Alle inzendingen over afgewezen

afgewezen woorden afgewezen worden opgelaten, want de vernedering, onbegrip zwelgt zelf ken ik geen medelijden…

De echo van jouw afwijzing klinkt nog altijd kil en onverminderd door de spelonken in mijn hoofd Grenzeloze naïviteit maakte dat ik in jouw woorden heb geloofd Ik zag geen compassie in jouw ogen toen ik schreeuwde zelfs niet toen ik zweeg Je leek volkomen onbewogen je uitdrukking was koud en leeg Ik begrijp niet hoe jij al die…

De kikkerprins in zijn keel Zit klaar voor de sprong Door een ruime borstholte Blind en blozend Gehinderd door gisteren Bijt hij in het zand Kust de gevels Voelt zich met al wat kruipt verwant.…

Hij praat in de leegte tegen muren Hij kijkt in de leegte zonder toekomst Hij loopt in de leegte zonder vriendschap Hij zoekt in de leegte zonder rijkdom hij schrijft in de leegte zonder antwoord hij hoopt in de leegte zonder oorlog Dan stuurt men hem de leegte in uitgewezene op zoek naar veiligheid en leven in een thuisland waar…

ik vind dat ik je wel hat verdiend maar jij vond van niet ik ben een rijmer van beroep jij zij steek dat maar in de poep ik ben ook nog jong maar dat had niet gehoeven hoor die tong…

ze wist zich al afgewezen voor ze eraan begon toch liet ze zich door niemand weerhouden haar vreugde was dan ook van korte duur gevoelens van haat overspoelden haar ze kon ( wilde ) niet loslaten….ze hield vast en haatgevoelens zijn sterke emoties bovendien projecteerde ze deze gevoelens op de verkeerde zoals meestal gebeurt afgewezen…

Afgewezen las zij het bericht, niet van plan het op te geven, Tot hij zou zijn gezwicht!…

Jonkvrouw Elisa heeft mij wreed afgewezen maar ik stal haar hart...…

In de spijswetten valt te lezen De achterbout wordt afgewezen. Als je je daar aan houdt Eet je enkel voorbout Zo wordt er terechtgewezen. Zo wordt het haasje Weer het haasje!…

Smachtend en afgewezen In openstaande klanken en vrijheid zoals levendig en ernstig kunnen samenbrengen puur en ongedwongen de laatste noot uitgewrongen…

Maar doet één meer mee dan wordt het closet afgewezen.…

Afgewezen zijn, doet pijn... Ik raak mijn verleden kwijt om mijn toekomst te winnen Zie het ontluikt zich als een roos Ik laat geen traan meer vloeien, want ik zal nog bloeien...!…

Afgewezen zo voel ik mijn geest roepen Keer op keer opzij geschoven Het gevoel Diep ongelukkig om wellicht de Onbedoelde bedoelingen Van het ongeloof dat altijd In het diepe hart Is gedragen Angst voor het onbekende…

Als de laatste ballon de mist is ingegaan, het laatste kaartenhuis in elkaar is gevallen en de laatste zeepbel uiteengespat, zal ik komen met knikkende knieën in de zekerheid dat ik niet word afgewezen. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…

Ik vrees dat ik geen mens meer kan plezieren Daar straks mijn ogen uitgekeken zijn En ook mijn lever bol staat van de wijn; Ik heb alleen twee wandelende nieren Die ik als donor af zou kunnen staan Als ze toch later aan de wandel gaan.…

Jouw wanhoop tegen mijn hoop, neus tegen neus, slechts -- een deur ertussen.…

Mijn hart klopt elke minuut om gecast te worden door de ware liefde De rol die de hoofdrol bevat is maar moeilijk te krijgen Ik probeer het opnieuw als mijn hart wordt afgewezen Ik wacht dan nog steeds op de rol die liefde heet…

nooit valt ergens te lezen dat ik haar vroeg te minnen mij te nemen in haar zinnen zij mij koel heeft afgewezen terwijl ik tot haar luide sprak ‘mijn liefde is niet oud antiek ik ben fris en authentiek’ gedreven in jouw koude wak wilde je als pinksterbloem jij bruisend pinksterbeest geheel in ons jouw geest pruimedant paardebloem…

geluld wordt er toch wel is het ei eindelijk kwijt lossen woorden op staat er niets meer op papier internetnietgedicht afgewezen wie ben ik dan dat ik mij tot u verplicht? ik lig graag dwars…

Wéér in 2a te zitten was wel fijn als ik rechts achterom keek naar dat liefje, Maar zij keek steeds terug zo van wat blief je, of helemaal niet. Wel de harde lijn. Met Sinterklaas gaf ik mijn hartendiefje een hart van suikergoed en marsepein. Zij deed de stille gever hartenpijn, want gaf hem via Joan het volgend briefje. Daar stond…

dit is geen wens laat staan z’n droom om binnen almaar spitsen d’oren doorgaand niks van haar te horen stilte benauwt tot allengs schroom buiten daar is het ware geluk de mensen dansen en swingen hun zomers sjansen zingen voor hem leeft slechts den druk hij denkt met smart in herinn’ring aan zon van stralend op het water rode rozen luikend…

ziet hem hij is onbeheerd hij draaide in het rond het was niet meer gezond nu lijkt hij meer afgemeerd ’s nachts ligt hij te ronken met pillen vat hij slaap daar ligt dan den satraap ongericht en onbezonken huilen lukt hem al niet meer hij is afgedaan afgezworen ingepegeld zielsvreemd wrak daar ligt den vuigen heer nimmer meer zal…

Gelach en gepraat uit die nachtelijke kroeg maakte hem eenzamer dan hij toch al was Geslagen en zonder toekomst voor de boeg dook hij in zijn kraag, school hij in zijn jas Toen zag hij haar met een man naar binnengaan Zijn liefde voor haar maakte zijn leven stuk Krampen in zijn maag Het was met hem gedaan Bloed bonkte in zijn…

Is het een wonder dat je steigert? Alweer is je gedicht geweigerd. Alweer is je ego gekrenkt. Wat denkt men wel dat jij niet denkt?…

De liefde wachtte geduldig af geschopt en afgewezen, dood gevroren weer ontdooid en weer verrezen en altijd nog een beetje bang ze wachtte, maar al lang niet meer op eeuwigheid, haar dromen kwijt zag zij in winterse seizoenen de schoonheid zelfs in het vergaan maar plots zou zij er toch weer staan rijzig, reikend en ontdaan van alle pek…

Afgewezen Niet geprezen Ik had niets te vrezen Maar werd terechtgewezen Afgekeurd Even getreurd Maar niet gezeurd  Weer goedgehumeurd Afgedaan Daar gaat weer een baan Op straat weer staan Kan dit goed blijven gaan Afgestorven Mijn lichaam bedorven Onder de grond Genezen, de wond…

eerst als ik mijzelf niet meer afwijs en zie wie ik werkelijk ben heb ik voor niemand nog iets te vrezen ook al tracht men mij nog zo te raken te schofferen of klein te maken door geen mens kan ik nog worden afgewezen ik zeg niet dat dan de wolken zijn verdreven of een oude leegte wordt gevuld maar kan wel beter zien met welke mantel…

Wel honderdmaal werd ik door je afgewezen. Ik stop er mee Ik ga wel een boekje lezen.…

diepe ademen in zovele nachten, wat naakt en ontspannen in haar droom de mijne onderzoekt, te lezen in een zucht wat liefkoost het avontuur van ziel, en zaligheid, genezen van rug tot aan het voeteneinde en terug, voel me ik bevoorrecht, angstwekkend kwetsbaar, wonderbaarlijk, tegelijk dan wel zonder bijkomend gevaar te worden afgewezen…

Ook al zijn we amateurtjes We zijn geen onderdeurtjes Wij willen ook verhalen kwijt Daarom zitten we op deze site Hier word je geaccepteerd Dat heeft deze site me geleerd Geen gedicht word afgewezen Je mag gewoon je zelf wezen Samen een gedicht maken Met woorden die je raken In samengestelde eenheid Dat is mogelijk op deze site…