Ellips van "zijn"
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 
1.306
1.306kwetsbaar hun droom
doorprikt als vrucht
water gluiperig gen
toevallig verdwenen
tijdloos gevangen
liefde nu ver weg
noch fout noch goed
stop leven ga dood
prille prematuurtje
voorwaardelijk verstoten
of slechts cellenhoop
toekomstleeg gewist
wrange vervreemding
versteent zij die
nu in vragen verloren
ze straks ook doden…
Bezig met laden