Alle inzendingen over Watermolen

Na een Waals economisch debat sloeg men de pal in het molenrad. Maar conjunctureel vervangt men nu 't meel door hele ladingen kiloWatt ...…

Op het terras bij een glas soes ik weg in de lentezon in het geroezemoes in het watergebruis droom ik weg over de blauwe bossen de hooggelegen akkers de natte beemden over de grillige oevers het snelle water de stille kano's over de eeuwen schoonheid van 's heren watermolen.…

aanblik kracht om wind en stoom af te blazen, de droge Scheldemond zij behield een dorstig gevoel, eerder rijk gevuld met water rond het verdwenen getijdenrad na drooglegging ontbrak vloed aan de nood om nog te stromen, effende voor menigeen het pad om heden daar veilig te wonen zo ontstond dit idyllsch beeld bij een drooggevallen watermolen…

wel een opgave in Ter Apel de kloosterenclave weer zichtbaar te maken omringende gracht is half verdwenen je ziet wel het klooster niet het omringende kloostergebied fundamentstenen van de verdwenen watermolen worden weer zichtbaar in de Molen Aa naast de Ruiten Aa als je weten zou waar het verdwenen poortgebouw stond het bakhuis…

Flonkerzon op een snelle vliet welke zich door ’t dal meandert, deels gesplitst, van koers verandert en zich door de raderen schiet. Fuiken vol forel en baars waarop reigers zich verlusten maar waarnaast twee schepers rusten beopdracht door de molenaars. Weegbree die van d’oevers kraagt wuift zacht in de avondbries waarrond een hommel…

Hoe lang mijn watermolen nog moet malen om van zompigheid nieuw land te creëren, weet alleen God, maar met zijn zonnestralen en wind op de wieken zal het tij keren, zal ik op vaste grond en zonder dralen bevrijd van nieuwe verbondenheid leren.…

Wat een weelde stil te dwalen uren lang, door de lover-kathedralen, rijk aan zang, velden langs met wind-bewogen goudgeel graan; vlagen kwamen, vlagen komen, snellen aan, en te speuren onder ’t dolen schaûw op ’t pad en te zien de watermolen, ’t waterrad, dán te luist’ren en te leven in ’t geruis en…

aardappelplanten in bloei hele velden vol paarse distels maisvelden tot aan de horizon en zelfs daaraan voorbij zomaar ineens was ik in Portugal en had ik de oplossing heel helder in mijn geest voor hun problematiek vrienden, wees maar gerust het was geen zonnesteek ook geen slag van de Opwettense watermolen…

- zo niet goedschiks door idyllische veroudering, zoals een oude watermolen in het Zwarte Woud, maar kwaadschiks met bommen die al vijftig jaar op de plank liggen, want weggooien zou zonde zijn, wanneer er niet 10.000 mensen werden weggeblazen uit het leven die er niks mee te maken hebben. weet je wat God zonde vindt?…