Alle inzendingen over Went nooit

Zij noemt mij aap niet omdat ik lenig ben maar meer vanwege mijn droevige ogen Van één die in gevangenschap zijn hersenomvang af voelt nemen Weer terug in de natuur vrijwel onmiddellijk door een virus wordt weggenomen het went nooit wie je bent zingt ze zachtjes voor me heen wacht ze tot ik haar wakker kus…

Het went nooit.…

Slepend loop ik naar huis Elke voeg van de straatstenen geteld Als of dat belangrijk was Waar er toch andere problemen waren Verborgen pijn van alles Alles van gisteren en vandaag Het went nooit Daarom tel ik maar Maar als je me morgen ziet Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd Want die is altijd te lang geweest Om nergens thuis…

waar ik nooit echt aan wen is dat ik geen lefgozer ben soms denk ik hoi je komt er aan het is op til schop er nog wat branie bovenop waarna ik telkens weer in alle ootmoed constateer het wil niet en niet omdat ik niet wil maar ergens houdt het op…

Ach, alles went -net wat je zegt- en iedereen heeft wel eens wat. Nog nooit een doel of zin gehad? Ach, alles went -net wat je zegt- en overal gaat wel een pad. De één loopt krom, de ander recht... Ach, alles went –net wat je zegt- en iedereen heeft wel eens wat.…

mijn vader is mijn naam niet vergeten hij heeft hem nooit gekend als je jezelf niet aan een naam went je hem nooit hebt horen uitspreken kon hij hem ook niet echt weten weet je je voor altijd niet erkend…

Als ontwenning went went alles!…

aan deze wereld went…

Alles went, Behalve "geen" vent.…

Alles went, als het maar lang genoeg aansleept, zelfs de pest die corona heet.…

Ze zeggen weleens alles went, maar dat is niet zo. Ik zal nooit wennen aan de eenzaamheid. Zo zonder jou ben ik de weg echt goed kwijt...…

als liefde went…

Zelfs voor wie er niet aan went, is hetzelfde nooit genoeg. ----------------------------------------------- Uit: 'Circulaire systemen', 2002.…

nooit doorgestreept op de kalender je zoon went er nooit aan Het in 't slot vallen van je bestaan maar hoor ik nu niet de scharnieren..? De deur opent zich -als vanzelf- zowel bij zon als maan zie ik je in de deuropening: een sneeuwwitte zwaan in mijn herinnering.…

Verlang ik naar je Wacht ik op je Het lijkt wel alsof het nooit went..…

Dat iemand weg is, hier nooit meer zal zijn is een idee waaraan je moeilijk went, of je diegene wel of niet goed kent. De aardse tijd heeft een triest slotrefrein. In ’s hemels tinnen dicht je hopelijk door met Heinz en Driek als levendig gehoor –…

Een kus op de juiste plaats en op het juiste moment zal er voor zorgen dat je daar nooit aan went Een kus op de juiste plaats Hij is lief of is zwoel Mits goed gegeven mist hij nooit zijn doel Een kus op de juiste plaats en op tijd gegeven zal er altijd voor zorgen dat fouten worden vergeven Een kus op de juiste plaats en op het juiste…

als de geboortestad een neon paradijs toch mijn thuisplek de tijd zich groeven slijt in de huid de sneeuw nooit went bosmensen uit het warme woud de stad op hun handen tellen de tranen in mij een vloed terwijl ik vrolijk dobber de trein te vroeg te laat vertrekt het is de tijd gevat in mij ongrijpbaar altijd…

, wil ik dat je eraan went, dat je nooit meer terug kan, naar wat je nu nog bent, wordt jij daar gelukkig van?…

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

Zij die niet open willen doen wennen er nooit aan...…

Ik heb je lief Op veel manieren Hou van je Zoals ik kan Zeg het nooit Met heel veel woorden Spreek het soms uit Zo nu en dan Liefde is Een beetje doodgaan Een stukje sterven Als jij niet bij mij bent Niet weten Waar ik het moet zoeken Omdat alleen zijn Nimmer went Ik heb je lief Op veel manieren Soms wat minder Soms heel goed Als…

En waar leed nog verder moet rijpen tot ook dat went. Op zoek naar nieuwe kansen met de wil als luisterend oor en de tijdgeest als steunpilaar gaat men met brandend verlangen weer door.…

Het speelt het liefste ver weg op het strand, het kind dat nooit zijn eigen vader ziet, die overzee is in dat andere land. Het woont bij vreemden en het went er niet. Zij fluisteren erover met elkaar. Heimwee huist in zijn kleren en zijn haar.…

Ik heb de dood 'n plekje gegeven een plekje aan mijn zij zo volgt die altijd mij en went steeds meer aan 't leven!…

Het heeft zo ontzettend veel waarde om te weten dat de ziel nooit ergens anders woont.…

niet het went niet…

Lekkende gedachten ontmaagden witte regels met vallende woorden naast verdampen als nooit bestaan schaduwen bezwijken bij beweging tussen verlangen en hoop het went emotie en verstand in rivaliteit ritme en klank wissen en laten de pen de hand de schrijver de dichter bevrucht willens en wetens schijnzwanger of buitenbaarmoederlijk een chaos…

in je ogen las ik het verlangen naar de reis heb je een hand gegeven en wij zijn gegaan samen op ontdekkingstocht of liefde wel bestaat na de bekende pleisterplaatsen kwamen snel de echte vragen of je samen nog jezelf bent en dat een ander eigenlijk nooit went wat heb je opgegeven om met elkaar op weg te gaan wij…

Die vis die over de tafel zwemt tussen de mobiel en een glas water misschien dat het ooit went maar hopelijk verzuipt hij.…