Alle inzendingen over afzien

binnen afzienbare tijd zal het gebeuren haar te vinden achter de kinderwagen in een ver vreemd park en dan iets geweldig indrukwekkends willen zeggen zoals meisje nog fris van huid weliswaar moet ik nu zo langzamerhand afzakken naar een minder droeve wereld zoals dieren bescheiden sterven als hun tijd gekomen is in een vreemd ver park…

waar schoonheid schrijnt in subtiele ornamenten fluisteren dikke pilaren het afzien en zware werk generatieslang is er gebouwd aan toren en kerk waar nu gezang opkrult en de gelovige zijn plicht vervult in kapellen hangen gebed en diepe devotie tussen brandende kaarsen de plaats voor duistere negotie nog kijken de heiligen neer op…

de bliksem sloeg de wind uit je benen de kracht uit je arm de zin uit het leven je was pas vier groeien was pijn kijken naar afzien van maar binnenin onrust en honger innerlijk ongeschonden verbeten streven surrogaat leven maar iedere avond toch weer naar huis met je krachteloze benen je kromgegroeide arm geen zin meer in leven…

ik hoor de vroege vogels weer schrijf letters neer in een sprankelend verband was gestrand op een tijdloze kust die de altijd rollende golven met eeuwigheid sust diep verankerd in het zuigend zand van licht autistische gewoontes bij een perspectiefloos land hun gezang doorbreekt het treurend afzien op de dagen die veel lasten…

Bonjour monsieur N'Kudu, Wees welkom alhier Op Hoog Catharijne spoor zes perron vier Wat u kwakt op het net doet er allerminst toe Join the klup van geklets, voeg uw netgedicht toe Maar weenklaag niet aldoor van steen noch van been Het wordt al gedaan door Zowie en Zeebee Tante Sjans, Leedie Liefde en Dé Colleté Dat is afzien,…

een weg die ligt voor hem open maar toen hij hem afliep ontmoette hij wanhoop stil verdriet en onbeantwoord verlangen sommige wegen ogen zo betrouwbaar en geplaveid maar nooit kon hij ze helemaal afzien en komt hij bijna aan het eind dan blijkt de werkelijkheid en beseft hij dit was misschien mijn weg niet heeft hij zichzelf voorgelogen…

slechts een gekleurd dundoek verhult haar lange slanke lijf zonnestralen dringen door tot op haar huid blote voeten laten sporen na op het hete zand een huilend kindje sjokt moeizaam mee aan haar linkerhand op haar hoofd balanceert een waterkruik ze valt me op door haar fraaie ranke figuur donkerbruine ogen kijken me een secondelang aan…

afzien baat niet. buikligging misschien en achterom kijken? buitengewone knuffels bestaan wijselijk; ze zijn in de huid geschreven door die ene wijze uil die zijn blik op mijn schouders tikt en in zijn hoop mij in een potje yoghurt legt waarin ik kan drenken, mijn mond bijt minder; verdoezeld dat stekende.…

De tocht begint met het bekende ‘voorwaarts!’ Een ruimteavontuur, zoals dat heet Een missie naar een magische planeet Op zoek naar schatten of een olieboorplaats Maar de terugreis is te duur om in te zetten En Halsema werkt nog aan de toiletten…

Begonnen is de reeks die het leven tekent hiaten zijn het kenmerk haperingen en overslaan toch keert het ritme terug onverwacht maar passend in de tijd onaangekondigd en onbegrepen in een alles of niets even is het er, direct weer weg ophalen en dicteren in zinnen spiegelend in inzichten naar een op- en afzien telt alles wel mee op…

Men moet afzien van stadsvertier en boslust, is zich van rond sluipend gevaar bewust. Ziekteduivels doen veel mensen lijden. Genezers en verzorgers geven hun kracht om te werken zonder eind, geloven in overwinning na sterke eendracht.…

Stap één was zelf maken van vuur daarna dat beheerst leren opstoken om voor vlotter vertering te koken basis voor de eerste structuur We spraken af tot vertrouwen wie waar wanneer met wat klaar stond om niet steeds te hoeven blijven kauwen zo kregen huishoudens vaste grond Veel energie ging in uitstel steken afzien straks staan thuis…

Men moet afzien van stadsvertier en boslust, is zich van rond sluipend gevaar bewust. Ziekteduivels doen veel mensen lijden. Genezers en verzorgers geven hun kracht om te werken zonder eind, geloven in overwinning na sterke eendracht.…

Het lijkt wel een aflevering van The Lord of the Rings, maar binnen afzienbare tijd zijn de twee woontorens, genaamd Leo Vroman en Georgine Sanders een feit. Dan staan deze Goudse grootheden voor lange tijd vereeuwigd in de Goudse moerasgrond, pal naast een filiaal van de Plus en de Lidl. Dat is weer minder.…

eindelijk is het zover deze week lijkt op de winter vroeger was dat een seizoen, maandenlang afzien, met bloemen op de ramen kolen in de zwarte kachel een gebreide borstrok van boven en wollen sokken in de schoen.…

Geboren ben je in een hut van plaggen Waar je moeder altijd jammerde Waar je vader zich verhing Waar het altijd stonk (naar je debiele broertje) Broos zijn je botten Schuw is de blik in je ogen Maar eens zal ook jij liefde kennen…

Zo verlangend naar het moment dat ik jou weer kan zien, na zoveel dagen van soms verschrikkelijk afzien. De pijn ebt nu gelukkig heel snel weg, en weet ik, begin jij vandaag nog aan de terugweg. En morgen is het dan bijna voorbij, dan komt ons weerzien met de seconde dichterbij!…

gelukkig voorbij de tijd van lage lonen van trouw zondag's vroeg naar de kerk en arme stoemperds voor dom benenwerk zielsgelukkig nog op rats kuch en bonen kwam museeuw met dope nodeloos in het kot wie gelooft niet in de cowboy uit tasjkent en het lelieblanke bit van mister prodent we zagen ze eerlijk afzien met emmers snot toch is nu…

Toch komt de lente al van ver in het gezicht want straks begint weer 't wachten op het lengen van de dagen, op zon en voorjaar, ook al moeten we nog eerst veel klagen, afzien, dromen van wat komt, al is 't verlangen nooit voldaan, nooit ingevuld tot waar er niets meer te verwachten valt.…

paradijs als de appel van Eva Zeer verleidelijk maar bovendien zeer beslist niet te weerstaan Zij luchtbedt op hoge golven van liefde met schuimkoppen als slag- room op tepeltaartjes die gegeten moeten worden Zowel spontaan, soepel als sexy hebben wij elkaar in een mum van tijd, zeer spontaan in de liefde ingewijd Binnen echter afzienbare…

Afzien, iedere spier, Je komt jezelf tegen. Je gedachten zijn je wielen altijd voor, Je hersens en je benen malen door. Plots schiet ik wakker, een auto schiet Gierend tuterend rakelings langs me heen – Een scheut door merg en been. Een scherpe steen, m’n band is lek. Straaltjes rillen in m’n nek… M’n licht is stuk, ik lijk wel gek.…

Witte wieven bestormen nu de daders en hen rest niets anders dan in een eerlijk verkregen, net zo ambachtelijk vervoersapparaat hun zielen te zuiveren, via ploeterwegen en flink afzien, want zo is en blijft het overeind, Willem's eerlijke maat.…

het spel wordt minder het publiek verleent rommelend gewicht wanneer het bij een goed schot heelhuids gonzend oplicht de afloop heerst met gedempt zwijgen wanneer groepen naar de uitgang rijen niet gewonnen verloren de clubtrots schoenzolen vlakken van trappen het verhaal duikt omvochten in afgemeten passen de zondagmiddag verglijdt afzienbaar…

" Zo sprak Mathieu van Oudenaerdt Van 't afzien waar hij nooit aan went De sprint die hij voor 't eind bewaart Van Gent tot Wevelgem en Gent…

Had ik hier zes dagen afzien voor nodig? Ben ik zo blij omdat het bijna over is? Het is hoe dan ook een verrukkelluk gevoel. Volgend jaar zeker weer!…

daar lang van gedroomd na al die cowboyverhalen en verhalen over dappere indianen als Geronimo het is hier wel erg heet en ik mis mijn airco-plafondpropeller wel, maar hey je moet er iets voor over hebben en mijn huis en inboedel heb ik flink verpatst don't worry ik heb immers opa's caravan nog bij boer Van Klaveren en van een beetje afzien…

Alles moest ooit uit de kast Het knopje ging er desnoods voor om Je leeft maar kort soms lig je krom Wie geen ideaal heeft die past Men sprak krachten aan hoog boven met ruggen gerecht om niet te zwichten voor alle gaten die vielen te dichten tussen diep gapende kloven Niets staat stil dat is gegeven Men ziet dat terug in het overleven…

t Was bitter afzien onder reiswieg, weekendtas en diplomatenkoffer. Langs mijn regenjas viel in haar blousje soms een hete traan naar binnen. Maar zij liet al die tijd niet 't kleinste steekje vallen: de naalden stampten, ja, ze breide als een trein!…

Strak, slank, glad, trainen en afzien Tegenwoordig mag je er niet dik of dun uitzien Ze gluren naar je lijf en gezicht Zeggen achter je rug om: "Ze mag wel eens wat doen aan haar gewicht!" Voldoe je niet aan het schoonheidsideaal, bekritiseren ze je allemaal. Je bent te lang of te kort, het helpt niet dat je sport.…

grond de leren band voor aan Franse klokken in zakken uitvond de man had naar hij zei Saturnus van te dichtbij geducht Niemand hier zal het verband met Dumont ontgaan al liep haar klokje thuis tijdig opgewonden gelijk en waren alle complicaties nog zo juist afgesteld wat zich wrook bleef hoe los ook ongepolst op zak Ze rekende zich onder afzien…