Maar als ik mijne blik ontlook ontwaarde ik slechts een venkel
Bezwangrend met zijn zwoele geur de broeiende atmosfeer,
En over mijne leedverwoeste trekken wiegelde enkel
Een bloeiende amandeltak zijn schaduw, heen en weer.
---------------------------
uit: Experimenten (1911).…
als haar bekken kantelt
dan vlucht de vlinder van onder haar oksel
dan wringt zij zich los uit een harnas van was
en breekt zij uit een schaal van schrik
zij knielt en het zweet in haar liezen verdampt
altijd dichter, dichter sluipt ze naar mij
of van mij weg want ik kiem in haar gladde greep
zij plukt de bloesem van de amandeltak
ik bijt…
1.675
Bezig met laden