Alle inzendingen over achterdeur

Heeft u ook veel kritiek Op de achterdeurpolitiek? Omdat ik uit een dorp kom, ga ik bijna altijd achterom en nooit voor om. dat is stom, dat ik daar nu pas achterkom.…

Een achterdeur is wat ik zoek een deur om even weg te gaan Waar is die deur die ik zoek om even weg te zijn van dit bestaan Achter die deur wil ik even alleen zijn samen met mijn gedachten over jou Misschien verbindt die deur wel een lijn met de achterdeur van jou....…

Spullen zijn opgeruimd Zaken zijn geregeld Ik heb het heel lang uitgesteld Maar nu is het dan toch bezegeld Contracten opgezegd Dagenlang was ik bezig Fysiek was je allang weg Voor mijn gevoel nog aanwezig Maandenlang Stond mijn achterdeur op een kier Een vluchtweg naar jou Wanneer ik genoeg had van mijn leven hier Die deur naar vertrouwdheid…

Bij de achterdeur ligt het scharnierpunt.…

Het huwelijk moet een monster bestrijden het monster van de dagelijkse sleur wil je je daarvan bevrijden sleur dan het monster door de achterdeur.…

Ze hebben geen nagels om hun kont te krabben zou mijn vader zaliger zeggen om vervolgens moeder te gebieden groente en eieren ongezien bij hun achterdeur te leggen.…

Als de angst langs de voordeur bij mij komt schuilen om mijn schaduw te beschermen dan vecht ik of vlucht ik naar het onbestaande als weggevoerde uit mijn nachtmerrie langs de achterdeur naar buiten aan de angst ontsnapt…

Kom, sprak jij, toen je me niet zag Ga, zei je, toen je niet keek Luidkeels misverstanden vergarend verlaat je me, de achterdeur openlatend Nergens zie ik meer je voetstappen in de sneeuw…

Haar na veertig jaar huwelijk uitzwaaien bij de voordeur, naar de achterdeur lopen en weer zwaaien, want je kan haar daar nog een keer zien kijk heren dat is liefde ze gaat alleen maar winkelen…

Bah, mijn vakantiepret is naar de kloten: Heb ik mijn achterdeur wel afgesloten?…

de deur speelt een akelig spel vormt een hindernis naar buiten ik geraak er niet doorheen er moet een raam in een raam blind voor jouw silhouet ik zoek een achterdeur een weg naar weg…

M’n wiet moet ik als klant, door dit gezeur, Nu ook gaan kópen aan de achterdeur.”…

Tover voor mij een nieuwe wereld, een ander licht vol van verlangen bol van gezangen Voorbij de laatste bocht, het bange konijn bij het verlaten huis, scherven in het kozijn drukt ze haar klam gelaat door het spinnenrag en ontwaart wat ze verder meedragen mag Met frisse lach, zakken vol van geur en kleur glipt ze stralend door de smalle achterdeur…

Ze heeft de achterdeur op slot gedaan en duikt vervolgens met een boek in bed. Het spreekt vanzelf dat ze de wekker zet, om ’s morgens vroeg weer naar haar werk te gaan. Deze vrouwen talen niet naar seks en rekenen op centen van hun ex.…

net buiten het gezichtsveld van de vrije geest wacht de goegemeente die langs de achterdeur binnen sijpelt maatstaven zeden gewoonten verstevigd door de ketting van het goed fatsoen zoiets doet men niet op straffe van moord op het karakter…

Een zanger, Kamerlid, een directeur, Ze waren druk met ongepaste zaken, Voor hen rest, met het schaamrood op de kaken, Een roemloos einde langs de achterdeur. Voorkom dat zij weer anderen besmetten, En laat ze vlug een dickprik erin zetten.…

Voor alles wat vloeit Is niemand meer bij geboeid Op intrige na, warmte, liefde en intimiteit Ontplooit zich niet binnen de muren van vasthoudendheid Gevoelens om in te verliezen zijn verloren gebleken Zoveel misstappen geleden allen zijn gebreken Reeds aangemeten in de schuur gelegen Naar de achterdeur verwezen, Wreken zal het wezen.…

aangekomen bij de achterdeur plakt hij met kunst en vliegwerk de dagen aan elkaar als een dode vogel zijn vleugellamme armen bevroren aan het lijf houdt hij vuur en zwaard zorgvuldig tegen het licht legt hij de breekijzers in de schaal de stilte sluit zich om hem heen als hij de hand van Morpheus voelt ijskristallen verstrooien het…

vermoeid van treinen, werken en beulen kom ik aan op een vertrouwde plaats… mijn huisje de achterdeur draait open… een oase van stilte en rust begroeten mij uitbundig, een warme gloed omhelst innig mijn gezicht, een stille wind fluistert in mijn oren, ik kan nog net haar woordjes horen… vriend, wees welkom thuis!…

Ik hield de achterdeur van de zwarte limousine voor je open. Je was klaar en kon gaan. Naar een nieuw bestaan. Ik draaide mij om, om naar de achterblijvers terug te lopen. Dicht bij de plek waar jij nu rust, vloog een vogeltje met ons mee. Het vloog van boom naar boom, van tak naar tak. Ongewoon mak en vrij.…

Vluchten door de achterdeur is laf!…

Ik hoor de morgen in het kraken van het bed een kuch het sloffen van pantoffels op de overloop de koffie borrelt van heel ver met tussenpozen mijn bewustzijn binnen terwijl het verkeer buiten de stilte breekt geroezemoes van kinderstemmen het miauwen van twee hongerige poezen aan de achterdeur en het zachte roepen onderaan…

zonder jou ben ik slechts de wind die door de achterdeur kruipt, op zoek Naar honger en chaos dat er niets te vinden valt maakt van redelijkheid De gezochte twijfel, sluit de dag en de nacht vult al mijn leeg gegooide glazen zonder jou struikel ik over alle glans die ik ontvang , weet zelfs deze lente te ontwijken door de vallende…

Toen ik het luik van de achterdeur optrok om nog rap het vuilnis buiten te zetten Zag ik, ondanks de donkterte van de avond, nog een late vlinder fladderen. Ik werd ingenomen door dit tafereeltje van geluk Omdat ik er eerder van uitging dat het beste van de dag Op dit ontiegelijk uur al achter mij lag.…

de motor scheurde geluid in de lucht die dichtsloeg met een serie vacuüm klappers de blinde helm het patserpak met stoere laarzen pasten niet bij de frêle gestalte met bedeesde lach hij heeft de motor maar laten staan is via de achterdeur in alle stilte weggegaan aandacht en bewondering zijn niet zijn deel geworden was…

Zo goed ken ik jou De sleutel in voor- of achterdeur en zelfs van het schuurtje. Ik weet jij bent verdrietig, overstuur of gewoon lekker neutraal. Toch komt er altijd een verhaal. Het is warm, de tuin staat open voor vele valse oren.…

Soms, na jaren van ontkenning, staat hij weer in de achterdeur. Via een vreselijk dilemma, omwille van de willekeur. Geef hem dan van flink katoen: 'Ga eens Goed voor jezelf beginnen.' Daar heeft het Kwaad nooit aan gedacht. Direct verdwijnt hij. Dit keer voorgoed.…

's Morgens heel vroeg liet ik hem uit hij wandelde zijn gewone weggetje door de tuin naar het hekje ik heb hem nog nagekeken Sindsdien is hij spoorloos net of je kind vermist is en toch verwacht je steeds dat hij aan de achterdeur klauwt Hij was gelukkig bij ons en wij met hem de brokjes, het hart en de tuin maakten zijn leven uit en…

voordeur open vriendelijk onthaal liefslawine achterdeur al op een kier van die eenzaamheid moét koesteren raken tallozen elkaar kortstondig langzaam schuivend allen dezelfde weg tussen die twee vermaledijde deuren met onbegrip woede om de leugens verwarring en verdriet gevallen, in ongenade geslagen met de stok van die…

ik ben klaar het werk is af ik kan naar huis twee dagen zal je mij niet zien lekker thuis ik ga het weekend in wie nu nog belt, heeft pech want ik ga weg ik heb genoeg van deze sleur straks verlaat ik deze panden via de achterdeur ik heb geen zin om nog te blijven maar 't is te vroeg 't is ruim voor vijven toch wil ik gaan er…