Het is een crime, de NAM in Groningen!
Verhaal op schade, o hoe wrang,
gebeurt in snode slakkengang.
Angstwekkend, die gestutte woningen.
Ik vrees dat Kamp pas wakker wordt
als alles daar is ingestort!…
boorput
en ovenschalen, het schaalt te diep
en Richter heeft zijn eerbied
in kracht verloren
weer is het perkament gevouwen
in scherpe delen van de waarheid, het
knarst als nooit tevoor, maar ik hoop
op mededogen van onze moeder aarde
***
dit gedicht gemaakt als uiting van eerbied voor het groeiend verzet hier in Groningen tegen de aardgaswinning…
Terwijl de bodem rommelt, beeft en scheurt
voorkomt de noordelijke nuchterheid
dat men met overdreven ruchtbaarheid
de schokken té veel aandacht waardig keurt.
Daar weet men als het bed weer staat te beven,
dat Moeder Aarde gas heeft moeten geven.…
De Groningers zijn jaren voorgelogen:
“Uw veiligheid staat, logisch toch, voorop”,
Maar stiekem opent men nog meer de knop,
Ze zijn besodemieterd en bedrogen.
Gepapt en natgehouden en bedonderd,
Maar wie nu, is daarover nog verwonderd?…
188
Bezig met laden