1754 resultaten.
Metamorfose
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 417 Ga, als een elf
een sneeuwwitte fee
ga zonder schroom
waarheen je wil
ik zal dan op afstand
en smetteloos stil
alleen verder leven
voor twee.…
Hoop
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.449 Ik heb je mijn hart gegeven
En heb dat van jou genomen
Toch is er een afstand
Tussen ons gekomen
Ik voel dat ik je verlies
Dat ik je kwijt raak min of meer
Het voelt zo typisch
Alsof het dondert met noodweer
Ik wou dat alles zo mooi was
Als in mijn mooiste dromen
Daar voelt liefde als liefde
Zonder dat er complicaties bijkomen
Mijn…
Bij een oude foto
gedicht
2.0 met 47 stemmen 14.131 dertig was ik
(in 1963 was ik niet lelijk)
de vrouw die me fotografeerde zei:
nu moet je aan mij denken
ontspan je lippen
een gescheiden vrouw
met vier aardige katten
maar even dominerend
als mijn Duitse hospita
dus hield ik flink afstand
ze had een donkere kamer
waarin ze mij heeft ontwikkeld
zelfs uitvergroot
(later ingelijst
hoelang…
vechter
hartenkreet
3.0 met 36 stemmen 3.245 Vanaf een afstand
Zie ik je pijn
Het verdriet in je ogen
Omdat het zo moet zijn
Ik zie je vechten
Ik zie je gaan
En voel me machteloos
Aan de zijlijn staan
Met kleine stapjes
Die je zelf niet ziet
Kom je lichamelijk verder
Maar niet met je verdriet
De weg van accepteren
Is nog een heel eind te gaan
De tijd heelt veel wonden
Maar…
Loodsboot
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 2.659 In deze woeste wind
wordt de afgelegde afstand
gemeten van golf tot golf.
Het water bestuift de boeg
keert tot zijn oorsprong weer,
duizenden fijne druppels
achterlatend op het raam
vaart de stuurman even blind;
dan gekomen bij het grote schip,
schuurt langs het staal
de ladder langszij in de luwte,
behendig beklommen door de loods.…
Al de rest wel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 359 het is soms moeilijk dingen los te laten
al weet je dat ze niet meer weerkeren
nooit meer
je blijft je immers vasthouden
aan een laatste restje hoop
nog even omkijken naar wat reeds
tot het verleden hoort
een laatste diepe ademtocht
de afstand wordt al groot
wat doet het ook terzake
het is het eind van de wereld niet
al werd de laatste…
- Replica's der poëzie-
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 279 Betrouwbaar de getrokken zwaarden,
handgeschilderde replica
der legendarische ziel Excaliburs
de originele replica's verloren hebben ze
de schittering en glorie, hun waarde
de officieren met hun trotse grote sabels
geloven niet meer in sprookjes en poëzie
stilte voor de storm, betrouwbaar de afstand
die zo gevreesd tot nieuwe inzichten…
Maar achter maskers
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 114 verguld zijn zij
met vaandels en trompetten
maar achter maskers
schuilt de lust in binnenvetten
losgaan met gods zegen
dag en nacht ten ondergaan
aan drank genot en waan
zonder rekenschap te geven
doorhalen tot
dolle dinsdag ‘s-nachts
met vriend en buur als
om twaalf uur het masker valt
genoeg gelald
afstand krijgt de overhand
spijt…
Als er niets meer is...
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 322 als er niets meer is
om van te houden
kom met mij praten,
drinken en zingen
in het huis
van weemoed
en verloren
herinneringen
laat de bloemen
lachen in hun vazen
gooi de glazen stuk
voor wat geluk
dansend door scherven
van dromen
langs de rand
van de afgrond
waar ik zo lang
alleen stond
voordat iemand
mij vond
hou veilig afstand…
Obsessie voor Van Gogh
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 190 In heldere eidetische dromen waar
ik gebeurtenissen oproep waarvan
het beleven voelt als werkelijkheid -
verzeil ik in dimensies waarin tijd
en afstand door verbeelding geslecht
mij inleef in Vincent zijn strijd -
arriveer in Arles waar ik hem de
hand reik maar zoals elke keer in
een gevaarlijke tremor steken blijf -
mij…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.223 Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...…
de tijd passeren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 die ik schrijf zijn beloften die
nimmer het echte leven raken
tussen schemering en
wolk is de balans onevenwichtig
dragen kleine contragewichten
het respijt en het ongrijpbare
op weg naar weer een gemiste kans
doch ook deze statige nevel
trekt de rokken op en beëdigt
de uitverkorenen die gelouterd
deze tijd passeren op weg naar
een afstand…
Vleugje parfum
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 ik ken
je keuze voor
vorm kleur
lied en muziek
maar in
sociaal bewegen
kom ik jou
heel anders tegen
dan is er
het vleugje parfum
gesluierde ogen
die afstand gedogen
en toch
trekken jouw
wenkbrauwbogen
hun vragende blik
in lach en schrik
voor een antwoord
dat al snel jou
persoonlijk niet schikt
een dansend contact…
Vergeten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 301 Het went maar niet daar afstand van te doen.
Steeds verder weg, maar wel aaneengeklonken.…
Zij en ik
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 Stevig geworteld in de aarde
Gebeurtenissen van jaren gekerfd in mijn huid
Mijn ware kleur overheerst nog
Het leven is pas begonnen
Krachtig maar ook alleen
Van een afstand zie ik hen
Gezellig verstrengeld in elkaar
Aanschouw hen door mijn masker
Ze staan niet op eigen benen
Zijn echter wel samen
De grote observator
Met een hele kleine…
Tijd van leven
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 1.168 haar hoofd
rust zacht op mijn herfst
droomt van een lange zomer
waar ik nog jaag,
ren langs het strand
en om een glimlach vraag,
zij om een reikende hand
de afstand lijkt steeds groter
het slapen dieper dan ooit
seizoenen nerven mijn vel
jonkheid verdwijnt,
mijn toekomst dooit
haar wang
verraadt verte
de ogen spiegelen
mijn hart…
ontmoeting
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Zo zag ik op een afstand reeds,
ja, uit mijn oog z`n hoeken,
Beatrix, vermomd als moslima,
de aanbiedingen zoeken.
Maar bij de sinaasappelen
viel Beatrix door de mand,
kocht sinaasapp`len bij de vleet
voor volk en vaderland.…
Aura borealis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 158 zwaartekracht valt als appels van de boom
ongeremd door ongerijmdheid
in vrijheid, zoals alleen het luchtledig die kent
zonder weet van afstand, bij wijze van spreken
ik schijn de middernachtzon te kunnen zien
om de hoek
in de schaduw van donkere bossen
in nieuw licht van oude kennis
er gaan dagen voorbij zonder zon, zo op ‘t oog
dan vreet…
Vertraging
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.457 Een meter voor het rode sein
komt het vertrek
waarin iedereen elkaar bekijkt
tot stilstand
Voorzichtig tikt de regen
vergrendeld blijven de deuren
vingers betrommelen een raamkozijn
voorzichtig tikt de regen nog
Langzaam begint het te dagen:
dit is geen kamer maar een doorgang tot
een eindpunt
dat op afstand blijft
een moeder haalt…
Jouw zondvloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 de diepte van jouw zondvloed
is voor mij onpeilbaar, de stroom
te sterk en het moment triggert de tijd
ver voorbij onze afstand
we liepen in lege ruimtes
ontvreemdden de zwaartekracht
vermenigvuldigden onze
handen en kaatsten
de dagen erna terug in
het boeket dat verloren in het veld
vormloos van de dood werd verlost
god was eentonig…
Kleermaker
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.894 Hij meet de afstand tussen mijn kruis en de grond.
Hij legt zijn centimeter om mijn hals als een strop.
Zijn vingers betasten de stof.
Ik hou mijn armen stijf uiteen:
een vogelschrik in de binnenkant van kleren.
De naalden prikken door de voering heen.
Ik word opgemeten als een partij land.
Zijn vrouw stelt mij te boek.…
Peultjes in een veel te ruime schil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Het afgegraven veen,
Water dat ontegenzeggelijk
Welde uit de bodem
Waar binnenkort mensen
Zouden wonen op steenworp
Afstand van de stad
Die gebukt ging onder
Een haast ondraaglijke last -
Onmetelijke ruimte met
Buiten, Binnen, Hout en Haven
Waarin mensenkinderen werden
Gestald als kiezels op het
Deense strand, als peultjes
In…
Geen sonnet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 315 Een sonnet moet voldoen aan allerlei zaken
zoals aan de regels van metrum en rijm
en binnen dat kader moet men een gedichtje maken
afstandelijk en absoluut geen geslijm
ik schreeuw het liever van de daken
met mooie woorden en soms gerijm
wil ik de mensen raken
tot het punt van het onvermijdelijk katzwijm
dus zal ik schrijven
wat ik mooi…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk te maken.
nu dan met tram 6, de obligate rit.…
Brave new world
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 126 Ouderen pas op je tellen
je bent een kostenpost
dus beter afgeschreven
opdat een ander leeft
Je bent alleen nog goed
voor de afstand van organen
dus men loert op je dood
opdat een ander leeft.
Men heeft geen geld
om jou goed te verzorgen
ze willen geen zorgen
dus wenst men jou dood
opdat een ander leeft.…
Covid Haiku
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 94 Alsof er keus is
We weten wel nu
Hoe het handen wassen moet
Ging altijd verkeerd
Niets wordt meer gewoon
Zoals het ooit voorheen was
Vroeger is niet meer
Het nieuwe normaal
Het is wel even wennen
Die nieuwe moraal
Toch raar dat er nu
Een anderhalve-meter-
-samenleving is
Niet dicht bij elkaar
Een groet, een zoen op afstand…
Antidepressiva en het Woord
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 233 Misschien wist ik
in mijn leven steeds weer
met name van bedreigingen
projecten te maken
waarin kansen lagen
het dragelijk te houden
en mensen op afstand
met name familie,medici,psychologen
Misschien, ik weet
het wel (h)echt zeker
daardoor heb ik nooit
antidepressiva gebruikt
ik zorgde voor eigen antigif
door met name de Bijbelse woorden…
Veranderingsgezindheid
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 155 Afstand brengt ons mensen nader tot elkaar.
Wij mensen kregen de tijd van ons leven.
Zojuist viel de krant weer in de bus.
Tijd om eens goed te reflecteren.
Over de natuur en met elkaar.
De tijd zal ons wel leren.
Nou ja, dat hoop ik maar.
Hoop doet leven en biedt saamhorigheid,
waar machthebbers jammerlijk faalden.…
Steun
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 We moeten voorzichtig
zijn en gepaste afstand
van elkaar houden.
Het leven
is zo ingrijpend
veranderd,
het lijkt zo onwezenlijk,
maar het is pure
waarheid.
Wij moeten ons hieraan
houden, niemand is daar
van uitgezonderd.
Hoe zorgvuldiger we er
mee
omgaan, hoe beter het
is.…
zwaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 in duister de ringvaart
gracieus en schoon
ligt de kop gevouwen
op wit en rein het lijf
majestueus de zwaan
als is zij dromend
haar charme lonkend
lokt zij mij te komen
tot rond de ogen zwart
gelijk in pilotenbril gezet
dominant haar ogen vuren
afstand of ik vlieg je aan
zwijgend dreigend talend
zelfbewust zo verdedigt zij
als een…