Alle inzendingen over Weggegooid

Nu, rest een lege huls weggegooid, vertrapt. Stil, en ongezien drupt je laatste traan uit de wond die eens haar lippen kuste.…

waarom heb je het gedaan waar zijn die mooie woorden je weet wat het is om weggegooid te worden ik durfde met jou om te gaan ik waagde het ging die vriendschap met jou aan je zou niet doen wat je nu toch deed het doet zo'n pijn om weer weggegooid te zijn…

Na twee weken met jou in een liefdesroes en grote plannen voor onze toekomst, ik was je ecodorp, je leermeester, alles waar je naar verlangde in je leven, nooit beminde een vrouw mij vuriger en meer dan jou, ik zag niet hoe het tij meer en meer keerde in jou, hoe je mij overheersing verweet en dat je eigenheid verdween, al deed je heel…

Ook al heb ik je nummer gewist en je spullen weggegooid alles wat van jou is, blijft in mijn hoofd.…

Wanorde, zo noemt Borgdorff mijn poëzie, Maar dan wel gedeeld Door twee, regels die Willens en wetens Door midden zijn gehakt Door de mens die Ik genoemd wordt, Oogluikend toegestaan door Hen die ook in mij wonen - Gebroken regels getuigen Van een gebroken ziel, Brokstukken poëzie Van hem die aan zijn eigen Ik ten slachtoffer…

onder je schoenen slechts onze luchtledigheid weggegooide hoop op een akkoordje gooien lukt niet zonder doelstelling…

Geboren in de kou Geboren in oorlog Of Geboren in warmte Geboren in vrede Opgegroeid in armoede Opgegroeid op straat Of Opgegroeid in rijkdom Opgegroeid op school Overleden/weggegooid Overleden in de natuur Of Overleden/gecremeerd Overleden in stijl Kou of warmte Oorlog of vrede Armoede of rijkdom Op straat of op school Weggegooid…

Z'n vriendin had een handboor besteld, maar hij twijfelde aan d'r verstand en bezwoer: 'Het is weggegooid geld, want je hebt al een gat in je hand.'…

Ik werd verstoten ja, weggegooid omdat ik niet voldeed maar jij zult je stoten, na mijn beraad ben ik het, die jou meed gaf ik niet voldoende liefde, was ik niet jouw zalige geliefde?…

wensen en hoop op leven op hun sterf-bed Ik denk straks, als we kerst gaan vieren aan allen die in oorlog zijn en die zich lieten inkwartieren aan hen, die uitgezonden zijn Voor hen is het geen kerstboom sieren Voor hen is 't oorlog en geweld aan hen, die dit alles financieren Hadden ze niet liever- aan arme mensen kunnen geven Al dat weggegooide…

leven op Orde krijgen zou - Prullenbakken al in Geen weken meer geleegd, Emmers en voormalige Plantenbakken puilen uit, Net als het gemoed waarin Ik mijzelf nog levend houd - Aangekoekte koffiemok, Op zijn vroegst weken geleden Door mij geleegd, met resten Van Mars-repen die ik in Mijn geestelijk verval uit Schuldbesef heb weggegooid…

Ze blijft waar ze niets meer verandert en haar stem verliest wachten op momenten met stemmen die blijven spreken als de storm die elke waanzin tot een gebed van haar weggegooide liefde maakt…

Heb mijn jas aangetrokken mijn broek niet vergeten heb mijn schoenen weggegooid op de boulevard bermen uitgerukt kinderkopjes op een hoop gesmeten ben op de barricade geklommen heb geschreeuwd moeder ik heb het koud.…

Verborgen gedachten zoeken mededogen maar in werkelijkheid ligt zij ingetogen in badwater te woelen weggegooid van hartstocht beroofd van woorden berooid.…

Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Moegestreden verlaat het verleden de hunkering naar erkenning van het zijn in het heden beloofd en verwacht weggegooid en veracht kan ik niet meer zijn die ik was, verloren in de val naar de onwaarschijnlijke werkelijkheid gekneusd en gewond wil ik mij overgeven aan het eindige opnieuw verloren in het weten ......…

De treurigheid van vriesbrand in mijn brood Of ander voer dat ooit was ingevroren Ach, hoeveel kilo ging bij mij verloren? Ik schaam mij, als ik erop terug kijk, dood Voor weinig geld wordt heel wat waar verworven En daardoor zijn ook wij massaal bedorven…

Al die blaadjes van die bloemen afgerukt en weggegooid voor ‘t eeuwig vragen spel van ja of nee.…

Vervolgens neemt de kater mij dan in en worden al die vragen weggegooid: het eindigt steeds weer zonder doel of zin. Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit, dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…

Jaar in en uit wordt er veel weggegooid Het raakt bedorven of er vallen gaten Wat blijft is de gewoonte om op je knieën de matras te betreden daarna met je hoofd Later de moede rest draaiend te ruste legt op de rug Nog even de dagelijkse zonden overpeinst en vergeving vraagt…

de dingen liggen stil wachten op de mensen die iets met ze doen ooit kregen ze namen waardoor duidelijk wordt wat hun (on)nut is dingen worden geladen door keuze van gebruik op zich zijn ze neutraal dingen worden weggegooid kliko's raken overvol en steeds komen er nieuwe…

Deze zijn niet genomen, Alleen uitgekotst en weggegooid. Verdriet, loslaten, verdergaan. Veel mensen die het wel waarderen. De ik, de mij, die in me zit. En daar ga ik voor.…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…

Groene dieptes Beschermen ons Voor wat beneden Op ons wacht Meerdere vinnen Kaken groter Dan wat van vissen Wordt verwacht Slijmerig kruipend Over weggegooide troep En vervuilde tonnen Uit illegale fabrieken Fluitend langs De waterkant Beseft men niet Wat zich beneden vormt Een leger mutaties Wacht op het moment Om de aarde…

Schoenen ongepoetst, mannen vrouwen weggegooid. Twee paar nieuwe voorwerpen die niet eens vreemd lijken. In een gedicht keert niets. Bloot aan de tijd aan de dood aan familie en vrienden die vreemd lijken. En haar lichaam haar zachte lijf, hard van inspanning -------------------------------------- Uit: 'Goed Volk', 2004.…

Je zult het wel ergens hebben laten slingeren of het is gestolen of misschien per ongeluk weggegooid. Wie zou mijn geluk willen stelen? Wie niet? ----------------------------------- uit: 'Mama waar heb je het geluk gelaten', een nieuwe bundel van Ted van Lieshout, die in september 2005 zal verschijnen.…

ambitie kent de trap omhoog weg uit de slangenkuil van maten naaierij en pennenstrijd jaloezie en penisnijd zelfs in de kleine scènes rammelt het decor door ziekelijke twisten wat goed en beter is wordt steevast gefileerd later weggegooid als rotte vis het leven speelt toneel in de schouwburg van bestaan nog altijd zijn er toeschouwers…

Die pijn hoort bij ons zeg je Nu is het voorbij en bel jij weer Maar die pijn hoort bij ons zeg ik nu Leugens heb ik allang weggegooid Verzetten tegen die pijn Weerstand bieden aan jouw verleiding Ik zeg nee met pijn in mijn hart…

zo’n blaadje cirkels schrijvend aan een draad, gesponnen door november het lijkt een stil gebed welhaast smekend, als het zonlicht brekend in de oude nerven scherven vol verkleuring zet ach, het leven schenkt opnieuw het wacht onder de vracht van afgestorven hoop de samenloop van toen en ooit is weggegooid in lege glascontainers…