Alle inzendingen over adieu OR maartse bui

Je hebt tegen me geglimlacht toen we elkaar de volgende dag herkenden en in Dordrecht, tijdens een maartse bui zijn we voorgoed uit elkaar geregend. ---------------------------------- uit: Tijd (1986)…

~~~ de maartse buien zijn poeslief vergeleken bij mijn maandstonden ~~~…

De maartse buien benemen koud en grillig lente de adem…

‘t Giert onophoudelijk met een kracht die je niet evenaart de wind is nietsontziend neemt mee, wat ie op z’n weg ontwaart Bloempjes delven ‘t onderspit mensen zetten zich schrap ook dat een Maartse storm zoals deze we hebben het vaker gehad: Maar zonde blijft ‘t…

ik haal diep adem stijg op in het hete bad als witte ballon geest in de hitte temidden van duizenden zag ik je even je stond als verrast aan het hekje van de beurs mij toe te lachen overgang van sneeuw in witte boombladzijden vol voorjaarsmoeheid adieu maarten gebarsten lenteportret in congruentie moet je loslaten om weer op…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

langdurend oordeel over een verloren vriend - zijn klagende gedicht ik benijd je rust onder de maartse buien groeiend onrust weg met levenstucht ik hou wel van wat krenten in de rijstebrij perfecte pagina er loopt een witte mier over de bladzij vissen en vogels en wandelende takken komt allen -…

Het regent deze ochtend maartse buien in vroeg april. De hemel is zwart en het prille gras lijkt groener dan vóór de bui. Ik ben de regen meer gaan waarderen met zijn geur, geluid en ritme van de druppels. Het ritmische geluid is het geluid van een waterfestival dat diep doordringt in mijn hart.…

Jaren verjaren, woorden vermoorden, verliefdheid vervliegt liefde naar liegen. Leugens uit liefdeloosheid. Waarom, waarom? Er rest alleen eenzaamheid.…

je pakte wat wind wolkte mijn zon hagelde ijs en regende later je warme lente ik droogde bekoeld zag het blauw tussen jou en de buien nam een van mijn laatste winterse truien fiets nu door maart laveer tussen winter en zomer jij roert je staart en ik blijf een lentense dromer…

Bombastisch na een maartse bui lonk ik door een gekleurde boog naar de horizon in oranjegloed nu mijn hart een sprongetje maakt. Lage zon in hoge sferen het licht dat duisterheid verlicht mijn route naar de droom waar het uitzicht nooit vervaagd.…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

lees met vreugde, hier, mijn laatste gedicht ik ga vertrekken op zoek naar het evenwicht soms moet men vertrekken schrijf nog daar waar ik kan dromen en opnieuw mijn woorden kan stekken…

ik heb met de dood geweend zo zacht dat zelfs geluid niet meer bewoog woorden van maagden een gelukkig kind blootgefluisterd in mijn handen gedragen langs rotsen en de ruwe noordrand heb ik het licht gewogen van een volle maan na de vadermoord in mijn vlees onder lakens en dekens van toen…

Altijd stond ik voor je klaar deed van alles en nog meer Altijd was ik er voor jou Luisteren deed ik en gaf raad Altijd kon je me bereiken Als je sores had of gewoon Even praten met me wilde Altijd tijd voor je vrijmakend altijd een oplossing zoekend altijd luisterend. Altijd En ineens maakt dat niets meer uit of het er nooit geweest…

Te jong worden takken soms gesnoeid daar waar oude stoere eiken niet meer kunnen reiken naar een vol bladerdek of naar een voorjaar wat luchtig en ontspannen het licht verspreidt worden takken soms te jong gesnoeid daar waar witte vlokken smelten eer zij vaste grond voelen of in warme wanten landen en wonder ogen laten stralen verglijdt…

Ook deze liefde deed ik uitgeleide, en weer was het: Adieu, mijn hart; aanstonds is het gedaan met jou, met mij, met ons, en schuiven tijd en ruimte tussenbeide. Ach, hoeveel treinen heb ik weg zien rijden van andere, van eendere stations? Ik draai mij om en mompel binnensmonds wat wij elkaar ook deze keer niet zeiden.…

daar sta je dan BEVRIJD van alles eenzaam en verweesd mooi te wezen op de website van gedichten.nl honderdvijf keer bekeken en niemand die om je geeft niemand die de moeite doet om je waarde uit je regels te zeven quotering nul schrijver Jan lul adieu van mij hoef je geen inzending meer te vrezen…

Verliefd tot in mijn botten was ik op jou, smoor met vlinders op de koop toe, had ik van jou. Dromen, zachte mooie, alleen van jou. Tot ik je verloor, nooit nee nooit meer, zal ik die liefde ervaren, met zachte botten, vlinders en mooie dromen!…

Jellie et bon voyage au pays d'or naar de binnenzee van een onvermijdelijk ooit…

Zen-slagen wonder Spreek "To be or not To be" Goed te "zijn"- "zonder"…

<< >> Controversy Whether tricked or not.…

straight ahead immer gerade aus en dan ineens die afslag naar links, rechts, einde rotonde or whatever...…

in zwakke fluister "adieu" ik zei nog net: "au revoir!"…

lente viert feest zonder maartse buien noch aprilse grillen. wat is er dit jaar met de natuur aan de hand?…

In Maartse buien stuif ik en ontvang gretig mijn eigen wolkjes, blozend van verwachting. Ik voel langzaam mijn vruchten zwellen bij zon en zomernachten tot het vallen van mijn laatste noten in november.…

In Maartse buien stuif ik en ontvang gretig mijn eigen wolkjes, blozend van verwachting. Ik voel langzaam mijn vruchten zwellen bij zon en zomernacht tot het vallen van mijn laatste noten in november.…

vermeden to be or not to be, that is ...…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel? Zodra de zon zijn stralen weer laat zien, is de weemoed weer verdwenen misschien ?…