23945 resultaten.
Een vonkje poëzie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 221 vanachter mijn raam
zie ik de takken treurig in de grijze wolken
hangen
de wind zingt een
droevig lied dat mijn peinzen drijft naar wat
woordloos bleef
het raadsel dat me tekent
in de
zwijgende stilte
die het zingen niet verhinderen
in het betoverend gouden licht
dat me heilig is
een vonkje poëzie
in het gewoel…
zwijgend spreken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 243 Ik respecteer stilte
in al haar aspecten
Afwezigheid van digitaal
een woordeloos uitmonden
Daar het huidige
zich niet verroert
spreekt geestverwantschap
wel tot de verbeelding
Waar het hart klopt
is stille hoop
wat ruimte geeft
om zwijgen te laten spreken…
Van mij
hartenkreet
1.0 met 8 stemmen 888 Wachtend in het zwijgende licht
van de aarzelende tijd
verlaat ik met gedachten weer mijn cocon
van oude woorden en onbegonnen dromen.
Want ik ben alleen de schaduw
van gedachten die willen zijn
wat in mijn lichaam past
en in elke stilte een schaduw van
liefde tekent die
op mijn glimlach wacht.…
Bijna
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 632 Verloren dwalen de lichten
waar ik mijn gedachten zoek.
De avond is de stilte die me alleen
maar schaduwen laat vinden
waar woorden en echo's
mijn stem niet kunnen vinden.…
Zwijgend
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 776 twee mensen staren elkaar aan
sprakeloos
maar hun ogen vertellen
des te meer
later verdwalen vingers
in het boek vol dromen
zinnen open en bloot
leesbaar op papier
over mensen en halve goden
geen valse wensen
het heeft immers nooit
aan het zwijgen gelegen
nu rest slechts
een blad vol
lege letters
onmacht op papier…
Nooit ingehaald?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 De nooit ingehaalde tijd
geeft z’n tranen door
in een nieuw gevormd gezicht
omarmt haar achtergrond
in een teken of in een
oneindig woord,
verspreekt zich niet in
onbetamelijkheid zonder
vooroordeel in een
zwijgend en
ongeschreven gedicht.…
Zijn stukje wereld ben ik II
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 399 één dag in de week
brengen wij samen door
drinken koffie
lachen wat
ik ben zijn luisterend oor
de dochter die nog bestaat
draag zijn boodschappen
en zijn last
wanneer hij weer
naar huis teruggaat
veranderen wij
in pilaren
staren naar de vrouw
die zwijgend wacht
op verhalen die zij
niet wil horen…
zwijgend
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 laatst liep ik
tussen witte stenen
ze droegen namen en
hier en daar een ster
maar ook kwamen er
naamloze witte
indrukken voorbij
voor hen neem ik vandaag
een extra stil
moment
ik vraag me af
wie hen heeft gekend
of zelfs nog mist
van deze aarde weggewist
en klankloos opgetekend
in de zwijgende curven
van een wreed verleden
in…
einde zonder einde
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 478 stil
stilte
te stil
als
de maan
in mijn hart
verscholen
luistert
naar woorden
die zwijgend
spreken…
Echt
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.737 Vertel stilte dat ik luister
in verlangen naar je woorden
en het ritme van je hart
ik wacht op je wil
om uit te spreken.
Ik wil je verlangen
horen in woorden van vrijheid
die banden rond jou scheuren
niet breken het licht
dat straalt in je oog.…
winterstilte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 765 zwijgende
kraaien in
broze stilte
winters land
in roerloze
beelden
dag en leven
schijnbaar
bevroren…
Onbereikbaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 355 Zwijgend
vermeed zij het zilver
terwijl de woorden
zich ophoopten
tot onbereikbare zinnen
vol gouden druppels
die verdampten
in een zilte zon
Slechts de dromen
spraken in geuren
soms in kleuren
Zwijgend wachtte zij
in eindeloze stilte
op onbereikbaar goud…
klinkende stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 384 bezing de stilte
in een klinkend
lied
dat dromend
naar de
einder ziet
met klinkers
uit een zwart
heelal
waarmee ik
zwijgend
zingen zal…
A-M-O-U-R 3.03.2023
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 171 met licht gekanteld hoofd
verbreekt hij de stilte na de dood
het lichaam iets voorover gebogen
zijn lege armen vouwen zich
als zwarte vleugels om haar heen
je ne repartirai pas
zwijgend danst hij haar naam
Agnès in de laatste liefdesdans
buiten op het plein
l’amour est tout ce que
je peut te donner
ne me quitte pas…
Verdwenen tijd
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 232 Als het leven op zich
zich vertakt
in levens
op afroep gespeeld
automatisch, bedreven
ruist onderhuids
onbestemd
een gevoel
overstemmend de stilte
van zwijgend verleden
buigend
naar beelden,
uitgelicht
achtervolgd door
het mysterieuze
komt de overkant
langzaam in zicht,
begint
in het beeld
van een tuin vol licht
het…
Tussen gevlochten takken
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 Helende wind
draagt mildheid
verstrengeld tussen de takken
van haar beleven
Stilte fluistert zwijgend,
kussend, sussend, strelend....!…
Dankbaar
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 2.231 Zwijgende stemmen
delen de
vergevende
stilte
met
gebaren die
een vriendschap
beloven
in het wakende moment
van
afscheid
en de dood
die alleen in woorden
en graven
op hun
wacht…
In de rouwzaal
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.651 (voor die zwijgende
groep mensen)
Als
als de stilte
hier zo groots aanwezig
zo groots in stil zijn
in pijnlijk zwijgen
als
die stilte
doorbroken zou worden
met wat ik te zeggen heb
met wat ik uitschreeuwen wil
wat zou het dan
stil zijn
in mij
die machteloze strijd
van woede uit liefde
alle liefde om jou,
HET WAAROM TOCH,…
zijn als de zee
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 352 zijn als de zee:
razend te keer gaan
of zwijgend
het licht uiteen zien vallen
in schitterende visjes…
stilte en leegte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 stilte en leegte
bleven over toen het licht
geworden was…
Sahara 2007
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 159 ik weet nog van het zand
en die enorme vlakte
van mijn handen
rond mijn mond
roepend naar een fata morgana
waar mensen
zwijgend staarden
die alles omvattende stilte
en de eenzaamheid
die mij overviel…
Overweldigend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 185 soms kun je verdwijnen
in de stilte van een kamer
gevuld met praal
je kijkt zwijgend naar
met goud behangen vrouwen
en je hoort ze allemaal
om te begrijpen
dat wat ze zeggen
niet wordt gesproken
in jouw taal…
blijven (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 niks blijft
onzegbaar
als je
onder een
zee van
bloemen ligt
als je ziel
de vuurlinie
overstijgt
zal het een
lange stilte
regenen
niks blijft
onzegbaar
als je immer
zwijgend in dit
leven alles
zeggen zal…
Artiesten die we zijn
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 144 Mensen zijn draden in mooie weefsels.
Mensen zijn instrumenten van muziek.
Instrumenten die energie opwekken.
Gevoel, dat verstand te boven gaat.
Mensen scheppen weefsels van gevoel.
Zo kunnen we harmonie scheppen,
die uit kakafonie ontstaat.
Laten we naar symfonieën luisteren.
Laten we gedichten fluisteren.
Laat ons teksten schrijven.…
Een kaars licht op
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 9.577 Een kaars licht op
vonkt hoop in
donkere kamers
die zwijgend
vertranen
Een kaars licht op
schenkt opnieuw
vertrouwen
in sombere tijden
dragend
Een kaars licht op
evenals
de glimlach
die opnieuw
ontwaakt…
rode rozen in woestijnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 606 ze strijkt
met pen
teer teder
zwijgend
precies concies
op perkament
fragiele streepjes
trillen
van zonder
woestijnen eeuwige
stilte
verlaten verlangens
zanden verstuiven
bloem en palm
zij tooit zich
in roos in jurk
eeuwig haar zand
nomaden
zwerven
zwijgend
langs haar
haar rode rozen
ogen geloken
versluiering
zware gewaden…
dood
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 58 de dood is ijdel, ijdel
in begrip maar ook
in het laten lijden, de
dood is als klevend rijp
in een vroege lente of als
de herfst die verlaten
de stilte verkend in de
weemoed van elk wezen
dood zijn is roerloos
trachten te blijven liggen, zelfs
wanneer het licht zich placht
te voortplanten door ogen
die zich eeuwig hebben gesloten
dood…
Nacht-liedje
poëzie
4.0 met 3 stemmen 580 De hoge nacht schreed zwijgend voort,
Het licht verglom van ster en maan,
Totdat ons oog aan oosterpoort
De dag was opgegaan.…
Grenzen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.705 samen
zwijgend
met ons gezicht
naar de zon
zonder woorden
zonder gebaar
een ontloken stilte
genietend van een warm verbond
mijlenver van elkaar
gewoon twee mensen
gelukkig kent warmte geen grenzen
voor een engel…
Schaduw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 Is het eenzame onzekerheid
van een boom in de regen
van de vroege ochtend
tijdens een winter
die aarzelt in stilte
nu adem valt
in zwijgend verlangen
met niemand
die de droom opraapt
is het de schaduw van de nacht
die me terugroept naar jou.…