij stond vooraan je rode haar was langer dan wat gangbaar was we zeiden dat je lachte wat ze prikten door met kleine vragen die je nonchalant terzijde schoof jouw ongeloof was olie op het vuur ik zag je weerstand breken hoorde wanhoop in je stem je lichaam…
wil melker14 december 2006Lees meer…

Een weg door nevel

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 102
Blindelings ga ik door de laan der nevelen Voetstaps tastend naar het pad der wijzen Ontwaar bomen als mistige schimmen rijzen Die bedreigend boven mijn hoofd prevelen Laat mij slechts leiden door mijn intuïtie Geen vermoeden waar ik ooit stranden zal Bereik ik de top of kom ik eerder ten val In wanhoop beraad ik mij op mijn positie Waar…

Onrust

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 125
Wat is het toch dat mij naar de verte trekt Dat mij thuis geen rust doet vinden Steeds mijn verlangen naar de vreemde wekt Alsof ik mij aan huis en haard niet kan binden Wat is de drang die mij steeds drijft Naar alle hoeken van de aarde De zekerheid die in mijn geest en hart verblijft Tot wanhoop en onrust ontwaarde Waarom dwalen mijn gedachten…

Te lijmen?

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 47
Mist en regen voorspellen het een einde van een geluidloos sterven tussen hoop en wanhoop in een hologram van globale scherven waarin we ondergaan, die we erven om te lijmen, of lijkt dat wat goedkoop?…
Pama2 februari 2020Lees meer…

enkel en alleen voor jou

netgedicht
3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.484
als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik wanhopig naar jouw wil trachtte te leven enkel en alleen om jouw liefde te winnen zoals jij nu je ogen sluit, zie ik jij zal mij nooit kunnen begrijpen…

Brief aan mijn moeder

hartenkreet
4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.445
Ik zie weer wanhoop en ellende, schaduwen en veel te weinig licht. De strijd, die in het duister woedt het daglicht niet kan verdragen het onderkruipsel en addergebroed, die gevoelloos hart en ziel belagen. En toch....…
Rena26 juni 2003Lees meer…

Een vlaag aardedonker

netgedicht
1.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.601
`t plooigespannen hemelkleed waar ze door zuchten zwellend sterken in vlagen snikkend kinderleed Het vragende ‘waarom’ jaagt smeken wervelend, dolend door de natuur waar kalme wateren woelig breken met het zonlicht in het laatste uur dat in schemering met stormen vecht die bevroren verdrinken in tranende blikken om de beelden wanhopig…

geen feest

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 621
een kamer vol vrolijke lachende mensen leuke muziek erbij, dansjes worden gemaakt wanneer je zo in de rondte kijkt is er niemand die zich niet vermaakt maar voor wie verder dan de oppervlakte kijkt ziet de wanhoop op haar gezicht ze staat alleen tussen de mensen met haar ogen dicht denkt ze terug aan toen?…
kaatje8 augustus 2004Lees meer…

Buig

gedicht
2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 6.134
Ik bewoog wanhopig mijn lippen. Ik schudde met mijn schouders. Ik boog mij toe naar degene die dezelfde woorden dacht te horen. Ik boog mij voor diezelfde. Die was mijn enige geborgenheid. ------------------------------------- uit: 'Topgeluk', een leerboek', 1986.…
Jacob Groot7 september 2005Lees meer…

Elke keer

hartenkreet
3.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.836
Elke keer, wat doffere ogen, Elke keer, een wat vermoeiderde blik Elke keer, iets duidelijker dat gevoel, ik weet, het afscheid is nabij Elke keer, dat ik haar zie, is er wat wanhoop bij gekomen Ik wil haar niet los laten, Ik wil haar niet kwijt Maar elke keer voel ik dat ze wegglijdt, tussen mijn vingers door Ik kan haar niet bij me houden…

Geen luid geluid

poëzie
3.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 3.271
Gebogenhoofds, vereenzaamd, droef Een moeder die haar kind begroef Sluipt wanhoop d' aarden straten door en glimlacht als te voor. En glimlacht of zij hoop nog hiet* Dat niemand merk haar wrang verdriet En draagt uit rouw geen rijker kleed Maar diep haar donker leed. ------------------------------------ hiet: heeft…

MAMA

hartenkreet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.006
De wanhoop in je oude ogen zag ik niet. Natuurlijk, het besef komt pas later, En de eenzaamheid: Het weegt zwaar. De dood .. het Witte Licht .. de pijn. Gebogen onder verdriet, de kater, Sleep ik mezelf van jaar naar jaar. Ik wou dat ik weer bij je kon zijn. Maar jij ging, je koos voor de dood, Je koos de weg naar het Witte Licht.…

tweeling - oh schatjes

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 4.230
dinsdag zat een sleutel bij de post met een briefje aan een touwtje geheel vers nog zonder vouwtje: “ben wit met kapje voor de kost” sherlock holmes er op na gelezen deze adviseerde men neemt de neus ruikt het object exact en precieus om op sporen te worden gewezen kurkuma twee honden ketjap manis babies qua geur opmerk’lijk baarfris wanhopig…

Tweespalt

gedicht
2.0 met 43 stemmen aantal keer bekeken 13.901
Poolstilte waart Gij, toen ik om u schreide, wanhopig wachtend het gestelde uur. Gij laat mij hongren zonder rust of duur; Gij hebt mij lief achter een blinde muur. Hoe haat ik U, hoe blijf ik U verbeiden.…

Vertraging

hartenkreet
4.0 met 69 stemmen aantal keer bekeken 1.928
Maar wat is er gebeurd, voor wanhoop zo kon leiden was er dan echt geen mens die dat ooit kon vermijden? Het was toch iemands kind? een liefdes-investering en werd toch ooit bemind? al leed het soms ontbering. Of was dit pa of moe van een nieuwe generatie welke misere bracht dit toe? welke breuk in hun relatie?…
chatfant12 februari 2007Lees meer…

Sublimatie

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 379
sponzenheer van de t.v. naar hem niet langer lonken, omdat zijn echtgenote, afgebeuld, die krocht van lol heeft uitgehypochonderd en met haar zooi naar boven is gezeuld, naar die verknoeide uithoek van hun sponde, en hij voldoende aangeschoten schijnt om door de crisis van de nacht te komen met zeik van stroop en kwesties van azijn en kribben wanhoop…

nietszeggend

hartenkreet
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.424
donkere ogen kijken in het duister van het bestaan omringd door lijnen in een gezicht gezwicht door onvoorstelbare pijn gemarteld door een leven zoals het niet mag zijn bang te eindigen wanhopig vechtend in een levende hel zien ze haar een glimlach breekt het verdriet een traan glijdt over een gezicht die donkere ogen heel even…
i11 augustus 2010Lees meer…

Camera Obscura

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 199
Hier verberg ik mijn overpeinzingen duistere gedachten en herinneringen die zich kleden met schemer geheime bewaarplaats van verregende strelingen Ik woon er tussen onleesbare bundels vol hoekige en hermetische woorden testamenten van dode dichters die spelen met wanhoop en liefde en drentelen achter schuifdeuren In deze verborgen camera…

waar de dood schreeuwt

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 364
ik laat de stilte na als allerlaatste beeld elk oog, door zwart en wit omrand, hecht zich als een zwerver aan het spoor waarlangs zij liepen gekleed in flarden van wanhoop die bleven haken aan elkaars hand en het schrale, nog bestaande licht ik veeg gaten in de sneeuw wil met naakte voeten stemmen vinden achter de tralies van de aarde…

Landing in Niemandsland

hartenkreet
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 493
Liefde werd overwoekerd door tranen en verdriet waardoor wanhoop het mooie niet meer ziet. In een verleden zie je een romantische film voor ogen dus toch, ogen logen, ogen bedrogen. Ogen sluiten, ogen stuiten op eenzaamheid, alleen, werkelijk niemand meer om je heen. Toch, van hem hield je als van geen een!…
Levi12 mei 2012Lees meer…

de strijd verloren

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 639
van de dood heb ik nu wel elk gelaat gezien de stille dreiging jaren meegedragen en ja mijn lief ik hield van jou op mijn manier van de dood ben ik niet weggelopen al die jaren hand in hand en hoop na hoop in wanhoop omgebogen geen laffer vijand dan de onze en ja mijn lief ik hield nog meer van jou en nu na al dit vechten moegestreden…

Schildervriend

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 541
Je schildert gezichten op plaatsen waar geen mensen komen klopt jouw hart in schilderstreken je kleurt het zwart terug in het landschap vergane glorie maakt plaats voor duisternis en hoop in het grauwe moeras verzaken ambtenaren in groene taken verstand verjaagt gevoel die ziel gaat voor de wanhoop op de loop het koninkrijk…
mobar20 april 2013Lees meer…

Fleurige parasols

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 346
Kinderen uit het paradijs planten hun kleurige parasols in schaduwen van de regenbogen, op het schoolplein van de dorpen wordt de eindigheid door dans gewist, gedenktekens van wanhoop en extase, schittering in de ogen lekt door scheuren van de dageraad.…
Pama5 juli 2013Lees meer…

honds

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 143
als een ongewenste hond uit de wagen getrapt ergens op weg naar het zuiden die het voertuig achterna holt zo lang hij kan, eerst vrolijk blaffend dan wanhopig veld verliest en tenslotte gelaten liggen gaat langs de kant van de weg kop tussen de poten tong uit de muil jachtig nahijgt het spel niet begrijpt niet begrijpt dat er geen…
Meer laden...