Alle inzendingen over anneke

De zondag met jou was als ruisende zijde, heerlijk soepel en zachtjes allesomarmend, een teder samenzijn alleen met ons beiden. Je strelende handen, mijn hart ineens verwarmd, deden plots denken aan de vrouw die ik verloor, die mij met haar handen zo gelukkig kon maken. Je zal gemerkt hebben dat ik toen even bevroor, een moment die onze verbintenis…

Anneke..je bent een Geweldige vrouw, en met dit gedichtje zeg ik: Anneke...KANJER...ik hou van jou. Je tweelingzus Riek, die nog veel van jou kan leren.…

De bedreiging van de wereld De aarde, de zee, de lucht Ligt zo aan de oppervlakte Is zo aanraakbaar Zo voelbaar Denk aan de zo bedreigde insecten, De dieren aan de Noord- en Zuidpool, De bomen, de bossen, ons groen Dus ook de bedreiging voor de mens Voor mij, voor jou, voor ons allen Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar Heeft het…

Voor Anneke Ze zien ons aankomen over de pier. Twee verrukte eenden door de zon beschenen lekker kwaken hier. Verder duiken en tegendraads de wind in. Dan: wolvenschrik! Wolvenschrik! Wel iedereen is een dier. ---------------------- uit: 'Vonkt', 2017.…

Schat, met jou mijn eerste Valentijnsdag lag helemaal niet zo voor de hand, want al kusten wij elkaar reeds gedag hield ik nog steeds de gedachten in stand aan mijn lieve vrouw, die ik zo liefhad en die vroegtijdig het leven moest laten. Herinneringen die ik nog immer aanbad, alleen had ik dat zelf niet in de gaten. Jij bevrijdde mij uit…

Anneke voelt zich mentaal verkracht. Ze eist nu in een bodemprocedure een kwart miljoen voor Paul de Leeuw z’n kuren. Dat is veel meer dan ieder had verwacht. Paul de Leeuw heeft dus zijn gat verbrand aan Grönlohs lang vergeten brandend zand.…

Liefde van golven opstuivend zand brandmerk van water vlieger in de lucht Met engelen weet je het nooit ze zitten aan je tafel, lachen honderduit maar als je ze wilt aanraken lossen ze op in het niets Woorden verwaaien in de wind, stekeblind maar de herinnering blijft sterk als een berg.…

Tast met mij de zee af naar een vast punt aan land Proef de smaken van zee en zout Er zijn nog miljoenen zonnen te geef Luier met mij in het gras weg van de koele stenen Vertrouw op de gevleugelde liefde Laat los in de maalstroom van de wind Vlieg met mij de zomerhemel tegemoet Tril mee met de toonladder-loze spotvogel Word niet wakker…

Dromende zee Als ik droom is de wereld mooier dan ik in realiteit beleef droom de mensheid waardiger dan ik die ervaar daar leef ik vele jaren mee die twee samen droomde ik als een wonder van groei en liefde die droom droomde ik als druppel van mijn zijn vloeiend in een oeverloze zee * Anneke Bakker…

word ik werkelijk Ik heb er vaak geminnekoosd Soms werd ik er zelfs kerkelijk Ook ving het menigmaal een traan Wanneer ik blij was of bezeerd Het is de zin van mijn bestaan Aan taal en print gerelateerd Mijn laptop, steun en toeverlaat Die telkens mij een schouder biedt Die zich door mij beroeren laat Tot aan de partus van mijn lied Anneke…

Menig dichter die naar woorden tast om een gebeurtenis te beschrijven, weet hoe die zoektocht hem belast, naar een zin die stevig zal beklijven. Maar als een lief hem is ontvallen, dan splijt zijn pen het papier uiteen. Zijn alle woorden slechts vazallen, die gewillig volgen één op één de indeling van het trieste lied, dat de dichter heeft…

O nee, ik heb er echt niet naar gekeken Die male of female korte vette kale Ze staan in 't dikke woordenboek Van Dale En zijn, met daantje doorsnee vergeleken Iets detonerend qua bodystructuur Met olifantenhuid, pokdalig plat Slap, vlezig, haarloos, uitgezakt of glad En uitgemergeld na zo'n wellnesskuur Die toch het ergste leed zou…

Toen buiten de bomen waaiden en het riet kraakte rustte ergens een verscholen droom Toen geharnaste wolken dromen over verdorde vlaktes van steen verdreven Toen windstilte de zee tot kalmte maande werd het water beangstigend spiegelglad Toen haar angst klapwiekte tegen vensters en muren werd zij stil als het licht Buiten stroomde…

een klankvolle symfonie gevat als een sprankelend lied dat ik zong alleen voor hem die ik zo liefhad de klanken klonken zoet en sereen hij proefde het als bitter water die zijn vergetelheid onderdompelde zijn dorst naar realiteit niet lessen kon mijn tocht was zwaar, elke stap voelde me leeg als een pelgrim zonder boodschap * Anneke…

het brein alleen wanneer immens verdriet of pijn nog vraagt naar het waarom wordt stilte uitgedaagd ligt het schreeuwen voor de hand dan verlang ik naar intense rust met gesloten ogen vraagt het gemoed geen mededogen waarin ik verzand veerkracht is soms schijn doch het antwoord zegt dat men naast broosheid ook sterk kan zijn * Anneke…

Zo'n halve eeuw terug leek het nog waar Van twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos…

Kracht en broosheid tekent, een halo rond haar zonneogen tranen uit haar licht ontsnapt als meiregen beneden lijkt alles nog onbewogen in de droge grond, evenwicht in een onbedorven landschap. Maar deze aanhouder wint de grond gaat langzaam zuigen, onder het droeve regenkind, dankbare dromen zijn haar volk waaronder het gras zich opricht…

Zij zong van paradiso Indië En eenmaal in haar nieuwe vaderland Van cimeroni en van brandend zand Zelfs 't nieuwe volkslied van Maleisië In 't kikkerland bezong ze soerabaay Haar private dancer was een liefdeslied Al rees haar ster, proud mary zong ze niet Te zoet voor river deep en mountain high Zij was geen podiumbeest als miss…

wat hij en niemand veranderen kan Lieve Heer geef me nog wat tijd neem die onrust van me af ik vlucht naar het bos luister daar naar de fluisters van de natuur laat daar regelmatig los datgene wat hem en mij in de greep van onmacht houdt ik ben bang, heb het koud dat ik die onlosmakende zorg meeneem in mijn graf Een moeder Anneke…

Zie ook het netgedicht "Marjolein Eijsvogel", sonnet van Marino van Liempt uit de bundel "Sportgedichten" (2021): een sonnettenkransenkrans onder redactie van Bas Jongenelen en Marino van Liempt, met bijdragen van Bas en Marino en verder 'onze' dichters, onder wie Inge Boulonois, Anneke Haasnoot, Bart Adjudant, Arjen Keene en Max de Lussanet.…

Hoe zou het zijn met Klaas en Riet, Met Anneke en Peter? Waarom had Nel zoveel verdriet? Zeg, is vriend Tom al beter? Ook dat zijn vragen, en je weet Daar komen we mee verder, Want aandacht aan een mens besteed Maakt ons een goede herder. Dan gaan we zoeken naar een kind, Naar wijzen, engelen, mensen.…

De oorlog wordt niet meer verklaard, maar voortgezet. Het ongehoorde is alledaags geworden. De held blijft uit de gevechten weg. De zwakke is naar de vuurlinies opgerukt. Het uniform van de dag is het geduld, het ereteken de armzalige ster van de hoop boven het hart. Het wordt verleend als er niets meer gebeurt, als het trommelvuur verstomt…

Yellema Willem Kloos en Egmond van Herendael Martinus Nijhoff en Anneke Brasinga Gerard Graudiaan en Geert van Istendael Willem de Merode, Redbad Fokkema J.J. de Stoppelaar en Henk van der Waal Esther Jansma, Adama van scheltema Theodoor van Rijswijck en Albert Verwey Gerrit Kouwenaar en Anton van der Stok J.C.…

Waarom zou ik iets hier schrijven ze weten het toch al Ik verras ze toch niet Springen over touwen rambo vliegt in het oerwoud Teun heeft het kruis Wil heeft het wiel uitgevonden De wind vliegt me om de oren en Anneke die lust er pap van Ja we zijn in de Zoo in Antwerpen ik geniet ervan Maar even fluister ik tegen de ober is er iets nog…

valleien vult tonen spelen met echo’s van de wind tot in oeverloze verten van het onmetelijke wanneer jouw geest daarna nog stiller wordt dan stil weet dan dat je lied gehoord is daar, waar geen leemtes bestaan dan zal leegte plaats maken voor stille verwondering zing jij vreugdevol jouw lied en mag het leven weer dansen * Anneke…

Zie ook het netgedicht "Lucia Rijker" sonnet van Marino van Liempt uit de bundel "Sportgedichten": een sonnettenkransenkrans onder redactie van Bas Jongenelen en Marino van Liempt, verschenen in 2021, met bijdragen van Bas en Marino en verder 'onze' dichters, onder wie Inge Boulonois, Anneke Haasnoot, Bart Adjudant, Arjen Keene en Max de Lussanet…

Lieverd, jij kwam na enkele eenzame jaren, mijn leven heel onverwacht binnengevaren. Toen mijn herinneringen nog bleven kleven, wist jij mijn verdriet een richting te geven. Lieverd, jij hebt mij weten af te stoffen, een diep in zichzelf gekeerde bejaarde, die nu beseft hoe hij het heeft getroffen. Jij begreep wat ik nog steeds bewaarde,…

Mijn nachtje gaat echt niet goed , ik verkreumel alleen het beddegoed. Blijf wakker met jou in gedachten, hoe ik bij jou wil overnachten. Je zet m'n wereld echt op zijn kop. en kan er niet tegenop. Wil je enkel nog dichterbij, Voel me gewoon beter met jou bij mij.…

De consequenties zwerven door mijn gedachten De gedachtes kunnen niet wegblijven Mijn hart zit op rust te wachten Deze bangheid is door geen mens te beschrijven De moeilijkheden roepen naar mijn leven Het verdriet is niet te dragen De vrijheid wordt mij niet gegeven De wanhoop komt alle dagen Mijn hart is door de ader…

Hoeveel stress kan een mens verdragen hoeveel diploma’s voor een baan hoeveel antwoorden, hoeveel vragen hoeveel kunnen de hersenen aan Hoelang moet je studeren hoe groot moet je gedachtegang zijn om elke dag weer te leren terwijl je hoofd barst van de pijn Hoeveel tentamens moet je proberen hoe weinig dagen ben je vrij voordat een mens…