Alle inzendingen over amandelboom

in mijn tuin staat een kleine amandelboom een begrensde wereld met kalme regels verre van eindeloos ik neem alles voor lief…

land van zand van zon en zee van amandelbomen je horizon is mild een heuvelrug je zegt het met olijven al wordt je oud zelfs stokoud meer dan honderd ja zelfs duizend altijd schenk je mij dat pittig olijfgroene…

Het leven van eerste schreeuw tot laatste snik met al zijn fasen door de tijd gedragen mijlpalen markeren school en studie loopbaanjaren liefhebben en kinderen baren ouders ten grave dragen onder de grijze en kale kruinen blijven we jong van geest als een amandelboom ook die bloeit tot diep in de winter.…

Dronken zat ik onder de amandelboom. Blaren vielen in de plooien van mijn kleed. Ik merkte het niet, Totdat ik opstond en mijn kleed straksloeg, Toen vielen de blaren rondom, Zodat ik mij afvroeg: "Heb ik gebloeid zonder het zelf te weten? Kon ik genieten en heb ik het niet gedaan? Vervloekte wijnroes!…

Deze grond van Commewijne bewaart mijn navelstreng al meer dan een halve eeuw Droomdronken leun ik liggend tegen de tijdgeknaagde amandelboom voor de statige plantagesluis even antiek als die van Maasstroom en Rust en Werk Zachte fluitmuziek van Pak Rebo - de gamelansmid in mijn jeugd - vult de dalen der wolkenparade aan het puur blauwe…

het begon vanmorgen zo mooi een hemel blauw als azuur kersenbloesem glinsterend in de dauw eerste bloeiende amandelboom stond fier te pronken in de zon bij een oude vervallen tuinmuur doch 's middags veranderde het weer donkere wolken kondigden zich aan weg was de zon waarmee de dag zo vriendelijk begon tulpen bogen hun koppen…