Alle inzendingen over artsen

Artsen zonder vakantie, die hun verlof opofferen om ergens in een ziekenhuis operaties helpen uitvoeren op vrouwen die het slachtoffer zijn geweest van seksuele brutaliteiten en daarbij zwaar verminkt werden. Wij Belgen hebben daar goed ons deel in gedaan Wij zijn er voor hen, voor hun toekomstig bestaan.…

Geleerde artsen verdommen zelden. Artsen verwijzen naar elkaar. Dommerikken verwijzen nooit. Domme mensen, die beseffen dat ze dom zijn, leren en worden intelligent. Dommerikken beseffen niet, dat ze domweg dom blijven. Ze zijn onderwijsresistent. Verdomme.…

Natuurlijk zijn ook artsen biologen, die moedig hebben dóórgeleerd. Ze laten zien wat gaat haperen, wanneer we onnatuurlijk leven. Artsen helpen kundig herstellen, wat levensvreemde biologen, onmogelijk kunnen weten. Niet repareren kunnen. Artsen helpen bewust te worden, van verslavende levensstijlen. Maken wat niet functioneert.…

Een arts zonder grens bezoekt een zwaar gekwetst kind. Nobel buskruit doodt. Alfred Nobel was de uitvinder van het buskruit.…

Hopen dat dát nooit gebeurd juiste hulp van artsen, medicijnen want dit is wat je hart verscheurt als je een puber weg ziet kwijnen. Wellicht zijn haar lijf en geest niet op elkaar afgestemd is de diagnose fout geweest.…

Gelukkig voor Ken zorgen de artsen dat plastieke chirurgie hem redt…

Naar nota 's die correct zijn kun je fluiten, Door artsen wordt te veel gedeclareerd, Haast structureel wordt er gemalverseerd, Wat hun bestek betreft valt dat er buiten. Met messen was men altijd al bedreven, Nu wordt er ook nog met de vork geschreven.…

Wij artsen zijn nu vreselijk content, We kunnen om een hoekje opereren.” Want voordat deze vinding werd gedaan Werd al te vaak het hoekje omgegaan.…

Misschien kan men die artsen nu verleiden om ook eens in de PVV te snijden……

Ideeën zijn voornamelijk elastisch Zijn ego nummer één en dan zijn vrouwen om wie zich zijn camainopootjes vouwen Z’n artsen doen hun best, ze zijn zo plastisch Omringd door maffiose engelen om z’n belangen te verstrengelen…

die voor't RIVM En ik videootjes naar hem van and're artsen Maar nee, hij denkt met klem: ik, (dus hij), heb 't aan het goede eind En iemand zonder tv, (ik dus) weet niet van wanten.…

Uit vrees voor achteroverdruktendenzen Gaf ik dus maar aan Artsen zonder Grenzen…

Het leven dat hij had, dat zal geen mens zich wensen Hij hoort met recht bij, "ARTSEN ZONDER GRENZEN"…

Met die apparaten wilden artsen proberen U al onderzoekende te ausculteren En uw ziekte te analyseren. Maar één ding stemt mij toch ook blij: De handoplegging komt er weer bij.…

Artsen gaan steeds vaker proberen, Weefsels of organen bij u te implanteren. Want is bij u de boel versleten, Of gedeeltelijk weggevreten, Ga dan naar deze estheten. Maar bedenk wel, dat wat ze u verkopen, Er eerst een ander mee heeft rondgelopen.…

Mijn dokter zei mij: ‘U moet meer bewegen Maak elke dag een ritje op de fiets Gewoon een klein halfuurtje of zoiets’ Hoe vaak ik dat advies niet heb gekregen Denk niet dat ik de artsen niet geloof Maar fietsen lukt niet meer op mijn VanMoof…

Nu Claus voorgoed verlost is uit het leven Behaagde het aan Hare Majesteit Uit diep respect en diepe dankbaarheid Zijn artsen nog een grootkruis na te geven. Het kruis dat Claus deelachtig is geworden Was echter geenszins van dezelfde orde.…

Dan weer de artsen, dan weer het o.v. Gemeentereiniging die ook gaat staken... De ambulancedienst gaat een statement maken Loketbeambten staken ook al mee Zo blijft het geld, waarvoor zovelen zwoegen Een onverdeeld en tijdloos ongenoegen…

Cosmetisch artsen hebben zware tijden Ik schiet niet direct vol met medelij Ligt dat aan hen of misschien toch aan mij Ze gaan nu in hun eigen vingers snijden In plaats van botox, fillers, implantaten Nu hun gevulde zakken aderlaten…

Voor artsen een mooi meegenomen gave: De kunst van diep te spitten en te graven.…

Toms moeder is een ware planteneter en bovendien stilt zij haar honger rauw De vrouw blijft haar principes altijd trouw Ze weet het goed, ja eigenlijk wel beter dan de artsen; die verkopen apekool Net als die domme, middelbare school…

Zo'n zestigduizend gulden slechts erbij Is het bedrag dat onze artsen vragen. Vandaar hun staking van een drietal dagen, Dus uitgerekend tot de vierde mei. Die dag herdenken wij dan met z'n allen De doden die inmiddels zijn gevallen.…

De afrekenaar Heer H. bijnaam 'De Neus' Wie dacht aan een monster had het geheel mis Artsen ontdekten hoe teerhartig hij is Humorvol hangt nu boven zijn bed:'De Kneus' Sneu is het wel, doe je aan Gebod noch God Wordt je haast toch afgerekend, door het lot…

de geur van artsen en van angst hangt nog lang na zelfs bij het diep dóórzuchten de echo van de narigheid klinkt nog lang na behoeft ook meer dan tijd de toon en lichaamstaal die doen vermoeden dat het vluchten niet meer gaat dat alles zoekt zijn weg en vindt uiteindelijk toch de grond om stevig op te staan…

Als een stoomlocomotief zonder vuur Geen kracht om voort te gaan Zonder power zul je blijven staan Elke meter vooruit is extra duur Geen stoker die je haard kan vullen De laatste energie in je gang naar de remise Het onvermogen is niet meer te verhullen Neem nog wat water in, als dialyse Iedere techneut denkt het probleem te fiksen Niet…

Een artsenpaar in Hoenderloo Vindt autorijden maar 'zo zo'. Elk rijdt dus liever, onbezwaard, Visite op een rasecht paard. Soms gaan zij tegelijk op pad; Hun buurman zegt dan, heel gevat, En meestal ook fortissimo,: Nu rijden ze toch 'deux cheveaux'!…

Ik ben de wachtpatient ik zit al een tijdje te wachten ik hoor "de dokter komt zo" maar ik ben de wachtpatient.…

Hij komt binnen met zijn gevolg legt sober de problemen uit omstandig met deze patiënt nadrukkelijk wordt gewezen foto's in zijn hand de witte jassen kraken Bloed stroomt minimaal naar boven als gevolg van een kwetsuur de geboorte was wat prematuur Halsslagaders vervoeren weinig naar de hersenen, die verdrogen na verloop van…

De dagen zijn steeds vaker vloeibaar met onvoorziene schade zonder het opendraaien van de juiste kraan vol medicatie die werkt. Ik kijk sta langs de zijlijn en ween in stilte. Haar eigen fietsbanden zijn bijna versleten alles kraakt en piept, zie deze schaduwen terwijl zij rijdt, ze zijn kamerhoogte groot. In fietstassen neemt zij oud nieuws…

o, de verscheurende pijn in die overvolle rubberboot haar land ziet zij nooit meer nu kent ze barensnood mannen schreeuwen wild een oude beschaving nadert de zee houdt haar vast weet wat baren zijn ze wordt aan land gedragen daar wordt haar zoon geboren artsen zonder grenzen redders in de nood…