ten diepste
mag je niets verwachten
zo is het bestaan
je komt en gaat, ongevraagd
naast iemand staan
zijn letters in gedachten
of woorden in de hand
het is enkel de eigen ziel
welke laag voor laag
vaak wordt uitgedaagd
stormen beheersen
eb en vloed
doen je wankelen
of schenken gif of
laten je drinken
uit tranenbloed
klem je vast…
stroom van klanken
Die neerslaan in orale databanken
En vaak gaat dat proces naar wens
Maar taal staat ook op boekenplanken
En daar heerst homo sapiens
Hij geeft de klanken graag een grens
Zo worden woorden toverdranken
Maar ‘t woord op zich heeft nauwelijks magie
Het is het passen in een klankenslinger
Dat woorden smeedt tot symfonie
Alleenstaan…