26299 resultaten.
We zijn op zicht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 Of komen we van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Blijft het oog van het
heelal op ons gericht?…
Schering en inslag (haika)
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 153 Schering in overmaat,
we kunnen niet ontkomen,
deel van een klucht.
Van hun loof ontdaan,
stammen die er niet meer staan,
ben ik de tel kwijt.
Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
we blijven op zicht.
Op alle kleuren bloed,
ligt de zon uit te rijpen,
om je te verbijten.…
dreven op de schaduw
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 420 in je ogen zag ik hoe
gedachten dwaalden
in het niemandsland
zonder gids op nooit
betreden paden, geen
namen bij de hand
we dreven zonder zicht
op de schaduw van
het licht dat in de oude
wereld was gebleven
zelfs woorden hadden
hun betekenis vergeten
er was geen angst
het vreemde bleek
vertrouwd in het ervaren
ontmoetten ander…
we schetsten stukjes leven
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 811 mengden onze kleur door het
pigment van liefde mee te geven
toch verdonkerde het licht
hadden we steeds minder
zicht op de tekening van morgen
we schaduwden de zorgen
schilderden de zon te waterig
werden te vaak katerig
verloren ons in grijze tinten
de verf is op, het doek is klaar
wij zijn herkenbaar voor elkaar…
Zijn we op zicht?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 33 Wij komen van ver,
om weinig te begrijpen,
blijven we op zicht?…
Zicht
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 808 Vlagen van wind zag ik door flarden van mist
als een raaf die door blauwe hemel snijdt
in jouw ogen, twee ogen, gemaakt van tijd
en geduld en een zucht en een snode list
van bedoeling, van duiding en steeds bereid
te broeien, te branden, en dan weer sist
door tranen, te stomen, tot onbetwist
gefladder steeds helderder schemer verspreidt…
Uit zicht
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 212 Wanneer de zwarte merel zingt
het roodborstje de dag uitzwaait
de leeuwerik weer kronkel wormen vindt
en de gaai weer op haar vlaams graait
twee opgewonden spechten onder bomen dansen
groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten
groenlingen massaal schreeuwen om herkansen
en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten
als het zonnetje zich aarzelend…
achterover
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 250 Een nieuw begin
komt nooit te laat
een vogel zingt
een boom die praat
Geen eind in zicht
de weg is gelukkig lang
open ogen
nooit meer bang
Geen droom te klein
geen plan te groot
het licht dat schijnt
eenden in de sloot
Dit valt op je neus
een zacht gebaar
krokussen uit de grond
gelukkig echt waar…
Oom
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 231 Staar heeft zijn blik bepaald.
Daar waar zijn oog ging lubberen.
Blik, blik, waar ben je nou?
Verdwijn je in een wazig beeld
omdat de brillen haperen?
Spiegel je ogenblikkelijk,
erken dat jou wat scheelt:
ogen van gepolijst staal
die fluwelig terugkijken...
Nee, dit spoort en scoort niet meer.
Oom moet gauw z'n lenzen strakken.
Een…
uit zicht geraken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 nog voor zijn woorden
de oppervlakte raken
verdwijnt hij uit zicht…
Wat is leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Wat is leven.
Is het mijn hartenklop?
De omloop van mijn bloed?
De regelmaat van mijn adem?
Die vragen komen in mij op.
Dit zijn slechts de instrumenten,
die voor het leven nodig zijn.
Hoe komt het dat ik vreugde vind
in de schoonheid van een bloem.
En blijheid bij het spelen van een kind.
Hoe kan het dat ik liefde voel,
voor iemand die…
Voorname achterwerken
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 167 Hout zoals alleen hout
Maar kan zijn - gegroeid
Uit licht, uit sap, natuur die
Altijd nog het laatste woord heeft,
Gebogen tot prachtige gebinten
Die vloeiend aan elkaar bevestigd zijn
Zonder dat er ook maar een enkele spijker
Aan te pas kwam - dat getrouw de wacht
Houdt over 's lands democratie
En oogluikend beschutting geeft
Aan…
Descartes II
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 80 Ik ben, zei Sapiens de wereldwijze,
wijsgerig als 'hómo universális'
ik treed buiten wat binnen perk en paal is,
daar waar Petrarca en Da Vinci reizen
ik denk, net als Descartes, dus ik besta,
al had ik twijfels over grond en reden:
besta ik in de toekomst of verleden
toen in mijzelf de geest zei 'ik ontsta'
sindsdien werd ik wie ik…
En profil: morsdood
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 109 danst, vliegt en
trekt
Op graven, voorbij en
soms
Vaker dan ooit vermoed
lacht hij schizofreen
En profil: morsdood
vanuit alle posities donker
Grijs zonder licht
Gelaatstrek onaange-
naam
In wolk boven gepeu-
pel
Gebracht, de laatste groet
Fresco vol van haat
zijaanzicht niet groot
Bivakkerend tussen al dit volk
Schare met zicht…
Halfzacht
snelsonnet
4.5 met 4 stemmen 174 Het smoezenboek van Schippers en Van Dam:
'Hoe hadden wij nu eerder kunnen weten
Dat je een fipronil ei niet moet eten
Of hoe dat spul toch in die kippen kwam
En boeren die failliet gaan? Ja..ach get
Maar rekent u NIET op dit kabinet.'…
Grensland Lauwersoog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 220 Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht,
Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn
Waddengolfjes die kabbelend
Tegen de zeedijk van onze late jeugd
Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan;
De grilk die stiekem met ons meeloopt
Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt
Dat hij niet te dicht bij ons komt,
Maar die ons ook voor geen goud…
Onafhankelijk?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 305 Toch hebben we meesters zonder tal.
Dat weten we veelal niet,
omdat je ze niet ziet.
Ze blijven op de achtergrond,
houden ons stiekem gezond.
Toch zou het beter voor ons zijn
te beseffen dat ze er zijn.
Ons hartje klopt van vroeg tot laat.
Houdt over ons de wacht, want...…
Mijn betere ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 We voeren dezelfde strijd
jij en ik
we houden elkaar vast
ik jou en jij mij
en we beseffen allebei
wat niemand weten kan
ik zoek mijn betere ik
omdat jij zegt dat
dat het beste is
de woede die ik voelen kan
jij vindt dat niet oké
jouw pijn is meer dan
ik kan dragen
als niet zo lang geleden
woedt er die onmacht weer
mijn kracht…
Planeet van onschatbare waarde...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 164 Met het lot en maakbaarheid
in een tijd die kortstondig
is van aard...
Weet men dat wat je hebt raak
je zo weer kwijt.
En is alles niets meer waard.
Dan groeit het besef dat je van het
leven er maar het beste van kan
maken.
Dit hier en nu op deze aarde,
een planeet van onschatbare waarde.…
Remco
netgedicht
3.6 met 8 stemmen 96 'We braken het brood
en deelden de doden',
schreef hij,
wandelend op de Overtoom.
'We zijn al bijna uit zicht',
schreef hij.
Net als ik, bijna uit zicht.
Ik maai nog.
'Wat moet je anders?'…
Als een pijl door het water
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 170 Maar ze zwom zo snel dat ze verder was
dan dat we keken.
Onder een mat door, door een gat heen,
een borst crawl op buik en ook op rug,
tjonge jonge wat ging dat kind vlug!
Met als uiteindelijk resultaat diploma C
op haar sloffen gehaald!…
SPOOR EN TIJD!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 148 De tijd tikt door
tik tak
onvermoeibaar door
tik tak
de tijd kent geen
stilstaan, vertraging of uitval
tik tak
de tijd kent noch
historische reflectie, noch voortschrijdend inzicht
tik tak
de tijd laat geen seconde verliezen
tik tak
de tijd gaat altijd met de tijd mee
tik tak
de tijd altijd op tijd
tik tak
NU HET SPOOR NOG!
kedeng…
Het zicht op toekomst ...
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 1.168 onbeantwoord
het vragen zonder weten
de antwoorden vergeten
roep om liefde nooit gehoord
het gedonder in de glazen
woorden van betekenis
en toch dat hevige gemis
laat gevoel door bloed razen
geopende handen vol liefde
om te geven en te ontvangen
bevredigt heel stil puur verlangen
verdwenen zijn woorden die griefden
het zicht…
Wazig zicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 477 In mist verzwegen
uren tellen tijdloos
voorbij dromendagen
sprookjesachtig wij
handen in het duister
verloren ooit gevlochten
in verleden wassen onschuld
in vloeiend wenen
gevonden tranen in de nacht
stromen langs een zachte
glimlach teder op weg naar
een getekende morgen
waar de spiegel elk lijntje
laat stralen doorzichtig als…
zie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 475 Zij die zich het zicht
lieten belemmeren door
knoestige knokkels
van verouderde handen
waren wellicht wijzer.…
een zicht uit leven
netgedicht
4.5 met 16 stemmen 694 gisteren
naderde het zwijgen
rugwaarts
als symptoom
van een lijdend ritueel
traag, teveel
mijd jij mijn dagen
zelfs die van weleer
ik wilde je van de wind vertellen
en het wondere golven
onder mijn borst
hoe ik liep, licht
als een vlinder
door het gedicht
waarnaar ik zocht
onaangedaan, te diep
trok jij de stilte scheef…
Verdrongen zicht
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 613 door het zicht
als de waarheid voor je ligt
maar waarom als het daar ligt
je nog laten vangen door het zicht
want waarom zien of het rijmt
als bij het zicht
de rijm verdwijnt……
Uit zicht loos
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 479 Strak kijkt zij
langs jaren die
verdwenen zijn
zwijgend sluit
ze het venster
naar opstandige gedachten
de levendige geest
heeft haar
ingehaald
die ene laatste bocht,
onoverzichtelijk
wijst nog niet
de route
haar tijd ademt
komende en gaande
maanden
sprakeloos
knikt zij ja
tegen de muur
daar waar haar leven
de laatste…
opstijgende mistflarden
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen 428 opstijgende
mistflarden
duwen
mijn zicht
buiten beeld…
meer zicht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 176 de blik op
oneindig blauw
oeverloze kabbelbabbel
aan het deinende water
riet neemt een loopje…