Alle inzendingen over Zelfbehoud?

versnelling, waarmee het leven gaat meanderen, de aderen en de beddingen slippen langzaam dicht waarmee de toekomst in perspectief doorgelicht om niet totaal droog te vallen, in een duurzame ondertoon een veilige weg te banen, maar diep van binnen blijft de vrees die z’n eigen web zal spinnen ten koste van een ander leeg te zuigen uit zelfbehoud…

Waag het niet mijn hart te zijn ik mag het niet verliezen vrijheid heb ik in mijzelf ik wil geen ander worden Want mijn hart dat gaat tekeer voor al mijn eigen wensen plaats voor twee echt is er niet dus als mijn hart moet kiezen… Tracht toch niet mijn hart te zijn je kunt zoveel verliezen gevangen in een ander mens je moet jezelf maar…

verbaas mij over vloed van treurnis in poëzie alsof levensvreugde is vergaan kan het niet rijmen alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik tot de minderheid die zichzelf met eigen armen liefdevol omstrengeld uit pure zelfbehoud?…

er zijn soms van die innige stiltes die op dwalen lijken het aftasten van wegen waar geen einde aan komt T-splitsingen die twijfel wekken welke kant je moet inslaan hier is de wil geen wet en is het weer stilstaan bij het begin het is niet door te drukken een keuze te maken in gokken hoewel de uitdaging om beslissing roept maar als er…

Afgunst me volstrekt onbekend mits heftig gevochten overwonnen Jaloerse mensen die me met de grond gelijk trachten te maken, hachelijk ook schrijnend Jawel het was schrikken... na jarenlange afwezigheid van kleinste broer Zo geslepen ook nijdig uitgekookt zo belust op ... geld Der totaal geen weet van, vermoedens dat Coke en wapenbezit Niet echt…

de nieuwe dag weerrimpelt mijn gezicht niets is meer in evenwicht de geest is jong de kop is oud uitgestoken tong ter zelfbehoud en dan scheer ik mij weg…

op spitsen van tenen over het smalste koord balanceren wij voetje voor voetje omzichtig tussen schrikkels dodelijk scherp levensbedreigend aandacht gefocust op eigen behoud alleen dat onverbiddelijk en totaal…

alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

Hij roept iets op in mij dat verder reikt dan angstig zelfbehoud of apathie. Zo komt het dat ik juist in bange uren een vredeswens de wereld in wil sturen.…

Ervaar jouw gevoelens in het lege huis met de kanker als een woeste vogel in een vogelkooi van ziek gevoelde dagen jouw uitgehongerde lijf lezend, in ziektebed, uit zelfbehoud muziek van doden, eerder gestorven dan de vrouw die je, geestgericht, liet blijven.…

denkend dekkend en ontdekkend in een wereld van de gekke slingert vertwijfeld vertrouwen zich een houdbare gatenkaas uit zelfbehoud verstouwt het brein golven van mentaal geweld als gelikt te slikken mediabrokken verzacht het gatenbrandende zuur luchtig naar een neerwaarts uur door uitkomsten te jokken klokken wetens afgesteld…

Je honger naar zelfbehoud wens ik te begrijpen, maar ook is er het verdriet om de nasleep van zo'n verlies, dat je eeuwig op vakantie doet gaan naar onvertaalbare afgetopte bergen, naar heuvels zonder tegenspraak en dit natuurlijk op neutraal terrein, waar, eenmaal ingevuld, de open plek in mijn hart voorgoed onvervuld zal blijven.…

toe, troost jezelf omarm vooral jouw beeld van wat jij noemt mijn leven nu jouw beeld niet het mijne is noem ik het trots uit zelfbehoud gewoon een eeuwig even…

hoofdkussen ontvangt hij genadiglijk z’n plussen vallende in minnen raakt hij buiten zinnen bij vijftig min stond hij nog plus pas bij vijftig plus ging hij in de min ooit was hij voor wie de bal durfde kaatsen nu is hij voor ’t minnen van de naasten hij zegt "mijn hart wordt oud altijd al van binnen goud dus echt niet uit zelfbehoud…

Opgekropte modder spuit uit mijn lijf ik moet hier weg, ik moet ontvluchten ras mijn vege lichaam luchten anders wordt ik koud en stijf Ring na ring etend ploeg ik nieuwe gangen steeds dichter naar het oppervlak ik voel het fibrerende tikketak van de neerslag die me wil bevangen Kronkelend verlaat ik het aardse rijk slingerend denk ik…

Boven groot zelfverlies, klein zelfbehoud, Blijven wij saam!…

het was slechts een boze droom dit vasthouden aan mezelf rivieren stoppen niet bij de eerste steen in hun weg mijn bedding verruimt zich met een diepere onderstroom het oppervlak glinstert nog altijd in veruiterlijkte kleuren, iets verdonkerd met het lichaam van het leven, weliswaar de geest van zelfbehoud waart rond in mijn zwarte waters…

in de vrieskou van alle dag gloeit het gevoel van warmte soms nog als het echt tastbaar is begrip is een enkeling gegeven liever kruipt men veilig in zijn schulp koesteren we bezittingen achter het schrikdraad van kwetsbaarheid tegen beter weten in brallen we wartaal en verlengen de zinnen tot pseudo-verhalen... leer mij de feiten…

Boven groot zelfverlies, klein zelfbehoud Blijven wij saam!…

Jij hebt mijn levensbron leeggezogen met jouw tentakels van zelfbehoud al jouw mooie woorden waren gelogen en al jouw bedoelingen waren zo fout Ik verafschuw de komende periode waarin ik jou zal moeten verslaan in mijn droom zal ik jou doden om wat jij mij hebt aangedaan Jouw egoïsme wappert de vlag wat vind jij jezelf toch geweldig ik…

in mijn tuin bloeit de Weigelia hij hurkt bescheiden tussen groter goed en alles wat hij doet is zachte bloemen geven om het even hoe de dag is of gemis, in het doorweven zelfbehoud in mijn tuin groeit de Weigelia, jaar na jaar nu hij de ruimte krijgt en ik hem -voorzichtig- binnen al dat grote, vrijheid heb gegeven heel zijn leven werd…

Ik zou wellicht mijn hoge toon uit nijpend zelfbehoud wat lager moeten stemmen. Maar wie ben ik zonder gram? Niemand nog. Hier valt niet af te remmen. Het lijdt geen twijfel dat ik aan mijn slaande trom en al te schel trompetteren tenslotte stil zal ondergaan Tot dan nog zal het zijn dat ik gebruik maak van de letteren.…

Nu pas zie ik dat ijsbloemen op het glas door koude lucht met een zucht in schitterende verschijningsvormen prijken we zullen vandaag niet naar buiten maar naar binnen kijken hoe lichtstralen een poging doen die bloemen te ontdooien als sneeuw voor de zon uit zelfbehoud voor later vormen ze een regenbui ééngeworden met alle…

Zelfbehoud en mijn diepe geloof, die houd ik echt in ere Mijn 'vaders' staan me bij, je hebt nog véél te leren! Nu doe ik een uitspraak, gemeend en straf Haast je en kruip in jouw graf! Slaap zacht.…

Muziek wordt gekoesterd door jong en oud, voor het plezier, of voor zelfbehoud. In stilte leven, is wegkwijnen muziek doet veel hartenpijn verdwijnen. Ik heb hier enkele instrumenten vereeuwigd op mijn doek. De harmonie zal voor eeuwig een plaatsje in mijn hart nemen.…

Dwalen door het huis raken aan je kleding die ik snel de deur uit deed in een vlaag van zelfbehoud. Maar weinig legde ik opzij. Je kunstzijden blousehemd donker met fijn rode bloemetjes dat hangt om de valet alsof jij zo zult komen.…

Ik ja ik Erg hè Worstel weer Door Zelfs in Het uitgekotste slijm Van wat is geweest Mijn ontslag Nee Niet mijn ontslag De schorsing Redeloze onzin Omdat ik zeg wat waar is Ziet wat collega’s Ook kunnen zien Ze zijn niet blind Ik weiger te geloven In hun gespeelde visuele handicap Zelfbehoud eigen voordeel Angst voor de titel Z`…

Hoe triest is het te weten, dat eigenlijk iedereen en niemand echt heeft geweten, dat hij uit puur zelfbehoud, de laatste stap moest zetten. Ik hoop oprecht, intens dat je rust krijgt dat is wat ik je toewens.…

Levend landschap schepte je op mijn vlakke hand tussen rivieren voorvoelde jij bomen brakend struikgewas voorzag jij van vruchten sterren schenen over de landtong een tongland hemelde op jouw lange woorden liepen als zandwegen onder regenbogen terug naar zelfbehoud die toen dringend dijken omringden jouw geweten…

ervaar Maar zonder genoeg respons helaas, helaas, maar waar Na herhaaldelijke decepties geef ik de moed nu maar op En dwing ik mezelf nu maar tot een definitieve stop Mijn gevoelens protesteren en willen je niet kwijt Mijn verstand neemt nu de leiding maar is met mijn hart in strijd Wie zal het uiteindelijk winnen mijn gevoel of zelfbehoud…