Alle inzendingen over angst verlangen

op 8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht Eise Eisinga dat zullen we nog weleens zien hij bouwde een…

jij roept een hevig verlangen op, jij kust wakker wat al lang bestond, verlangen om hart, ziel, geest en lichaam te doen samensmelten, dat oeroude, eeuwige zoeken van iedere mens, ik wil je laten slapen in mijn armen en steeds kijken naar je gesloten ogen, en luisteren naar de geluidjes van je diepe, rustige ademhalen, ik wil je lieve,…

angst verlamd voor verlies Verlang ik zo intens naar jou…

Vurig verlangen staat op springen in de wereld van liefde en angst. Niets kan bedaren wat zo krampachtig meer wil dan dat er nu kan zijn.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

verwarde gevoelens van wazige angst verweren mij niet tegen dit illusies gestolen verlangen geknakt en alles wat blijft dat ben ik…

Weg in angst ineengedoken weggescholen pijnlijk gevoel in het niets -nacht- dag ster maanlijk verlangen tot rust.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

In mij woedt de storm Die kan ik jou niet tonen De storm van gevoelens Van herinneringen Van verlangen Van eenzaamheid en angst In mij woedt de gekozen dood…

het zinken doodstille dagen in blauwe koelte gewacht op de avondval een duister peilen van verlangen zonder naam eindeloze vlucht de vlagen van het donker het zinken naar de diepte de angst angst is al het wit het suizen in de oren de rand van de nacht het stuurse zwijgen het onuitgesprokene angst is al het wit voor het…

Gestreeld door de golven van jouw lief Vrees ik wellicht Angst voor de grief Beroof ik mezelf van verlangen Liefde Ben ik mijn eigen dief.…

Angst is een slechte raadgever, die term begreep ik nooit want angst - en raad geven, zijn twee aparte compartimenten. Angst voor spinnen of aardbevingen laat zich zelden of ooit binden door een horde complimenten. Angst een slechte raadgever, nou dat mag ik hopen want bij angst laat ik mijn emotie volop rennen en lopen.…

Fiets pakken uit schuur lege flessen in fietstas lucht voelen binnenstromen in longen danken, dat je zomaar fietst beschermende kleding hebt jouw benen trappen iets te doen glasbak mensen te zien Dan...iemand met rollator jij stapt af voor praatje, zomaar zij deinst achteruit. Ik stap op vlug weg weer terug.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

En werken niet meer aan de angst, angst van verlangen. Angst van verliezen, ik heb niets te kiezen. Ik moet gaan Ik moet oversteken, oversteken over de brug van angst. Maar die rit ernaartoe maakt mij het bangst.…

In de diepte gevallen door angst en twijfel op golven van gevoel zweven in het schemer. Waar je dan tussen verlangen en vechten in het donker blijft hopen dat licht je zal omarmen.…

Ik kende ze de blinde vertrekken als kind had ik angst ik kende ze niet verborgen inzichten de voorraden van mijn ziel ik ging tree na tree de balken van mijn gedachten na en ontsluierde het raadsel van mijn bestaan als kabbelend geheel ik werd blij niet meer alleen te hoeven zijn en begreep de angst van mijn verlangen de pijn om…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Naakt zijn en sex hebben dat is gemakkelijk Iemand in je ziel toelaten in alle kwetsbaarheid je hoop, angst, vrees, verlangen eenzaamheid tonen aan elkaar dát is pas écht naakt zijn.…

slechts contouren van de Angst Dit is nu mijn stoffelijk verlangen mijn eigen Angst overziend vanaf de Heuvelen van Berusting dat eens een ander ik herrijst…

Niet elke nacht is zo donker het zijn van die angstige vlagen, die mij opslokken en doen verlangen naar nieuwe zonnige dagen.…

jongleren met lucht en toch laten vallen onhandig en los kapot uit mijn handen het grauwe aangezicht fragment van verlangen springt op nu alleen apart van zijn angsten en krimpt weer ineen…