Alle inzendingen over Wat weegt zwaarder?

Wat weegt zwaarder? Het gewicht van een sneeuwvlok of haar luchtweerstand? Voor een dwarrelende wederkeer luchtweerstand voor een zekere aankomst haar gewicht…

De opdracht van Jezus om anderen te vergeven is juist op ons zelf niet op die ander gericht dat brengt de liefde op orde immers bij Hem weegt zwaarder de vergeving dan wat vergeven moet worden…

Een spinnenweb weegt sneeuwvlokken, om het seizoen te vangen. Roos in kristal, blikt naar buiten, lijkt lotgenoten te beklagen. Knolselderij weegt zwaarder in naaktheid dan een mensenhoofd. Dennenboom staat in lichterlaaie, de rug naar z’n natuur gekeerd.…

Wil je voelen wat ik nu voel dat wil je echt niet wil je weten wat ik weet ik wil niet dat je dat voelt en ziet Gelukkig maar dat je dat niet voelt ik zou het je niet wensen maar je zou eens moeten voelen wat er leeft onder mensen Tegelijk heb ik ook gevoelens die wel gelukkig zijn maar wat weegt zwaarder dan het hebben van veel pijn…

't Gemoed weegt zwaarder nog dan lood en in dees grote zielennood wens ik mezelf alleen maar dood. ‘k Zal haar mijn rouwkaart sturen. Maar zwelgend in dit groot verdriet, bedenk ik dat ik ook geniet, want elke traan die ik vergiet snikt: ~Dit mag eeuwig duren.~…

zwaarder dan het kijken naar wat in het binnenste vergaat…

zwaarder dan de morgenzon…

vrij zijn zit in zoveel kleine zaken, in dingen die ons dagelijks raken; met z'n allen er voor waken dat we weer aan lager wal geraken een trend gezet is een traditie gebroken en een nee weegt zwaarder dan jawel en heeft een leider vreemd bloed geroken dan volgen velen vol wanhoop hem wel vroeger is de spiegel van vandaag vandaag bepaalt…

Elke vrijdag wordt het lettergewicht zwaarder gewogen opdat de verlichte dichter zich niet vertilt. Inktzwart weegt hij zelf het zwaarst.…

Daar is geen aandacht voor verkiezingsspreuken: veel zwaarder dan de Kamer weegt de keuken.…

hoe jij nu praat, over ons beiden en een samen-zijn zonder doel hoe ik dan zwijg en in het stil zijn de toekomst vervaagt en gevoel dat was het dan de koffer in de gang een laatste groet, het gaat je goed kusje op je wang wat weegt verdriet? is het zwaarder dan geluk?…

een druilerige regen stemt mijn Mokum tot een grijs bestaan over lauwe koffie turend zie ik kabbelend water aan mij voorbijgaan vandaag bruist het niet van kleurrijke mensen de stad lijkt dood ook al belt de tram zijn stem en zijn luiken gastvrij geopend door mij gaan verleden wensen en een hoop die zwaarder weegt dan lood…

ik weet ik word morgen wakker met diepe kleuren als zonlicht of sterren pasgeboren nog nooit zo dichtbij maar naaktheid weegt zwaar zwaarder dan wolken vol winter of het zoeken naar het andere het is geweest maanlicht wit in een lied vol onstilbaarheid het liefst praat ik met jou elk woord in één nacht ja, morgen…

De onbezorgde lach van weinig rimpels verdwenen door het gewicht van niets meer dat zoveel zwaarder weegt. De mystiek van het roerige water met schoonheid beklonken een laatste keer.. zij weten het.. de ongelukkige zal 'besmet' zijn waar het onvermogen achter bleef om de wonden te likken.…

de winter huivert in haar eigen woonst ijskoud laat zij de winden huilen het zout bijt in mijn gekloofde lippen de last wordt zwaarder dan mijn arm dragen kan mijn talent weegt veel te licht maar ik wil nog lang niet zwichten ik blijf mijn woorden schikken want zij zijn wat steeds blijft in voor en tegenspoed ze golven steeds weer naar…

rond knotwilgen weegt het morgenlicht zwaarder zich verzamelend in twijgen hijgt wat wind morgenkinderen huilen doelloos rond mijn eigen kind -zo lijkt het, immer duurt de dag ik mag, ik weet het, zonnig wezen tussen nu en avond uur binnen het gezang van mezen ligt de partituur van haar verborgen lente zij bevat het eminente van een…

stil haast doods spiedt het verdict de kamer binnen de deur knarst ogen open en schroeft leugens dicht tot eed in het geweten alleenspraak weegt vleugels, steeds kleiner zwaarder in grijze gestaltes en in het zwijgen van muren worden gezichten oud onder de glans van waarheid - De internis non iudicat praetor -…

een vreemd gevoel overvalt me een soort kalmte maar dan één tussen twee vlagen van storm mijn adem zoekt zijn kracht bijeen maar ik besluit te zwijgen 't is beter voor elkeen ieder ziet zijn eigen grieven en niet een anders pijn van wie weegt het zwaarder of is de maat gelijk?…

Wat men voelt, is voor ieder wat je dan vraagt het maakt ons van streek, om dat wat jij weet ben blij, dat ik deze kans heb gepakt en gewaagd men verliest in ieder geval iets wat zwaarder weegt!…

We zijn als vrouw het liefst mooi rond, gevormd en geproportioneerd, zoals we allemaal wel eens hebben beweerd. Rondingen op de goede plaats, dus niet erboven en helemaal niet ernaast! Met een haardos het liefst in een prachtige krul, zodat je niet naar de kapper hoeft met tang en meer van dat spul. Benen zoals Barbie ze had, netjes…

weegt dan licht dat deze hemel klaart dan hoop ik dat elk woord dat windstil is gebleven het zwijgend goud is in mijn droogvallen dan wou ik dat ik dichter was dichter was bij jou…

Op mijn schouder Zat mijn vader Hij werd zwaarder Telkens zwaarder Tot hij bezweek Door het gewicht Nu is hij terug Maar veder-licht…

Gij noemt een Bultenaar gebrekkig, zonder reden: Bedenkt eens wat gij doet; Weegt zijn en weegt uw leden; Een bult is geen gebrek, het is een overvloed.…

Zonder klank Pech Zwaarder dan het geluk Ja dat is mijn pech…

engelengeduld wachten tot je een ons weegt moeiteloos lijnen…

Al mijn uren dood ik in ijdel snakken naar het eindlijk einde des lange, droeve dags, naar 't eindlijk einde des lange, droeve Winters, zelfs naar 't einde des lange, veel te lange levens, dat, zwaarder dan lood, zwaar als de smarten zelf, weegt op mijn hoofd....…

De hitte weegt, de vogels vallen stil maar onze ziel blijft zingen tot de dageraad opnieuw weer wat verfrissing brengt. De hitte weegt en mensen sterven omdat hun tijd gekomen is om weg te gaan. Hun ziel zingt al van een nieuwer leven. De hitte weegt en schildert wolken die even wat verkoeling brengen doorheen de drukte van de tijd.…

met vaste vleugels dit vertrek zwaarder dan lucht stijgend bewogen…

Steeds zwaarder wordt de last op mijn schouders Eenzaam als een kind zonder ouders Geen enkele herkenning in een gezicht Steeds zwaarder wordt het gewicht Blij, sterk , eerlijk en puur Niets meer van over op den duur Sterker maar harder is het resultaat Geen liefde maar ook geen haat Als een vogel vlieg ik naar de zon Op naar een…

zwaarder treurt de wilg terwijl het voorjaar voortschrijdt lijkt niet te troosten…