Eemland
netgedicht
In de boomhut zit hij
uren al op wacht.
Het kunstig vlechtwerk
van bamboe verwondert
hem niet meer.
Rillingen van kou brengt
zelfs de tropennacht.
Dan hoort hij
het verre schreeuwen
van brulapen.
Zijn gedachten dwalen af,
terwijl hij lacht,
naar het Eemland
van zijn jeugd.
Slierten mist…
Getogen op de kleigrond,
soms hard dan…