Alle inzendingen over Zeno

In de verte wacht de zee op een jonge zalm die zich ongeduldig met de stroom zal laten glijden Hij zal staren over de gonzende diepte Waar hij langzaam ingetrokken wordt Maar voor het zout in hem kan kruipen Zullen zijn holle ogen sluiten De zalmen zullen elkaar vinden Samen wachten ze tot de tijd komt Om hun verleden terug te zoeken…

Wat voelde je toen de Karavaan voorbij trok Voor je ogen Lachende maskers van meisjes Bleke karkassen van kinderen De gulzige smoelen van monsters Voorbij slenterden Van rol wisselden Je het ravijn zag waar ze zich in zullen storten Wat voelde je toen je tussen gondels en pleinen heren en wijven langs bitter gekrijs…

Mevrouw, ik zie jouw ogen Zo bloeddoorlopen Dat zelfs het breken van de hemel Boven onze hoofden Een rozenregen is Mevrouw, ik zie mezelf In de glans van je traan Staart een kind naar mijn blik Ziet de verbazing als ik schrik En sluit schichtig zijn ogen Mevrouw, kijk naar mij Achter de droefheid, het verraad En de schijn…

Jij, bloesem van Magnolia gehuld in witte lakens van een wankelende lentebloem, walst op de golven van een bries. Een zucht tilt je op, voert je langst honderd stromen, laat je rusten op wervelende paden, ijle rivieren van de lucht. Zacht dwaal je neer als naar de bodem van de zee waar je opnieuw zal bloeien. Maar wees geen bloesem…

Het waren de laatste overgebleven helden Van een tocht die jaren duurde Waarin zij hun liefde wogen In elkanders armen en wanneer hij ‘s nachts thuis kwam vond zij hem ’s morgens Dichter bij haar dan ooit, dan drukte hij zich tegen haar Borst en hoorde haar hart slaan Zij genoot van elke blik die hij haar schonk En vond het zo leuk om zich…

Dat dit het is Wat ik ooit Gekregen heb, Zich uitbreidde Tot een last die Mijn draagkracht Vele malen oversteeg, En dat ik nu Heb teruggekregen Als een kostbaar geschenk, Dat zich makk'lijk Laat dragen In mijn hand San Zeno di Montagna, Verona, 15 juli 2015.…

Dit was het dan, Zeg je en je kijkt Naar de resten Van hem die jou Verwekte, zorgvuldig Opgeborgen in een Gelakte houten kist - Je draagt hem over Aan het vuur, om te Vergaan tot as, De man die jou Een vader was San Zeno di Montagna, Italië, vrijdag 17 juli 2015…

Dat dit het is, Wat zich uitbreidt Tot een last Die de draagkracht Vele malen overstijgt - Allengs draaglijk wordt Nu gedachten woorden Vormen die een weg Zoeken door de pen Die hun sporen Achterlaat op Het papier San Zeno di Montagna, Verona, dinsdag 15 juli 2015.…

Bij BNN is men totaal van slag Twee stoere heren gaan elkaar opeten Met de heer Spong als dubieus geweten Hij kijkt of dat juridisch zomaar mag Maar bij een breed publiek zijn deze heren Zelfs vóór de grap al moeilijk te verteren…

Zonde van al die jaren en het klassikale onderwijs betekent niets meer Bosnia est patria mea Dianthus Caryophyllus nimmer Zeno, Plato, Pythagoras lelies van Monet en het leer van Kierkegaard niemand kan mij nog redden noch Richard de derde noch cello concerto van Elgar betekent echt niets meer geboorte en val van dynastieën aardrijkskunde…

Zie ommezijde zei de Zon, en Maan Zei zie mij in de zonneweide staan De zomerzon neigt tot de zonnewende Niet meteorologisch, astronomisch Zowat de derde dinsdag van september Zie zomer's zotheid, droog zijn eik en linde De zonderlinge wijsgeleerde Zeno Zocht nooit de zon in schemeravonduur Hij mengde zevenkruid met zengend vuur Door…