Alle inzendingen over Willem Holleeder

Ik daag u uit mee te denken Maar wil mijn tijd met de uwe niet verkwisten Dus zend ik u een rijtje geheide terroristen Niet dat het rijtje volledig is maar toch Historisch voldoet het zij onvolledig nog De eerste Christenen in Rome Hugenoten in het roomse Frankrijk Geuzen in het Spaanse rijk Willem van Oranje met zijn soldaten De socialisten…

Ze Zeggen nog net niet: "Wir haben es nicht gewust" verontschuldigen zich plechtig, gaan zogenaamd door het stof slijmen, denken te lijmen met giften aan het Rode Kruis de Koning, de Keizer, de Admiraal de Koning: Willem Alexander en zijn Maxima, met vluchtvakantie in het buitenland: Griekenland lappen na het goed smaken de afstand aan hun…

Nu is weer Frits van Turenhout gestorven Bij steeds meer van mijn grote/kleine helden Moet ik de dag van hun verscheiden gaan vermelden Als laatste heldendaad door hen verworven Buiten beeld leest hij zijn sterfjaar van papier De uitslag is tweeduizend null null vier…

De eerste keer dat ik die warme lach van dichtbij in jouw ogen zag ging er een wereld open. Ik wist niet wat me nog te wachten stond en stond genageld aan de grond; ik kon alleen maar hopen. De eerste zuigeling in ons gezin kwam goedgemutst de wereld in; zo ook haar beide zussen. We wisten niet wat ons te wachten stond; opeens liepen er…

Dan ben je dus voorlopig nog niet jarig; Je zoon en zijn aantrekkelijke bruid Die torenen zelfs hoog boven je uit Dat maakt zo'n bus- en bootreis toch wat karig Ware woorden dus van onze regentes Het feest was ondanks haar een groot succes…

Ik mag Herman zeggen Omdat we elkaar kennen sinds een kampeerweekend In Limburg eind 1979 Ik was speciaal uitgenodigd Door mijn eerste grote liefde Hij, Herman was er met een collega De secretaresse van meneer Van Agt Ik vond het interessant Zij waren zeer interessant Ik luisterde met rode oortjes Hij vertelde wat Haagse geheimpjes…

Langzame gesprekken Hebben we, jij en ik, Aan de bedding Van de beek Die meanderend door Het oude land de tijd Ongemerkt door zich Heen laat stromen, In een vastberaden poging Het moment vast te houden Verglijdt ze tussen onze vingers In eindeloos ritme van komen En gaan - het landschap En het stromende water Laten ons…

gereisd hopend op een glimp van zijn stoere goddelijke, atletische winnaarsgelaat Het was potverdorie 2012 en niemand twijfelde meer aan de overwinning van de Goudse veelschrijver met het gouden hart en de rappe dijen, die hem met glans over de finishlijn brachten, waar Maxima hem kuste en huldigde, wat nogal verdacht lang duurde, terwijl Willem…

Het is zondagmorgen 9 februari 2020 ik zing mee met 'Nederland zingt' op de televisie NPO 1 ik ken alle teksten ken alle woorden mee-galmend denk ik, voer ik mijn zijn terug naar de begintijd van de EO midden jaren 70 met Directeur Bert Dorenbos en Dominee Willem Glashouwer die gretig neermaaiden wat boven hun goddelijk gelovige…

Ik lees het algemeen dagblad van 7-2-21 en denk "Waar een klein land 'grootzielig in kan zijn" En ook een zo'n grote Nederlandse krant als het AD Op Amalia’s 18 jarige geboortedag Houdt de krant zich vooral bezig Met het aftreden of de dood van haar vader Zijne Majesteit Koning Willem Alexander Want niks Koningin Regentes Maxima Het…

Het ganse volk zag Bea van Oranje d’abaya om de koninklijke leden terwijl de voetjes sierlijk-statig gleden de fraaie hoofddoek stijlvol, zonder franje Een tweet: zo zielig dom, benepen bitter: 'Een trieste wanvertoning,' (Koning Twitter)…

Men weet niet hoe dit is, dat woorden Toekomen en zij zijn bereid Om de geruchten die zij hoorden Daad te doen zijn en werklijkheid. Zij hebben zich stil volgezogen Met geur en kleur, contour en klank En zijn als vogels opgevlogen En rusten op het vers als bank En heffen zich ten langen leste Met licht geworden vleugelslag En vliegen naar…

Hij leeft vijandig tussen het ontluiken Van 't vredig huisgezin; als late sneeuw Zich handhaaft in de schaduw van de struiken. En in hun dromen brengt hij angst en schreeuw. Daar is hij drijfzand voor hun zware voeten, En onweerdreigen boven 't machtloos hoofd. Hij is de worm die in een vrucht gaat wroeten; En zij verderven, want zij zijn…

Vanmorgen zag ik Van der Z in zijn Mercedes Op het plein staan wachten voor het stoplicht. Stak mijn hand op, maar geen teken van leven. Vreemd, ik keek toch recht in zijn gezicht. Daarna bedacht ik dat hij al weet ik hoe lang dood is, van de weg geraakt bij regen en dat ik geen gevolg had gegeven aan de uitnodiging het cremeren bij te wonen…

De twijfel aarzelt in mij. Met achterdochtige vingers wil je mijn woorden aanraken. De mutsaard geurt. En de liefde is een lijf aan lijfgevecht zeg je. Een zegswijze: de woorden worden handtastelijk. Ademend in een fragment van tijd, om wat ik verneder tot geloof zo ontsta je langzaam uit je naam. Een hoogvlieger wordt neergehaald binnen…

In wildernissen en plantsoenen Begint het lentelijk geluid Van nestelen, en de blazoenen Van alle bomen hangen uit. ’t Is groen met geluwe schakering In kruinen en vlak langs de grond. En in de tuin en langs de wering Pronkt perk en gras met bloemen bont. De mensen zijn weer jong geworden. Hun stap, gebaren en gelaat, Ook van de droeven…

Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen, Eenzame baaien, steden dichtbevolkt, Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt, Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen, Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt, Chaos, geordend en tezaam gebonden, Naar wetten, overtreden en geschonden, Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…

Teder als een bloeiende roos verwelkomt de zoen een innige droom Het opent de roes schaamteloos om openlijk te worden ontvangen als een voorbode van geestelijke instroom De aorta zwelt aanstonds met verlangen alle levenssappen transporterend het nijpende energietekort compenserend Slechts door een enkele lipsamensmelting ontstaat deze alles…

Wat je aan illusies verloor, won je aan gewoonten. Kijken naar de weerspiegeling van de schemerlamp in het raam. En dan plots heel duidelijk weten: bij valavond voelen je handen zachter aan. Dit is het ogenblik waarop je weer durft denken aan iets heel gewoons. Aan rozen of zo. -------------------------------- Uit: 'De droom…

Tussen zijn aankomst en zijn gaan ontkwam de tijd die nodig was geweest om te bestaan. Zoveel wist hij. Maar onder aan het strandhotel richtten zich de golven op en vielen neer. Soms trad in deze buldering ineens een stilte in. Het was alsof het eiland dan zichzelf vernam. Dit is de tel waarin de tijd in haar geheel opnieuw verstrijken kan.…

Er brak plots brand uit in het Museum van Moderne Kunst. Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray dienden haastig van de muur gehaakt en weggebracht. Ik keek toe, de handen rustig in de zakken. Heimelijk legde ik de eerste steen van het UNO-gebouw (1949). Buiten, in de zon van 5th Avenue liep een meisje uit Californie, ik telde haar zomersproeten…

Gevuld met helder water staat er op de tafel in de tuin een schaal. Wie hem daar plaatste deze nacht, geen flauw benul, en het is februari, en het water wiegend zich bedaart. Ster na ademloze ster begeeft zich op het watervlak. Dit kan niet opgetild, of heel het uitspansel gulpt plons naar god, gebogen als hij raakte over haar die tot de rand…

Vrouw van monden en wonden, vroeger was je nog mooier dan een gewoonte. Stil was je als tijdens een lange droevige reis en ik hield van je als van mijn dood en het zaad van pijnbomen. Vrouw met de duizend lippen die danst met een luid lachend lichaam tot je achterover stort in de nacht. Je bent een nieuw begin. -----------------------…

Toen hij gedaan had wat hij wou, Begon er in hem een bedroeven Of hij moest wenen bij een groeve En nooit meer vrolijk wezen zou. Vlak naast hem was de vette vrouw, Nog naakt, zich wassend, of de schande Met ’t zeepsop droop van hare handen. Haar ogen waren hard en grauw. En plotseling had hij zijn mes In ’t deinen van die buik…

Hertje, zo mooi. Zo sierlijk ben jij daar. Ik voel mij zo ontspannen. Als ik jou streel door je zachte haar. Hertje zo dapper. Zo sterk is jouw gewei. Jij bent zo ontzettend vlug. Je bent zo vrij. Ik loop naar je toe. Door het bos, zo oud. Ik pak voor jou een appel. Een appel van goud.…

Ik trouwde een vrouw, en kocht mij vele vrouwen. Voor ik verouder wil ik zonen winnen. Zaads overvloed geeft overvloedig vrucht. Doet zo de rijke niet die veld aan akker schakelt en 't grote goed met goed groot graan Bezaait, en rijst en goede bomen plant? Zaad is het kostelijk bezit des mans. Veel zaad bezitten is veel zonen hebben. Zaaien…

Ik zie tot aan de sterren en van verre zie ik duizenden hemellichamen staan. Voor iedere ster is er op aarde een lichtje uitgegaan. Voor diegenen die nu aan de hemel staan zijn op aarde mensen doodgegaan. Die nu stralend neerkijken op ons leven en ons een gevoel van rust geven. Ik zie tot aan de sterren en van verre wenkt mij het hemellicht…

Ik kijk naar de wereld naar religies en verder. Ik zie zoveel geweld. Veel schapen, geen herder. De zwakkeren lijden. Zowel mens als dier. Leiders die het mijden voor hun eigen plezier. Zelf ben ik niet volmaakt. Maakte fouten in dit leven. Ik ben wel al tot hier geraakt. En zal mijn kennis blijven geven. Geen mens op aarde is helemaal…

II Het volk Zij kennen niet de delicate zwier van de gebaren, en het soepel spreken. De woorden die zij uit hun harten breken Zijn luid; hun lachen schuimt als donker bier. Zij werken machtig, wild is hun plezier; Brutaal wordt ieder vreugde aangekeken. Hun feesten razen, en de nachten bleken Als het dorp nog davert van dans en getier.…

I Het land 't Is alles eenvoud wat uw stoerheid sierde, En alledaags bij werelds wufte pronk: Het zwaatlend koren rond de heilge wierden, Uw kolken waar kasteel en kerk in zonk; Temidden graan en bontbebloemde weien, Waar de gelatenheid zichzelf bedroomt, De nuchtre pracht der rijke boerderijen Met brede schuren tussen schraal geboomt'…