Alle inzendingen over anekdote

Toen ik nog ongelukkig was en brieven schreef.. aan dat meisje in Hekelgem bijvoorbeeld dat mollig was en oude wijsheden in zich droeg. Ik verpakte mijn angsten in fraaie zinnen en kreeg er een albatros voor terug die nog jaren woonde op mijn oude kamer. Charles Baudelaire had gezwellen toen hij stierf, groot als appelsienen en ik weet te koesteren…

'We weten wie je bent.' Huh? Zwarte krul als monocle omringt rond oog. Trein valt langzaam stil. Vrouw - vrouw? - stapt op, verdwijnt. Weg. Twee rode stippen -twee!- zweven duister van ruimte in. Trein aarzelt - wat nu te doen? Zet zich naar vreemd signaal weer in beweging. Ze weten wie ik ben. --------------------…

die mevrouw daar op het balkon met 't frivole staartje zou zij misschien model hebben gestaan haar hondje links leest mijn gedachten zo levert een vleugje fantasie soms nog een aardige anekdote op…

De vrouw was dronken, moest dus voor de bijl Zo deelde hij een oude anekdote Dat prompt de media die uitvergrootte… Excuses maken? Nee, da’s niet zijn stijl Dus Talpa heeft het nu bij hem verbruid Hij stopt ermee, hij blaast het kaarsje uit…

oude vriendin is weg en nieuwe vriendin is ook al weg niet dat ze weg zijn van de nagalm van krachtwoorden die hun bedriegerij ontbinden, van hun verstrekkers van omcirkelende intimiteit, van begoocheling rond gevoelens waarover de uitspraken aankomen als zweepslagen weg zijn ze, losgelaten zoals de briefschrijver na veel bedenktijd een anekdote…

Ik kan je pijn niet voelen Ik kan je pijn niet dragen Als dat kon dan zou ik het van je pakken Om je een moment van rust te geven Zodat je je weer op kunt laden Ik kan je alleen maar blijven steunen Je een luisterend oor geven Een moment van stilte om samen aan hem te denken Een anekdote over hem daar we samen om moeten lachen want hij…

een anekdote uit 1958 uren hadden mijn ooms staan dreggen in de trekvliet langs het jaagpad tot eindelijk na een heleboel niets opa's fiets aan wal werd gebracht er ontsnapte een zucht van verlichting die golfjes deed opwaaien over het water...…

Niet als verhaal, overbekend, of gedicht laat jij je lezen zelfs niet als anekdote.…

Vrouwen die anekdoten vertellen, zijn een zeldzaamheid. Echte dichters verstaan de kunst, om de tijd te laten stollen. Rasvertellers verstaan de kunst, om de tijd even stil te laten staan. Ze leren ons glimlachend luisteren. Ze laten ons fronsend nadenken, over de wanen van onze dagen, en de zinnen van ons bestaan.…

In elk voorwerp school een verhaal, een mop of een anekdote. Je hoefde niet gestudeerd te hebben of geleerd te zijn, om mensen aan het lachen of aan het huilen te maken, en daarom verdrink ik in je dagboek en geniet met volle teugen. Ik verdrink dus in papier, dank je wel Toon.…

geen verhalen, geen illusies geef me liever niets De werkelijkheid is genoeg zoals ze is, onbenoemd vrij van etiketten Als ik dat ooit leer zal ik wijs zijn en zelf het bekende zien ook wat onbenoemd is waarvan ik moet raden wat ik ruik, wat ik voel en hoor en zie ook jij die gekend wil zijn Zwijg, kader jezelf niet in een anekdote…

Vrolijk-verlegen vulden anekdoten de tafel... Soms bracht iemand quasi-smalend een pijnlijke herinnering uit zijn of haar rooskleurig leven.…

Gelukkig heeft niemand iets van Uw lijden gemerkt altijd was U alles en iedereen enorm dankbaar ook al was U in Uw doen en laten beperkt maar dat is niet zo gek met negentig jaar Vanochtend is Uw levenskaars uitgewaaid en daarmee vervlogen al Uw anekdoten in onze droom hebben wij U uitgezwaaid en wat hebben wij vreselijk van U genoten De…

Ontsnapt aan de rijmen van smachtende heethoofden (anekdoten die qua lolligheid niet voor elkaar willen onderdoen) sta ik recreërend aan het perspectief van de leegte: het Dwingelderveld (daar waar het oog van Achterberg je terzijde staat) Hier moet het toch lukken verbale vormen om te zetten naar nieuwe sentimenten, Gerrit?…

een laatste sigaret een laatste glas wijn toe vertel me nog iets een verhaal een anekdote een mop als je niets doet gaan we naar huis sterft het feest en is het gedaan maar ik wil nog niet weg dus zet wat muziek op en laten we dansen ontsnappen aan de lethargie vertel me over vroeger vertel me och laat maar ook de muziek…

Zwijgen was het beste Cham is sterk en hij dreigde me met een noodlottig ongeval Er kwam een kind van O, mijn lieve man de onvermoeibare vorser van het gegiste sap van zoete druiven Zijn oude dag bezoedeld door die verzonnen anekdote die de verkrachtingen verborg onder een moment van schaamteloosheid Maar de straf verraadt het toch…

Ane K. Dote gaat onvervaard op stap (het is hem heus het is geen grap) Zwijgend treedt hij door de voordeur (glasgerinkel betekent groot malheur) Bloedend richt hij zijn onzekere schreden (de tijd van rennen is al lang geleden) Naar de Eerste Hulp Post om de hoek (gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek) Lopend naast zijn dure, exquise…

Jij wist dat mijn galopperende hart nooit jouw hinnikende wolken kan inhalen. ...neem mij mee als een favoriete citaat, grappige anekdote, iets onnozels als bijgeloof nooit door een steeg lopen herinnering van geen bijzondere waarde als kleingoed van het leven die jij op elke moment kan kwijtraken zonder veel gemis en sentiment.…

Het is helaas een trieste anekdote Die ik vandaag voor u op rijm citeer, Maar zo'n bericht bewijst ook deze keer Dat mensen zich gedragen als malloten: Het grootste beest ter wereld heeft twee poten En in zijn klauwen draagt het een geweer. -------------------------------------------- Uit: 'Een looptje met de tijd', 1993.…

Nadat de tonen van Elvis Presley's 'I am crying in a chappel' hadden Geklonken werd er op een avond aan een Amsterdamse anekdote aandacht geschonken. Dag, dagsluiter.…

Opgelucht gelach bij een levendig vertelde anekdote. We ontbloten onze rouw, vergelijken wie de grootste. Ik zing een treurig lied, een lied dat geen troost biedt, maar ik ben de meeste woorden vergeten.…

Onder de douche greep hij naar een flesje, terwijl de warme stralen uit de grote douchekop zijn lamme ochtendhoofd masseerden, zodat hij aan de nieuwe dag kon beginnen. Maar het nieuwe flesje shampoo controleerde hij toch even terwijl hij zijn hersenpan opboende. Het rook anders dan normaal. Wat meer kokos of vanille, dennengeur van WC-eend…

Ik vergeet nooit die anekdote van die ouderwetse leraar op jouw gymnasium, die tijdens proefwerken de krant ging lezen en dan met zijn sigaret een kijkgat brandde.…

meneer de ingenieur een bouwmeester van zijn nog klein heelal het schoolplein, atelier van poort tot deur daar leest en schaakt hij, test een skippybal Hij heeft het hoogste woord, kent duur noch rust naar vaders voorbeeld, vol met grap en grol en met een moeder die hem 's avonds kust voordat klaas vaak zand strooit over z'n bol Eén anekdote…

Er zijn er die 't éénmaal per week doen maar Ik was in minder dan een uurtje klaar - De aardappels vet bruingerand en gaar - Dus dan maar op de site gezet, nietwaar Ik hoop dat het een niet te groot misbaar Is dat ik gras wegmaai voor Woordenaar Z'n voeten, sorry Bontje, heus echt waar Ach, anders teken je gewoon bezwaar... ___________…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…

Als droefheid je schrijft lees je haar niet of wellicht met enig ongeduld: dit is je wereld niet meer, de wereld van een wereldvreemde die niet wil begrijpen dat hij voorbij is: vergeten anekdote in een dichtgerande schuif: voltooid verleden tijd.…