in het schelle licht
schreeuwt de dag
de maat uit mijn hart
hoe veranker ik
mezelf als mijn kern
de tel kwijtraakt
mijn wezen schuift
is van slag op deze
onregelmatige dag
vandaag blijf ik weg
van mateloze vragen
en tomeloze woorden…
spelonken in de duisternis
atonale jubeltenen in C-mineur
hangtieten met tepels in viesbruine tinten
brede heupen als afsluitdijken
voor plezier, geheel opgetrokken uit
frikandel-speciaal en kiloknallers,
zoals een 15-jarige Citroën Déesse
permanent door de assen gezakt
geparkeerd in een plasje zwart bloed
uit de aangekoekte onderkant
aritmische…