Mijn vraag luidt waarom Maarten van der Weijden
En met hem al die mensen in het land
Op elke brug en klappend aan de kant
Genieten van zijn zelf gezochte lijden
En als hij het dan ook niet haalt dit keer
Dan moet het volgend jaar natuurlijk wéér.
(Misschien omdat we teveel waarde hechten
Aan het idee dat je die ziekte moet bevechten?)…
lezing zag ik in de ouderwets traditionele
oerfriese oubolligheden
een eenheidsworst van kneuterige ijsbaantent
met koek-en-zopie
in de weidse vlakten tussen Tjeukemeer en Bartlehiem
Doch bij nader inzien bleek het een reïncarnatie
van Eise Eisinga met doorlopers,
en IJ in plaats van Ei
in de persoon van Maarten van der Weijden…
Oh helden en heldinnen! Euforie!
Je moet in ’t leven zoveel overwinnen,
wat krijg je van de blinde schikgodinnen?
Gigantisch zwemtalent en leukemie?
Wat hem niet doodde, maakte beresterk,
de Feniks bleek een ware Hercules,
zijn doorzettingsvermogen bracht succes:
wat zilver hier, wat goud daar, dat soort werk
De tour de force volgde toen…
Alleen met moeite kon ik naar je kijken.
Die zware crawlslag door het kille nat.
Gelukkig, ’t is volbracht. Proficiat!
Je wordt bedolven onder huldeblijken.
Één stug bestuur toont jou de Friese aard:
je tocht blijkt géén elfstedenkruisje waard.…
Monstercap
met navigatievensters
dubbel zonlichtwerend
geblindeerd
continu zijn torso
voorwaarts stuwend
monotoon
zijn solo avontuur
donorwervend
voor de microscopen
van oncologisch
superspecialisten
armenmalend
in een kruipslag
peddelbenende
torpedo
eigenhandig
aangedreven
binnenboordmotor
van hart…
Het wordt een week met plakkerige nachten
De tropen dalen neder in ons land
De zomer springt direct al uit de band
We hebben er niet lang op hoeven wachten
Maar Maarten zal niets merken van die hitte
Want na vandaag gaat hij een week lang pitten…