Alle inzendingen over Zinnebeeld

op het balkon van mijn fantasie aanschouw ik heimelijk van achter mijn mannelijk masker het groeiend genot puilend en buigend, zacht rustend op haar dijen scheppen haar borsten een brug met tere pijlers het hoofd met lang getouwd haar neigt voorwaarts de spreidende draden verbergen deels haar aanzuigend rose met zuchtende…

Ik weef mijn woorden uit grijze hersenkronkels tot zinnebeelden.…

Een naaktmodel uit Nazareth Plaatst beelden op het internet Hoewel d'r man zei: Het hoeft niet voor mij Heeft zij er haar zinnen opgezet…

Voor mij ben jij Symbool Van schoonheid & Liefde Een teken van Leven Zoals 't is Bedoeld Een symbool van Passie Gevoel van bestaan Jij bent Leven Liefde & Kunst tezamen Een vrouw zoals Jij....... Prachtig en puur 'k Ervaar & Voel het…

Voel bij het ochtendgloren de gloed van het ontwaken. Als de jongste dag is geboren, ga dan geen moment verzaken en je door blindheid verstoren. Luister met de ogen dicht hoe de stilte fluistert. Bevrijd het gevangen licht, met het raam verduisterd daagt geen enkel zicht.…

licht dat streelt de schone schets schept hij het zinnebeeld als hij haar vluchtig ziet raken haar borsten net het riet niet…

hoog in de bergen ontdek ik wolken als zinnebeeld van mysterieuze sfeer en bijgeloof hoeder van oude waarheden waar mijn nostalgische eigenheid een romantische weerklank vindt een eeuwige voort vertelling…

Ik geef ze allemaal een compliment zij die de moed opbrengen te reageren op regels en zinnebeelden als missionaressen. Kijk er ligt een naam in deze kamer herken je jouw karakters.…

De dieren in zinnebeeldige betekenis van kracht en waardigheid, onschuld en sluwheid, waakzaamheid en voorzichtigheid. Schitterende sterren aan het verre firmament. Als het ware bijna tastbaar, maar nog even ver weg.…

Zo menig zinnebeeld heb ik bespeeld, zo hevig en zo & zo vaak, dat het leven zich niet langer liet bedwingen - tot op het bot gekerfd door krenkingen lag ik lange tijd gedoodverfd, mijn emotionele gronden braak, waar eerder ik als groot sujet flaneerde. ------------------------------------------ uit: 'Autoriteit van de emotie', 1992.…

behouden twinkelt het maanlicht over het zilte water ongeveinsd tekent zich een beeltenis voor later sierlijke vogelpluimen vliegen als zeegodinnen schetsen langs het hemeldak een zinnebeeld van liefde en beminnen ademzuchtjes blazen zanderige hartjes op het strand de horizon, de aarde laten zich dragen op je hand ( voor…

Al zijn er deze nacht wederom dromen neergestreken, is even iets in het echt niet door het schemer gebroken schieten er zinnebeelden door ons heen onafgebroken, ik mijmer kijk naar buiten, denk zijn 't oude paarse preken. Wat deed ons wederom ontwaken, liet naar stilte neigen, zal ook de adventtijd ons doorlopend weer doen zwijgen.…

worden gegeten, daar een verrotte mispel beslist niet lekker is Mispelbloemen wonen in een landgoed van blad de gevelvlag van mijn gemeente kent er één In populariteit kan zij niet mee met zowel de appel als (ook) de peer In tegenstelling tot de gemeente- vlag, kent het stadswapen er juist twee Twee machtige mispels als krachtsymbool als zinnebeeld…

Golven... wie kent ze niet in z'n leven? Van hoge,lage van waarde in onze zoektocht langs aarde gras - en kruidenrand van het evenwicht Het is soms even 'n stil water vervat in woorden een gedicht Door wind niet aangeraakt,bewogen ...onberoerd Maar wind wakkert aan rimpelt het papier Laat zich gelden wij..…

lente verzachtte kleur met achterliggend grijs uit angst voor eigen licht zocht zij de schaduw zich vormend waarin haar wereld viel in klodders van dramatiek gestuurd door zinnebeeldigheid zoekend in houvast gooide zij zich op het doek kraste horizon na horizon waande zich in zich geboren en straalde nooit verblekend in haar nieuwe…

Ze zuigt met haar jaren aan de oude boom en ribbelt hem eeuwig in een hard palmen van haar handen ze offert hem beetjes leven van haar vingers her en der riviertjes bloed ontgonnen in het kozen 'kruintje kruintje' wil ze liggen want hij begrijpt dat wel knoestig zinnebeeld van gerijpte verwondingen het excuus voor intimiteiten en…

Mijn schaduw heel klein De zon staat heel hoog Een geurende jasmijn Achter mij een rozenboog Fleurend in de zonneschijn Ik sta tussen madeliefjes En voel me heel blij Zelfs gele trompetjes Lachen naar mij Ik geniet heel stilletjes Heel die bloemenpracht Die mijn ogen streelt Volbracht in 'n zomernacht Bloemen, een zinnebeeld Van mijn…

goudsculpturen in de zee weerspiegeld blauw als rode robijn in de trillende schemering streelt een nachtegaal de lucht met gezang groen groeiend gras gehuld in gesluierde nevel kleurt vol schitterend diamantgruis de maan hoog hemelend verblind de nacht als een straalkrans de wereld weggezonken in ogen vol zinnebeelden…

In roer en rep je voor het vaderland Zon daar wil ik zijn Gepekeld glas zo lichtgebrand Ten strijde onder ’t juk van de verwachting Kruip ik door modderschuit als ware Wars van doodsverachting Om na gedane arbeid terug te keren Vol verhaal en zinnebeeld Gepekeld glas zoete nectar Alsof ik was het boetekleed Te heet gebakerd Maar…

souffleer me liever niet de letterlijke compositie maar laat het schemeren tussen de regels dan raad ik zelf wel wat je wellicht bedoelt schilder slechts wat kleur in mijn nachtblinde hoofd zodat ik de zinnebeelden kan nuanceren fluister enkel wolkjes cryptisch in mijn oor in raadselen zal ik aan je lippen hangen en houd me wakker…

Steeds vertel jij, zondagskind het mensenheugenis oud verhaal dat nooit op schrift alleen verbaal zijn weg zoekt door het labyrint van dromen, wonderwoorden zweven van je lippen, scheppen theatraal een sprookjesland in sagetaal van mond tot hart steeds doorgegeven Je kleurt een wereld vol magie de woorden tot een zinnebeeld door klank…

Hij mijmert, zingt en speelt, Weidend zijn zinnebeeld; Zij kennen aan die toon Hun meester en hun zoon, En gaan naar 't hèm geviel, De dieren van zijn ziel.…

Zinnebeelden ter eeuwig leedvermaak? Wil ik hier een paar wanstalten chromeren tot een statig afgodsbeeld? Of wil ik slechts mijn maag haar walging laten belijden, in een narcistische zelfstrelen? Want mijn wurgneiging wil ook wel eens wat! Oh, potsierlijk papier, waar je al toe aanzet!…

Weidend zijn zinnebeeld; Zij kennen aan die toon Hun meester en hun zoon. En gaan naar 't hém geviel, De dieren van zijn ziel.…

mijn pen drupt inkt laat zinnebeelden vloeien op papier soms ontaardt een vlek in een sierlijke illustratie een prettig perspectief met een voelbaar reliëf soms is de inspiratie net abstracte kunst blijft de vlek te vaag hangen in mijn hoofd geef ik slechts een vlaag van wat ik werkelijk zie ze zeggen wel eens je bent zo goed als…

Nettemeijers Je ziet ze langs de lange lijnbaan lopen - lachend loerend lellebellend hoge hakken korte rokken – tippelend van genot in Mokum Lamed het doet er niet toe of Mokum Leeumed overal gelijk als zinnebeeld van de nettemeijer op de wateren van de Grote Schipper zij varen alleen stuurloos ontroerd attenooie wat…

het lichaam verkracht door haar eigen zinnebeeld Al wat geknecht is in het ideaal…

We zijn samen zoveel meer dan we waren, alleen, stervend, zwervend, zinnebeelden zoekend op de poesta's. Later zitten we op een terrasje, drinken zilveren thee, eten cliche's, schrijven geschiedenis op de vierkante centimeter. Opeens zijn we weer onszelf, weer verlegen.…

(voor Ronald Giphart) Uit de teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen…

Maar, levend zinnebeeld van 't leven dat verdwijnt, Gij smoort in duisternis nu gij uw licht gaat missen; En ik ga door de dood uit mijne duisternissen Naar 't onuitbluslijk licht, dat in de hemel schijnt.…