Alle inzendingen over afleiding

Mislukte operatie Tumor Beroerte Zware revalidatie Moeilijke tijden komen Gaan niet Lopen in elkaar over Beheersen mijn dromen Nooit eerder zo dichtbij Zoveel pijn Verdriet Machteloosheid Geen oplossing meer Geen licht Geen lucht Enkel wachten rest weer Even, een moment Afleiding, een lach Het kan nog, het mag Denk niet…

Jij zei dat jouw rotssterke vriendschap veel te goed was en dat ik nog niet waarlijk voor minder dan de helft wist waar het leven werkelijk om gaat Kippen nog eerder tanden zouden krijgen het zou gaan sneeuwen in de hete hel Alles dat ik deed, af te doen was als onbelangrijke, onzinnige liefhebberij afleiding voor zelfgeschapen onwetenheid…

Ogen stijf gesloten brengt inkeer in denken afleiding is er niet mijn handen tasten het duister verwart als ik voel met mijn vingers komen berichten door jouw stemming slaat om een moment van overgave jouw reinheid is puur zonder geluid richt je je op staart in het niets onbekommerd voor wat komt zonder belemmering gestart wat een…

Iets wat was maar niet meer is Is verleden tijd maar in de toekomst lijd ik Dit gemis is haast niet dragend Zo nu en dan ben ik daarin ook verloren Probeer ik mijn weg te vinden Door afleiding is de wereld wat zachter In mijn hoofd, waar veel in gebeurt Door te werken aan positieve gedachten Laat ik ook negatieve gedachten toe Hoe zwaar of…

Laat je niet afleiden door zilvergroen wiegende duivinnen aan de einder (knotwilgen) of door de boer met voer bij het hok: houd je symboolwaarde steeds in het oog. Cirkel vervolgens traag weer omlaag tot op je poten en begin te koeren.…

ik heb de grenzen niet bepaald die jij nooit zal overschrijden respecteer ze om een crisis te vermijden natuurlijk raak ik in verkennen het gevoelige gebied lichaamstaal volstaat zorgt dat er niets geschiedt een lach en afleiden zijn de gebaande wegen toch komen wij elkaar vaak tegen het is als dansen op het slappe koord een balanceren…

De afleiding werd een verleiding en daarmee begon het gevecht, waarbij ik zo vaak verslagen werd. Ik likte mijn wonden en hoopte dat ze zouden helen. Ik droomde mezelf een droom en zag dat kind wat ik ooit was, een kind op weg op dat veld van liefde. Ik versloeg de draak ermee en dankte het kind, wat in mijn droom terugkeerde naar huis.…

is mijn anker zij heeft altijd het juiste woord Nu is zij ziek en zij is ook moe Het gaat goed allemaal fysiek maar nu al dat gedoe Ik bid naar God en zeg geloofde zij maar in U ook Als U het haar maar uitleg ja, tegenwoordig kunnen ze een hoop Ik vertel haar niet teveel te denken en mij te bellen als zij wil Ook zal ik haar afleiding…

En je weet, donderwolk we horen jouw stem nog tijdens nagelbijten van tijd die jou geen dode ziel verwijt trouw strelen trillende snaren dragen tussen benen geen beelden of onder zwijgzame metaforen tillen handen doorzichtig zand een nooit vergeten tastbaar ooit in het afleiden, heen dragen van herinneren de zee vragen, tijdens het bos…

Jouw lach, Als perfecte maquillage voor jouw daadwerkelijke zijn Jouw lach Als afleiding voor jouw innerlijke pijn Jouw lach Waarmee je ons om de tuin dacht te leiden Jouw lach Bedoeld om anderen te verblijden Maar jezelf Kon je niet bevrijden Want jouw eigen pijn Mocht er van jou niet zijn En toen de dagen nachten bleven Jouw lach op…

De laatste zin heb je uitgesproken al hoor ik nu nog de echo van jouw stem Waar ik uit put zijn slechts herinneringen deze stilte is voor mij echt geen rem Want jij leeft voort in mijn gedachten Al zijn er andere mysterieuze krachten waardoor onze paden zich nu scheiden Ik laat mij daardoor niet afleiden Jij blijft dezelfde zoals ik jou…

mijn geest gemakkelijk haar verschijning, haar wezen een licht, een baken, uit donkerte verrezen, bij daglicht mis ik haar het meest Niettemin blijf ik dan onbevreesd, want zij heeft vele malen bewezen, -en wordt daarom door mij geprezen- op haar best in de duisternis te zijn geweest Elke nacht brengt weer een nieuwe kans, geen last van afleidingen…

aangekondigd maar staat nu te wachten op de hoek hij heeft zich gekleed als een zakenman iedere ochtend weer driedelig pak, stropdas, een puike schoen klaar voor de slag van de dag alleen de dood gaat nergens heen als men hem groet kijkt hij snel weg hij wacht tot de tijd gekomen is tijd onderverdeeld in secondes is een manier van afleiden…

er was iets aan de pijn dat er nooit echt mocht zijn het voelde niet eigen waar oorzaak gevolg een geruststellende logica was liep dit vreemde gevoel volledig uit de pas het stak en vrat in een zeurend herhalen en zo dat je ook in de slaap zijn prijs moest betalen rust en ontspanning gaven geen enkel soelaas met afleiding en drukte…

door een schildwacht Een links en een rechts Een die op u lijkt U aanbidt en begrijpt De ander een deurpost En toegang gelijk Tot uw privé retraite Uw schrijfparadijs U sterft van de koude In 't Huyze Behouden Als op Nova Zembla Op ramen de bloemen Bevroren als ijs Full screen op uzelf Heel alleen op de wereld Alle onrust en afleiding…

Jessica, haar voorbeeld, steeds met grollen klaar en een afleidend, snel gegeven kusje. Tersluiks keek zij vlug even naar haar oom. Die zat daar maar, het voorhoofd in de handen. Waar waren pa en ma, dacht zij vreemd loom. Zij zag iets bij de preekstoel aanbelanden – een kleine kist waarin zij wist haar droom...…

Verloren tussen duizend mieren moderne communicatiemaatschappij voor ieder de keuze om te klieren afleiding vinden viert hoogtij. Als een niet wil gaat zij weer kiezen snel een ander op het oog mocht zij onverwacht gaan kniezen dan legt ledigheid haar landschap droog.…

onderzoeken het huis aan kant, het glanst en wacht op de dingen die niet in vervulling zullen gaan de tikkende uren houden haar gezelschap, verguld en ingelijst verscheiden partners met haar vrienden, de kinderen gepositioneerd in tere souvenirs het zeer tekent zich af in stille hoeken en op plekken waar niemand meer komen mag afleiding…

in de lage zon klotste het zwarte water zijn gouden kuiven uitbundig in blinkend bewegen de donkere afgronden zonder taal of enig teken van inhoudelijke communicatie het zwarte goud gaf ruimte maar vrat energie in de niet aflatende emotiespeelbal slurpte aandacht in afleiding van macabere suïcidale actievlagen om te pogen…

Maar laat je niet afleiden, hier gelden andere wetten. -------------------------- uit: 'Dwaalgasten', 2002.…

Het is bijna zover dat ze weer terug naar jou kan gaan, dat ene lieve meisje wat zo lekker met je kroelt Neem alsjeblieft veel afleiding en voel je eigen goed, ze weet zeker dat het helpt en 't je veel goed doet. Doe geen domme dingen en ga niet in de fout. Nog eventjes en ze is weer thuis, dat ene lieve meisje waar jij zoveel van houdt!…

dan je gedachtes niet stoppen En wil je het liefst dat ze ophouden Of soms wegrotten Maar ja je hele leven ben je met jezelf opgescheept Dus je moet ermee leven Of het accepteren en laten gaan Het zijn gedachtes die komen en gaan Als water en vuur komen je gedachtes in strijd Dan kan je soms trucjes uithalen Zoals mediteren of iets doen wat afleid…

Op het schaakbord zetten de schalkse stukken zich schrap om van hun plaats te komen en over de velden te schakeren om voor de winnaar te gaan strijden totdat alle stukken zijn gevallen of ingenomen Pionnen bewegen slechts vooruit en laten zich verschalken als afleiding voor het echte spel Schuinmarcherende lopers bewegen zich amechtig…

Afleiding, prestatie, succes of zoiets? Maar zien we nog wel echt hoe die ander kijkt, hoe bedroefd of vrolijk of onverschillig dat gelaat zich laat zien? Maar we moeten verder: nog dit kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken of bedanken; we draven maar voort tot we plots een mens zien glimlachen, een kind horen schreien.…

hart gebroken was door zijn dronken bekentenis dat hij ooit in een wilde nacht haar vergetend had verraden door nevelig en vol van lust in andermans armen te vallen nu huilen hun gebroken harten hopeloos alleen ieder voor zich in de anderhalve meter wereld terwijl er juist nu behoefte is aan een arm om de schouder die hen steun geeft en afleiding…

Ik zit met jou in een magische rit waar alles vanzelfsprekend mag zijn alles van mij, houd van alles van jou je bent mijn afleiding in ritme en blues wereldse stemmingen hebben een lager pit.…

Onbegrensde verlangens Flirten met mijn fantasie Ontwapenen iedere afleiding Telkens als ik haar weer zie Haar sensuele vormen Spreken duidelijke lichaamstaal En haar doordringende ogen Spreken boekdelen, non-verbaal Met beide voeten op de grond Maar m’n hoofd in de wolken Haar geur van extase Laat mijn afrodisiacum kolken Ontkiemt…

Voorliefde voor vallen blijkt vaker dan mij lief is, schaafplekken op knieën visitekaartjes die aandacht afleiden van builen en schrammen op het hoofd. Pijn als meiregen die maakt dat je groter wordt dan het jongetje, onwelkom bij verjaardag klasgenoot = boerenzoon, wegrennend: niet janken, niet janken……

moet de aarde zonder pardon lijden onder de angstigen en egocentristen die trappen in maffia's sluwe listen en die zelf liever schijnveilig lijken dan voor het klimaat van hun gewoontes af te wijken de schijnheiligheden zijn echt om te huilen van mensen die zich achter schijnregeltjes verschuilen en het klimaatprobleem misbruiken als afleiding…

Afleiding, prestatie, succes of zoiets? Maar zien we wel hoe die ander kijkt, hoe droevig, vrolijk, onverschillig dat gelaat zich zien laat? Maar we willen verder: nog dit kopen, beslissen, plannen, organiseren, bedenken of bedanken; we draven maar voort tot we plots een mens zien glimlachen, een kind horen schreien.…