Alle inzendingen over Witte nachten

Zacht beginnen zij te zingen Overtuigd geloof getrouw Kille mist uit zeven keeltjes Diep onder straten van Moskou Stille nacht gesmoord klinkt hun lied Hebben zij recht op verdriet Hopend hun gezang gehoord En ziet een engel het witte licht Doch het putdeksel wordt gelicht Moge dit u niet geraken, laat het kerstdiner u smaken…

In een stille, haast heilige nacht wordt het landschap in wit gehuld onder een zware asgrauwe lucht ontwaakt verbaasd het stille gehucht en wordt een winterdroom vervuld geruisloos, zonder enig gerucht. Verwondering en bewondering kindergejoel en klappertanden op een maagdelijk wit tapijt.…

Slaap kindje, slaap, verzamel nieuwe krachten; 't is laat, het ging al nachten ... . (daarbuiten loopt, daarbuiten loopt, wat al je smachten heeft gehoopt de vrede voor je zinnen....) Slaap kindje, kindje slaap, waarom wist je te minnen? Slaap kindje, slaap, zij loopt op witte voetjes heel ver, onhoorbaar zoetjes ....…

Strikjes, lintjes, zachte wolletjes liggen knus en dottig dolletjes in het witte zijden mandje, 't mandje met het witte kantje. Wat al hemdkens, wat al broeken al die zachte luierdoeken, wat al lichts en blanks en teer 't lijkt voor 't kleintje van 'n Heer.…

In de witte kamer der verbeelding spelen wij het spel zonder begin of einde. In iedere hoek slaat weer een klok en aan de zoldering gloeien duizend witte lampen. Geen deur, geen venster sluit ons in alleen de witte spin van allerzuiverste verbeelding.…

zoekt kracht naar tegenwicht Een laken met paars bloemmotief Een asbakje van oranje glas Dan denk ik aan mijn moederlief Hoe fijn het vroeger was Al gaat er veel aan moois verloren En verdween zij in een witte kist ’s Nachts kan ik haar zachtjes horen Ze fluistert wat ik morgen wist…

en als de zon dan komt pralen, kan ze weer diep ademhalen de maan wil ons glinsterend zilverig de slaap voorhouden haar kinderen slingerend naar ‘t diepe oogzwart eigenlijk zou ze het liefst het verre zicht onthouden raar dan als de nacht dan komt is haar heldere blik zo pikzwart, want weet je, plichtmatig wil ze 's nachts een oogje in het…

Vredesduiven wit vliegen bevlogen, ge- bogen, tegenwind slingers, witte verenkleden vallen en landen, continenten bestoven met de wind Witte veren, vredeslint!…

hij speelde Mozart geschikt voor kleine uurtjes muziek in de nacht…

de nacht valt als doeken over het hoofd alsof jij in bescherming rust maar de angst is donkerder dan het geloof…

'n Nacht vol van geluiden, 'n Nacht vol van beweging, Donker en eenzaam is vergeten zo laat jij mij herhaaldelijk weten Donkere hemel, verlicht door de maan wanneer wij samen weer op pad gaan Het hoort er nu eenmaal bij, zo is het goed Wie had dat nu ooit vermoed De nachtelijke uitstapjes elke keer aan alles komt 'n end, zo ook aan dit…

En langs de lichten Zijwaarts loopt Een lijn de einder langs Van onder ’t schip En golven door Een glanzende gloed Van lichtend wit Beweegt, beweegt, beweegt Ik zoek het eind En vind slechts Uit het donker niet Maar door het schip bewogen Licht Dichtbij het wufte Nacht’lijk strand En pier Van verre glorie Geluid Van scheepsmotoren…

Laten we dansen in het licht van de sterren de hele nacht door.…

Ik wil jouw lippen op de mijne handen kroelend door mijn haar onze lichamen verstrengeld intens genieten van elkaar Onder de blote sterrenhemel de naakte nacht oneindig lang wil ik elke minuut plukken de dageraad maakt mij bang Woeste duinen nodigen uit tot hartstochtelijk beminnen alleen de zee hoort ons geluid de wanhoop in onze zinnen…

Zachtjes glijdt het voort, trekt sporen in de vochtige grond Tekenen gebonden aan de tands des tijds klaar voor ontbondenheid in vergetenheid de volgende ochtend Vogels zingen stilte in alle pracht Bomen buigen gracieus hun hoofd, terwijl de nacht lofliederen schrijft Het water lispelt met jaloezie De wind speelt een zachte symfonie de…

Het stroomt vannacht, komt samen met de ochtenddauw. Hitte verdrijft mij, drijft mijn gedachten met schokken puur van kracht uit mijn bed rol ik en met de wens van wat koelte merk ik dat het geschokte verdwenen, niets meer is zoals het was.…

Ik kon maar weer niet slapen Een gevecht tussen die vervloekte lakens. Gaf de strijd op, en ben maar opgestaan. Hoe lang blijf jij nog door mijn hoofd spoken? Kan ik dan deze gedachten aan jou niet ontlopen? Je bent er als ik ontwaak, tot aan het slapen gaan. Wordt een spook dan nooit moe? Leg je nu eens neer en doe je ogen toe. Want echt…

Slaap nu maar want het wordt nacht Ga nu maar je hebt lang genoeg gewacht Droom nu maar zonder ontwaken Slaap nu maar want het wordt nacht Het wordt terug dag en jij blijft slapen Ik ben alleen ik droom niet meer En jij jij blijft rustig slapen Zonder tranen zonder pijn Stillaan wordt het weer nacht ik ga slapen Wachtend op wat morgen…

De nachtzaai schampert langs het zwerk op weg naar Donkervoorde, gevlucht voor 't eerste ochtendlicht dat aan de einder gloorde. Nu daalt hij af en volgt het grauw van schim- en schaduwgronden, totdat hij in zijn schuil verschiet - heelt eerst zijn lichtspoorwonden. Hij brouwt er aan zijn vunzig voer en voedt zijn voze leden met doem…

Ik heb de angst gezien in je stervende ogen toen de nietsontziende nacht in al zijn gretigheid je licht weg nam Ik heb je koude mond geproefd dichtgesmeed met de ijzers van de eeuwigheid en nooit nog nooit is een nacht zo zwart geweest…

Duizend doden sterven wanneer verleden verlamt bij het zachte ochtendgloren lijkt zelfs toekomst verkrampt onbegrensd over grenzen gaat alles wat ademt voorbij niets is vast te houden langzaam sterft er iets in mij oneindig is een utopie eindig de geest van de tijd geen speling voor de dood ooit wentel ik in waarheid…

Er gaat een flakkering van wind over de nachtkaars uit. Ik blaas mijn gedachten weg en bewonder de maangeest in het duister. Ik volg een zilverspoor door een stralend mozaïek van magische sterrenbeelden en dwaal langs een hemelsbreed spectrum. Gesluierde geheimen zweven in het fluorescerende licht. Verwonderd blijf ik steken in de…

deze nacht neemt zichzelf tot vrouw wekt de doden uit de valkuilen van het niets ik sta aan de reling van een eindeloze brug wuif naar het nageslacht ongelukkig maar toch sierlijk val ik eindelijk en klinkt trompetgeschal ik neem met list en kompas mijn vaste positie in in de buurt van poolster en grote beer ziende leef ik verder…

`s Nachts doe ik de luiken toe Laat de maan over me waken Tot de zon me wakker kust Om een nieuwe dag te maken. `s Nachts verwerk ik in mijn dromen wat de dag me heeft gebracht was het zon of was het regen ging het goed of liep het tegen?…

Een mooiere nacht dan deze heb ik niet meegemaakt.…

Senryu Duistere nachten verbergen mijn gevoelens verlicht door sterren…

Er is geen dag dat er geen dag is geen dagen zonder jou in mijn gedachten en als de dag verstreken is neem ik je mee in mijn nachten. Er is geen nacht dat ik niet drooom geen nacht zonder te denken aan jou omdat ik in die donkere nachten nog steeds zo zeker weet dat ik van je hou.…

Niet elke nacht is zo donker het zijn van die angstige vlagen, die mij opslokken en doen verlangen naar nieuwe zonnige dagen.…

Vrouw van de nacht je moet je lichaam verkopen op een beter leven kun je alleen nog maar hopen. Vrouw van de nacht straks zal de ochtend gloren en bij het vallen van de nacht zul jij weer mannen bekoren. Vrouw van de nacht men kijkt op je neer OOK de vrouwen wiens man jij aanspreekt met meneer…

in de stilte van de nacht verliest de moed haar kracht en wordt verdriet geboren snijdend martelend tot het eerste ochtendgloren verjaagt de nevelen van de pijn en hoop vult langzaamaan het zijn…