Alle inzendingen over Weer

Paayen je laten paayen je letterlijk en figuurlijk laten onder zeiken!…

Wie beseft dat groot, klein kan zijn, en klein groot, is slim. Zij die groot denken, geloven in een nieuwe start. Biologen ontwerpen nanorobots. Mercedes een elektrische Smart.…

De bij een plant een dier een mens we willen het niet altijd weten of werkelijk beseffen maar samen vormen wij een keten Laat eentje uit de rij het afweten dan kan het zomaar zijn bekeken Als we de bij met gif uitroeien wat zal er dan nog kunnen opbloeien geen plant geen groente geen dier geen mens door ons kortzichtig menselijk bemoeien…

Verjaren is weer even zien wat al voorbij is in ons leven, dan weten we toch ook misschien dat alles ons hier is gegeven: de vriendschap, ’t licht en mooie dingen, de liefde ook van Hem die leeft waarmee Hij ons hier wil omringen in al wat Hij gegeven heeft.…

Ik ken sinds kort een vrouw die, heel apart, weer een helder licht in de zwarte duisternis wist te doen schijnen die heerste in mijn hart, na de dood van mijn liefste en het gemis.…

De streepjescodes zijn niet te vermijden, Die worden echt op alles aangebracht. Na onderzoek blijkt -wie had dat gedacht- : Die streepjescodes zijn van alle tijden. De tijgermug zit op datzelfde spoor, Die ligt ons eeuwenlang al streepjes voor.…

“Wat erg, wat mensen allemaal beweren. Wij? Een eliteclub? Nee, da’s niet waar! We zitten hier gewoon wat bij elkaar, Echt niet om jullie stiekem te regeren. Achter de schermen lachen wij ons rot, En noemen zo’n gedachte ‘een complot’!”…

Aan wie moet ik mijn aandacht nou gaan schenken Krijg ik niet wat te veel straks op mijn bord Die twee minuten zijn dan vast te kort Mijn lieveheer wie moet ik gaan herdenken Eerst maar oom Piet die in ´t verzet omkwam Oh nee….´t Wilhelmus klinkt al op de Dam…

De blauwtong brengt na al die griep en pest Alweer verbod van export, ophokplichten (En wat zo'n virus verder aan kan richten) Het is voortdurend drama op z'n best Veel leerzaams over ziektes dan wel wetten Brengt ons de zieke-dieren-estafette…

Wanneer je bijna uitgevoetbald bent Na achttien jaar en wereldwijd presteren, Dan kan het zijn, als je terug gaat keren Dat slechts de oude huishond je herkent. De hysterie is de getuigenis Dat Arjen Robben geen Odysseus is.…

voor velen zo bittere corona-crisis Een opkikkertje van wereldformaat Ik zag de massa liefhebbers En in die massa mensen Mijn man, mijn levenspartner Grootse liefhebber van het Eurovision a.s. zaterdagmiddag mag ik mee ik mag nog net mee met 69 jaar Vroeg testen in de morgen Uitbundig in de middag En in de avond achter de tv Zal ik weer…

Elke keer besef ik weer dat elke dag keer op keer een strijd is tussen liefde en haat met grote spijt en veel verraad…

Zet mijn mond weer in glimlachstand zorg dat ik huppel over het strand help mijn fantasie weer overeind laat de zon schijnen als ie niet schijnt Ik bewaar je in de originele verpakking, en verlang naar je bijzondere werking nu ik je na wat voedsel met water innam. Dank je wel Seroxat twintig milligram.…

O ja? Is Archie Bunker heengegaan? Welnee, die kerel leeft voor eeuwig voort: Toen Marianne Vaatstra was vermoord wees hij persoonlijk de verdachte aan. Maar DNA (van vreemde smetten vrij) voorkwam een ouderwetse lynchpartij.…

Waarom kan ik niemand meer vertrouwen, waarom kan ik niet meer op de liefde op bouwen Telkens weer die verdomde pijn steeds maar weer zo eenzaam zijn De fout om jezelf totaal aan iemand geven De fout om compleet voor iemand anders te leven Na een flinke val probeer ik met open wonden weer op te staan, en doe ik mijn best weer vol vertrouwen…

wanneer het blad verkleurt een einde maakt aan uren onwetend wanneer de winter komt het slissend likken van golven tot stilte maant wanneer een sneeuwjacht het vuur dooft en de laatste schaduw van een lange zomer verdwijnt in een stilgevallen zee verwarmen wij elkaar tot de levenloze souvenirs te gronde gaan en jij weer bloemen spreekt…

Ook vandaag weer zoveel doden, onbekend, soms onbemind, vragen, zoeken, zin en waarde, oude mensen, jong of kind... Zoveel dat ik 't niet kan vatten, zoveel tranen, zoveel leed, en toch blijft de wereld draaien alsof niemand dit echt weet.…

Uit: Intiem genot omarmd slapen wij in om te ontwaken huid aan huid in ‘t morgenlicht nachtelijke geuren beschermd door handen in hun bewegen als spelende dieren groeien wij vanzelf samen tot één gloeiend lijf en dromen wij met gesloten ogen oneindig geluk ons lieven in een zonnewind als verstrengelde…

De eerste kou hangt alweer in de lucht Dus bloot is geen lang leven meer beschoren Het half ontkleed verschijnen op kantoren Als was men hoofdrolspeler in een klucht 'Zó lomp, dat bloot, van zulk een laag allooi! Zeg, hoe laat is vandaag De Gouden Kooi?'…

Steeds weer zoekend en soms ook heel even vindend ademt leven licht.…

Vandaag wordt weer zo’n dag dat wanneer ik kijk naar je stralende lach terwijl je in mijn armen ligt ik intens geniet van je mooie gezicht Dit wordt een gewichtsloze dag, totaal zonder zorgen met lichtzwoel in de avond en een heerlijke morgen Kom lieveling, laat me je dragen, laten we drinken en op onze levenslange Vriendschap klinken Het valt…

Duur, PostNL, en minder punctueel. We hebben regelmatig iets te klagen, nu wil men de bezorging gaan vertragen. Het argument? Te weinig personeel. Dit kan ook eleganter opgelost: betaal eens loon naar werken bij de post.…

Kon ik maar voor 1 keer weer kind zijn, Want een kind zijn lijkt me voor 1 keer fijn. Lekker spelen en geen zorgen, Voor de dag van morgen. Een knuffel halen als ik verdrietig ben, Mijn moeder die door het raam kijkt hoe ik door de tuin ren. Kon ik nog maar 1 keer kind zijn, Want dat lijkt me toch fijn.…

Heel langzaam glimlacht weer dit hart dat leed en pijn moest dragen, dat enkel nog kon klagen, vergat de warme zon, de bloemen en de vogels, maar nu weer alles won.…

samen met duizenden mensen maar geloof me te midden van al die mensen voelde ik me ineens zo alleen dus keerde ik weerom zag zoveel van de flowerpowertijd zeg maar de jongere ouderen en van elke generatie er hing een wolk van hasj er was eensgezindheid en het genieten van muziek kortom een echte happening waar ik toch elk jaar weer…

En weer als voedsel te dienen wanneer het tij is gekeerd. En die arme bomen blijven wederom achter, troosteloos en kaal. Ze wuiven niet meer in dit winterse vaal. Blijf deze winter alsjeblieft dicht bij mij!…

Hoe stralend zijn de rozen weer herboren! Hoe vaak werd ons hun zoet geheim onthuld. Gij hebt zo vaak gelachen en geduld Dat ik in uw beminnen ging verloren, En dieper is mijn liefde dan tevoren, Want gij zijt dood, en ik ben van rouw vervuld. Maar dit is troost, wat is geweest, Kan niet vervluchtigen of sterven.…

vrijheid tegen beter weten in blijf ik jou omhelzen totdat de liefde weer bestaat.…

Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Piet klom gauw weer op het dak met een grote, lege zak. Weer brengt Piet me in verwachting en het harde erelid breng ik lustig tot verzachting: wippen doen we zwart op wit. Op de mengkleur stel ik prijs. Onze kleine meid is grijs. Op de mengkleur stel ik prijs.…

vader toen bleven we dicht bij je nerven je was hoog opgeschoten je kruin raakte de hemel we speelden konijnepijpen met je wortels en het teveel aan oudemansbaard gaf je weg wilgetenen die verwanten waren het leek wel wildgroei broers en zussen de aarde vanonder je voeten je was niet te ontrafelen tot op het bot uitgevlochten het…