4395 resultaten.
Wim Brands 'zelfmoord'
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 361 Het moest 'het einde' betekenen
hij keek er niet naar uit
maar ging er wel op in
Wim Brands zoende de nacht
en de nacht vergreep zich aan hem
want niet de mens zelf
maar de dood moordt!…
Bok
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.565 .
-----------------------------------------------------------
uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…
La valse d'Amelie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 447 voor Wim Brands
hoe eenvoudig kan het zijn soms
zoals bij die aftandse piano
als grof vuil aan de straat gezet
en die voorbijganger die vanuit
een ooghoek de rammelkast ziet staan
de deksel openslaat en vervolgens
nog een aardige 'La valse d'Amelie´
van Yan Tiersen ten gehore brengt
waardoor het leven plotseling toch
in een ander…
Als het heeft gesneeuwd
gedicht
3.0 met 24 stemmen 10.351 .
----------------------------------------------------------
Uit: Dit gedicht wordt opgenomen in 'Neem me mee, zei de hond', de bundel van Wim Brands die in september zal verschijnen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam.…
La valse d' Amelie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 369 Voor Wim Brands
hoe eenvoudig het kan zijn soms
zoals bij die aftandse piano
als grof vuil bij de straat gezet
en de voorbijganger die vanuit
een ooghoek de rammelkast ziet staan
de deksel openslaat en vervolgens
nog een aardige ' la valse d' Amelie'
van Yaan Tiersen ten gehore brengt
waardoor het leven plotseling toch
in een ander…
Ansichtkaart
gedicht
4.0 met 4 stemmen 5.717 .
------------------------------------------------------------
Uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…
Terneergeslagen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 222 De nagalm van
Wim Brands leek in jou over te gaan,
maar God, Karin, had me toch geaccepteerd,
zodat ik je had kunnen helpen, omdat ik
het klappen van die zweep heb gekend en
door de zogenaamde einddeuren wist te gaan.…
vergetelheid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 96 er is geen houvast
in dit ijle zijn
geen heldere lijn
die ‘t hier en daar markeert
’t gewone zijn
waar vorm met koele hand
nog tastbaar heerst
ligt achter mij
er lijkt beweging in de straten
maar in geblindeerde winkelruiten
zie ik slechts mijn oude zelf
er is geen binnentreden meer
geen bel die rinkelt of
de vertrouwde winkelier…
in gedachtenis, Wim Brands
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 339 toch doet het telkens zeer
als een dichter de nacht opzoekt
om de ochtend te mijden,
heb zijn ogen
niet zien lijden
hij had wel iets dat mij raakte
en heb vaak zijn rug zien buigen
ook diepte in zijn woorden gehoord
die zijn lippen teder maakten
was het een mokerslag van de duivel
op een wellicht niet verwacht moment;
de muur…
Elke ochtend
gedicht
3.0 met 32 stemmen 13.154 Elke ochtend gaat ze de oceaan op.
Het wasgoed gaat stinken
potten en pannen koeken aan,
haar huwelijkskleed rafelt
en vervuilt onder zijn boze
blikken.
Wat doet het er toe, zij kijkt toe
hoe de walvissen trekken en ziet
dat het naaimachines zijn,
reusachtige die het sinds eeuwen
stukkie kleed stikken.
--------------------------…
De jas
gedicht
3.0 met 80 stemmen 25.883 Maar eerst is er een oude jas. Nu hangt hij
aan de kapstok, binnenkort wordt hij
verbannen naar het hok.
En eerst is er een avond waarop ik aarzel
naar buiten te gaan. Buiten is het koud
In gedachten trek ik voor het eerst
die oude jas aan. Ik ben alleen op straat.
Wie had dat durven hopen. Ik kijk
in de ruiten en zie
voor het eerst mijn…
Zij is 's zomers een bewaarplaats
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.096 Zij is 's zomers een bewaarplaats
van oud zonlicht en een plek waar
vrijgezellen samenscholen. Meestal
leeg en onverlicht is zij de rest
van het jaar een verticale doodskist
die slechten-ter-been- droog houdt
en af en toe schreeuwt iemand in
haar binnenste een monoloog omdat
hij de verbinding niet vertrouwt.
Maar meestal leeg en altijd…
Ik sta op en ga naar het vliegveld
gedicht
3.0 met 49 stemmen 16.980 Ik sta op en ga naar het vliegveld,
verlies mezelf in een massa bij Aankomst.
Seattle: 9:30, Hanoi: 9:20. Ik kies.
En praat met een arrivé. Over het noodweer
boven zee, de uiteindelijk voorspoedige
vlucht.
Ik ben vrolijk als het moet, klaag
desgewenst mee.
Na een half uur ga ik terug en sta
op tijd aan het bed.
Waar kom je vandaan?
Ik heb…
Wachten
gedicht
3.0 met 114 stemmen 22.800 wachten terwijl je
op de stoep
van een kasteel staat
te dralen
langzaam verdraait
de bel een geluid
uit de gang
harde stappen
behang gaat aan de
kant
wasgoed leeft op
de kasteelheer
in aantocht
lawaai...
dit stond niet
in het
draaiboek meneer.
--------------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad', nr.…
Op straat, op een transformatorhuisje
gedicht
3.0 met 48 stemmen 35.653 Op straat, op een transformatorhuisje:
ik zoek zieke, dode vogels,
dank u wel
ik woon in de Knollendamstraat.
In de krant: als een zebra gaat liggen
sterft hij
In bed, ik zie weer mijn grootvader
vlak voor hij sterft. Het was
in het voorjaar, de paarden
gingen van stal en hij leunde
tegen het hek. Ik hoorde hem:
geef me mijn bril, het…
Te schrijven zoals mijn grootouders
gedicht
2.0 met 130 stemmen 44.207 Te schrijven zoals mijn grootouders
een telefoongesprek voerden.
Ze belden nooit, ze werden
een doodenkele keer gebeld
en konden tot aan het einde
van hun leven niet geloven
dat hun stemmen ook elders
klonken.
Hing de telefoon weer
op de plek van de koffiemolen,
zei mijn grootmoeder bijvoorbeeld
na lage tijd: ze zeggen dat ze komen…
Zo herinner ik me
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.755 Zo herinner ik me de voddenkoopman
van de overkant. Ik was in deze ontvolkte
buurt zijn laatste klant.
Zittend aan het raam zie ik nog zijn volle kar staan.
Midden op de weg. Hoor zijn roep. Wat vrolijk
en somber stemt, want
als ik er niet meer ben, wie herinnert zich
dan zijn stem?
--------------------------------------------
uit: '…
Ze hangt als een lege boodschappentas
gedicht
2.0 met 120 stemmen 28.597 Ze hangt als een lege boodschappentas
aan mijn arm en ik bedenk me
wat er met haar
uit mijn leven verdwijnt: Buisman,
een stoof, de theemuts.
Niets houdt haar trouwens
nog warm.
Bevelend wijst ze naar de supermarkt
en vraagt me wat ik zie: ik noem
een naam.
Nee idioot, dat is de overkant
en hoe komen wij daar?
Ik wil haar nooit meer ontstemmen…
Mijn broer vraagt naar een herinnering
gedicht
3.0 met 2 stemmen 20.830 Mijn broer vraagt naar een herinnering,
hij kan hem steeds slechter zien.
Wacht tot het voorjaar, zeg ik,
sluit je ogen, tel tot tien en haal dan
onverschrokken de jonge vogels
uit de goot, hun nesten.
In de berm. En kijk en luister naar
het geluid van rook
in een zwerm.
---------------------------------
uit: 'Parmentier', 12/3 2003.…
Ze weet soms nog
gedicht
4.0 met 7 stemmen 8.079 Ze weet soms nog waar ze is, als ze voor haar huis danst
meestal, na het dagelijkse voeren van de duiven
maar hoeveel mannen ze zoende, de namen van haar familie,
haar vrienden, haar vriendinnen - ze verdwenen,
zoals elke ochtend de stukken brood die gulzig hemelwaarts
worden gevlogen.
Elke avond zit ze op haar bed en luistert naar
het…
In de eerste nacht
gedicht
3.0 met 6 stemmen 5.849 In de eerste nacht nadat ik had
gehoord dat hij ziek was
schrok ik wakker.
Het waaide buiten. Het waait, zei
jij, die nog geen oog dicht had
gedaan, en je glimlachte.
Ik begreep het pas later.
Wat er ook is, het zal de natuur
een zorg zijn.
Het waait, het waaide – buiten klonk
de troost van de onverschilligheid.
------------…
Dertig jaar
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.992 Dertig jaar sinds zijn ouders verdwenen
en niet meer terugkwamen.
Vanochtend toen het tochtte en hij
een deur meende te horen kraken
verwelkomde hij ze zacht; ze waren nu
lang genoeg weggeweest.
---------------------------------------------------
uit: ''s Middags zwem ik in de Noordzee'.…
Wat vrijheid is
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.152 Wat vrijheid is leerde ik van een oom die in vee handelde.
Na zijn vijftigste kreeg hij een vriendin.
Zij had evenveel verstand van koeien als hij.
Soms namen ze een dag vrij.
Ze noemden dat vakantie.
Ze bezochten dan een veemarkt.
--------------------------------------------------
uit: 's Middags zwem ik in de Noordzee', 2016.…
je kon toen
gedicht
3.0 met 11 stemmen 2.454 Je kon toen nog wel eens de telefoon
opnemen en in een gesprek van
anderen vallen:
- je bent zenuwachtig,
- dat ben ik altijd als ik net geland ben.
- waarom?
- het gevoel dat je in de lucht was,
- zoveel lange uren.
- en wat dan nog?
- dat je denkt dat je uit het
- land van de doden komt.
En dat het gesprek dan wegviel…
Hij is een jager
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.288 Hij is een jager die het goede moment kent,
weet wanneer het in een winkel
druk is,
want hij leeft van oeverloze verhalen,
dus nog mooier als de kassa stuk is
en hij zich in de rij langer
kan onderdompelen in een binnenzee
van geluid en misschien wel even
verdwijnt in andermans huid;
dagen waarop hij meer dan anders beleeft,
blij naar…
Ik droomde
gedicht
3.0 met 5 stemmen 3.426 Hij ontwaakte,
stond op en ging naar buiten; er brandde licht in
nog maar één barak
hij klopte
op de deur, opende die. Onder een lamp zaten
kaartende bewakers tegen wie hij zei:
ik ben zo bang.
's Ochtends probeerde ik me voor te stellen
hoe ze keken.…
Formule 1
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 162 Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde
En zwaar verkrampte houding aan het stuur.
Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur
Een splinternieuwe autoband aan flarden.
Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn,
Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…
welkom op mijn feest
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.675 Bedankt voor jullie kaarten
Kijk: de kaarsjes branden al!
Ik ben het feestvarken,
dus ja: ik trakteer!
Het is alleen te hopen
dat ik niemand passeer.
Wim krijgt een mooi boek
Petra een tweedehands fiets
Yvonne een schilderij
En Rob een marmeren iets...…
Met vlag en Wimpel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Hyperbool en ironie zijn aparte takken van sport
(zie het Koningsdagsnelsonnet van Wim Overweg).
Desalniettemin evenwel alsnog van harte gefeliciteerd Wim!
Hier was het gisteren een koele Koningsdag, met een noord- tot noordoostelijke boreale bries.
Je naamgenoot had het maar getroffen, met Maastricht...!…
Ter nagedachtenis aan Wim Brands
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 255 ...en de inkt is bloed geworden
dichters dopen daarin hun pen
en het bloed is nu geronnen
in de schoonheid van het onbegrepene
de regel afgebroken
terwijl het woord nog wilde betekenen...…