kleine vlekjes duisternis regisseren
de bewegingen op het
kruidnagelende kruispunt, ik prefereer
liever de ondergrondse
het is wat zachter en heeft de geur
van lavendel
de drukte boven maakt grote gaten
die gevuld zijn met ontelbare stemmem
en beelden die dogmatisch mijn
rust verorberen
al is het wel dat mijn diafragma
me nog leidt…
Spatiebalk
Voor mijn ogen.
Alsof ik niet eens zeggen mag
wat ik niet zeggen kan.
Spatiebalk.
Ik droom van dreunende vingers
die zich uitsloven
om ook maar iets van ruimte te creëren
tussen woorden. Tussen zinnen ook.
Spatiebalk.
Ik typ zomer
en hoop stilzwijgend
dat de ruimte tot het volgende seizoen
precies zolang duurt
als tot de volgende…
tot poederfijn
ondersteboven rent men de deur uit
en houden dames parapluutjes op
heren keren hun hoedjes en petten
de halve wereld staat op z`n kop
het wit verovert nu heel de aarde
van wereldstad tot aan gehucht
vangt men op wat uit de hemel valt
zakken vol tintelfrisse levenslucht
`t is om te zoenen voor écht iedereen
laat die winterdepressie…
338
Bezig met laden