inloggen

Alle inzendingen over Weemoed

1211 resultaten.

Sorteren op:

Liefste, o liefste mijn

hartenkreet
4.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 975
Ik wou nog eenmaal kijken langs frisse hagekanten tere aquarellen van smaragd stille amberplassen vol diepe schaduwen waarin dromen slapen dromen van eenzaamheid Ik wou nog eenmaal luisteren naar het lied van de nacht het fluisteren van de schuwe wind verhalend over vergane tijden zuchten van weemoed over zoveel tevergeefse woorden over…
Troebadoer25 november 2007Lees meer…

anoniem

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.629
winter sluimert over de wereld traag klinkt de winterhoorn mystiek in eindeloze nevel bomen zwarte silhouetten zweven boven dit witte niets tegen de vervagende bossen oergeluid in een lege wereld weemoedige bezinning op deze verre stille heide straks komt het licht in de diepste winterdag schreien in een verre stal zingen d’engelen…

Verborgen geschiedenis

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 344
En in een waas van wanstaltige weemoed versneed hij de realiteit in een dubbelledige overpeinzing. Sperma is het verval te verschieten, dacht hij en het lichaam cumuleert naar verzadiging om zichzelf in de finaliteit te verliezen.…

Land van liefde

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 903
Vlieg op doorschijnende vleugels naar het verborgen land dat schittert voorbij de weemoed van je hart Streel niet langer de halmen van je verdriet de doornen van vergane smart die je pijnigden eindeloos bitter Hunker naar de plaats waar vreugde zingt de eeuwigheid danst sluimerzacht Wandel door de tuin waar vogels albasten rozen…

Verzen voor een vriend

poëzie
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.091
't Is me of ik nooit de zwarte ellende zag En in mij jubelt weeldrig en wild Een vogelkoor dat door zijn zangen stilt De weemoed, die mij eer te kwellen plach. Eens had ik oog en oor slechts voor het leed En woest doorvlamde mij de droefenis Die knagend zich in 't lachend harte vreet. O wonder, vriend!…

Begrensde droom

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 81
leert dat liefde louter, zuiver existeert in deze ravissante, troostrijke droom Laat mij verdrinken in uw vrouwelijkheid Verdrinken in uw elysische zaligheid Droom, laat mij in u overvloeien en consistent bestaande zijn Bitterzoet opnieuw de pijn Verstoken van bekoorlijkheid Omstrengeld door weemoedigheid…

De lent verschijnt

poëzie
2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.497
Ik weet niet wat ik zeg of doe, Ik smelt van weemoed benen: Ik ben zo naar, zo vreemd te moe, En kon van vreugde wenen!…

Verstilling

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 202
Verstilling ik wil verstilling en bedachtzame, langzame bewegingen fluwelen voetstappen zacht als een zomerbries ogen vol verwondering en het ontluiken van verlangens aan de oever van de zilveren rivier en de bomen, ach ja, de bomen trouwhartige wachters waaronder ik mag schuilen onder een groene keizerskroon luister ik naar hun weemoedig…

Onvindbaar, dichtbij

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 373
woorden, ik schrijf ze van uit mijn dichtershart vaak komen ze uit de diepte gelijk de nerven, geponst in een bloem of bomenblad woorden, van een opgewekte dromer soms weemoedig op zoek naar nog net dát streepje licht in een voorbijgaande zomer woorden, ontstaan langs het bramenpad waar een witte dwarrelvlinder in zwoelheid, en nectarminnend…
Hilly Nicolay27 september 2010Lees meer…

Mijn verlaten strand

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 243
spreekt mijn woorden sterren schrijven jouw naam in stralen van goud kristallen sluiers lichten op als een glimlach van de eeuwigheid overweldigende schoonheid tijdloos universum Muziek weerkaatst langs glazen schaduwen brekend glas verbrokkelt mijn illusies scherven doorboren mijn ziel slierten van nevel dragen mijn tranen naar golven van weemoed…
Ariadne10 december 2010Lees meer…

Toen

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 139
Als in de stille uren van de nacht, de radio een melodie laat horen, ‘Plaisir d’ amour’ mij komt bekoren grijpt bitterzoet, weemoed de macht. Ik voel een vaag maar toch intens verlies. Geen woorden vind ik om dat te benoemen. Een glimlachendl gezicht dat op komt doemen, verwaaide zwarte haren in een zomerbries.…

Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 302
Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend Nog voel ‘k een tranenvloed mijn ziel doorstromen Ik moest u wel beminnen in mijn dromen Om zo de oceaan van wee te tomen Opdat ‘k een wijle met u zou vereend Ik heb vannacht mijn kussen nat geweend En heb u met een schreiend oog genomen Luid snikkende tusschen de esschenboomen Zodra mijn wel van weemoed…

Hartwoud van de geschriften

netgedicht
4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 436
bent wanneer je leeft in mijn gedachten durf ik niet uit te leggen door middel van de geschriften het oude schrift staat vol met citaten die ik ooit schreef voor mijn hart een verlangen naar authentieke devotie en ware bezinning voor mijn lusten het grijze schrift heeft veel hiaten die ik verzwolg met mijn smart die zich wortelde in weemoed…
mobar10 april 2012Lees meer…

De verwarring

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 183
De verwarring door gekte in de familie, die zich verwijderde als in een echo van stilte waarin woorden zich verloren leek immer maatgevend in het voorjaar wanneer gras groen groeide in weide en in het najaar grauw kleurend het natgewas vol herfstdauw en misschien was er iets van die verwarring die de weemoed tekende in herinneringsbeelden…
mobar26 november 2012Lees meer…

Hoofdrol

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 304
Jij, mijn onbestaanbaar verlangen houdt mijn humeur weemoedig gevangen nu je weet hoe ik destijds begonnen ben en de wildernis van mijn wortels verken ben ik misschien de vijver jij de schrijver die mij bevist komt er een einde aan mijn ijver in de hoofdrol die zich vergist ik weet niet waar jij nu verblijft doorzichtig in dit lijfsgedicht…
mobar6 februari 2013Lees meer…

Heimelijk verlangen

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 252
Het is geen verheerlijking van dromen in ‘t loflied of om in dromen iets meer te zien dan werkelijkheid van ‘t loflied eerder een vertroeteling van gedachten tijdens ‘t loflied weemoed en melancholie van het heimweelied in Amsterdamse armoede die verlangt naar jungle tussen Spaanse kastelen onder zomerwolken die verhalen vertellen…
mobar21 februari 2013Lees meer…

VAN EEN DICHTER

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 416
Er is een dichter gestorven: hij had 'ne goede naam; nu komen de andre poëten luid jammerend te zaam; zij strooien as op hun hoofden en zijn in rouw gehuld, hun oog is met zilte tranen, met weemoed hun hart gevuld.…

AAN WAT NIET IS

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 521
Diepere gedachten Dralen af Vol weemoed Oude pijn Ik hou vast Aan wat niet is Aan levenloze dingen Van jou en mij Het gevoel Dat ik zo node mis Ik zoek je op Sta bij jouw steen Veertig-plus Verslagen Eenzaam en alleen Ik mis je pa Dat gevoel komt nooit Nooit meer van mij los Kan niet veranderen Wat je niet meer ziet Een traan voor…
Hookie11 maart 2015Lees meer…

Mijn donzen bed?

netgedicht
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 42
Het leek gedaan, mijn wetten stonden bovenaan in de weg tussen dromen en de daden in oneindige bezwaren van weemoedigheid die ik aan niemand kon verklaren als het licht begint te tanen en het duister komt overvalt de slaap, bevreemdt mij dat het ochtend werd, loslaten gaat gepaard met tranen, ik had gevloekt en gehuild, dus ik was gered…

Allerzielen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 125
Zerken weelderig omzoomd met chrysanten Een laat koolwitje wordt verleid van alle kanten Strak geharkte paden vormen menig kruis Orde is voor de grafmaker een heilig huis Vandaag struint er veel volk tussen de doden Die zelf dagelijks door ons leven dringen Mensen van alle soorten vol aardse noden Voelen weemoed dwingend van binnen zingen…

dorpspad

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 170
goede moed slenter ik schoorvoetend ‘k vertel via de hobbels verhalen van vroeger aan kronkelige wortels ‘k ben groen van angst honderden jaren lang gewillig naast elkaar herkenden mij niet meer hoorden wel mijn liedjes krakkemikkig en krom bewegend op hun benen met krakende takken in wankel evenwicht strompel ik naar m’n durp weemoedig…

Bloemen van de verleidelijkheid

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 116
Wij wenden ons derhalve niet met afkering in bittere weemoed met spijt. Die gulle gave zal ons doen eren wat de bloemen ons geven in de lentetijd. Wij laten leven wat onze beleving zo weldra met zo veel vreugde zal vervullen. Uit oprechte dankbaarheid over wat de natuur aan ons zo weelderig wenst te onthullen.…

Verlangen,

hartenkreet
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 62
Zonder jou, een troosteloos leven, Waarom moest jij gaan Voor mij een eindeloos streven van eenzaamheid vergaan Zoals wolken drijven in de luchten gaat alles, als een mooie droom voorbij Ik zou uit die wereld willen vluchten laten verdriet, miserie, weemoed onder mij.…

Passievlucht

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 123
Ik zei het kan geen weemoed zijn Geen heimwee, wens naar vroeger, vlucht, Nee, die melancholie is lang verloren Die pijn van terugkeer, nostalgie: Voorbije scènes d'une folie, Een dwaasheid waar ik niet van wist tevoren Een wild fantoom stijgt op, muziek Uit lang vervlogen erotiek Een lief refrein laat mij opnieuw bekoren 31 maart…
Maxim30 maart 2019Lees meer…

Momenten

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 257
Duister en vol van weemoed. En ik mijzelf toch ook bekennen moet: “Het leven is wel goed!”…
Antje20 oktober 2021Lees meer…

hoe oud is je hartje?

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 74
lichaam en alles komt tot leven de langste dag dient zich uitbundig aan de nacht trekt even aan het kortste eind het hart groeit als gras kloppend baadt het zich in zomers ochtendlicht de zon verliest zijn kracht het wordt kil boom en plant huiveren bij de eerste kou het oude hart klopt behoedzaam verstilt weemoedig…
J.Bakx18 november 2020Lees meer…

Het leven

hartenkreet
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 297
Oud en grijs vervult het ons met weemoed, met levenswijsheid, kalm en goed. We zijn blij dat we leven, kennen de zin. Vullen hem graag voor ons nageslacht in. Onze wijsheid helpt hen evenmin, want goed of fout, zij doen hun eigen zin. Maken fouten, of kiezen verkeerd. De tijd geeft te zien of ze hebben geleerd.…
Antje25 juli 2021Lees meer…

In Memoriam H.

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 179
Wanneer de avond op roze slierten vaart, daagt met neveltred de weemoed die tranen welt in het gemoed, herinneringen schemeren laat en gestalten baart. Ik zoek je tussen bramen en struiken, verloren kinderparadijs, gesloten Eeden. Enkel het krassen van kraaien, doen de wielewaal vergeten. Zal bij vroege maan, de jeugd nog ontluiken?…

Schaduw

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 234
Af en toe kom ik het verleden tegen zoals op die zonnige winterdag liep ik voor mijn lange schaduw uit heb voorzichtig oude grenzen verschoven naar nieuwe dagen, mijn leven is niet af wil gegeven tijd op vleugels dragen ben nog niet klaar voor het gedolven graf in die schaduw laat ik weemoed los zoek beschutting tussen stilgevallen lucht…

Treurzang

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 105
Dit is het lied van thee niet gedronken te sterk getrokken nooit ingeschonken. Dit is het lied van had kunnen zijn van zoetzachte dromen van marsepein. Dit is de bloem die niet is ontloken de woorden gedacht maar onuitgesproken. Gemiste kansen een rafelrand spijt “tiktak, tiktak” waar blijft de tijd? Een lege kapstok het bed…
Meer laden...