Alle inzendingen over astraal contact

Het onderdrukte verlangen blijft ons tergen en zelfs na vele jaren smeedt Cupido ons weer aan elkaar, komen de vulkanen weer in beweging en doen wij opnieuw minstens weer aan astraal vrijen.…

laat je niet gevangen houden door wettische gebouwen met ogen vet en wil is wet die noch van mens of broeder houden de getrouwen hun woord de strot in douwen roofzuchtig hun aardse huisje bouwen de begerige ogen astraal gaan ze keer op keer met dat wat een ander toebehoort aan de haal met een hart van staal…

Dikke tranen, groen blauwe ogen Stoer gedrag ogenschijnlijk onbewogen Het minuscule contact in een neergaande lijn Totdat er niks meer over is………………… Alleen gemis en pijn!…

Soms stel ik me voor dat ik je echt ontmoet Een rosse bloes met korte mouwen, een beige rok tot op de knieën en zwarte klakschoenen je kijkt me aan en dan snel weg Loop naar je toe, jij tilt je armen op ik schuif mijn handen onderdoor leg ze te rusten op je schouderblad Hoe de spanning uit spieren verdwijnt tot je soepel en zacht tegen…

Hij heeft nog nooit zo 'n fijn contact beleefd. Een innig samenzijn blijft echter uit. Slechts in gedachten ziet de vent 'r bloot. 'Je morst je ijs,' zegt neven hem z'n bruid.…

Juni-zalving, laatavond. Aarde en hooi, geurzomer, aureool. Canada eenzaamt. Grasland strekt. Veld: groen vegeteren. Achter horizon hoeve, gehurkt. Luifel spar en vogelkers: bosrand, mijn rug. Geduld. Geweer en ik: de hand op het leven. Schot spat avond uiteen. Veld, hoeve, bomen ontploffen, vallen op hun plaats terug. Stilte likt…

Jij mag het zeggen maar of ik het hoor ik bedoel maar, de klanken ? ja die hoor ik wel de zinnen ? komen niet aan denk ik maar even husselen en dan staat er wel iets wat er dan staat ? ja zeg nu zelf hoe kan ik dat nu weten wanneer ik je niet versta ……

zeg mij niks over mij soms zoek ik gewoon contact ik mail naar de dichtst veraf gelegen persoon liefst teder qua inborst in woorden uitgebeeld ik zeg joh kietel mij gewoon linker schouderblad rechts daar ja jeukt ja lekker heerlijk neen vraag mij verder niks ik zocht gewoon het contact begrijp je weet jij veel What's in an email…

praten met de hond hij kijkt woorden uit mijn mond met een neus voor taal…

onze woorden lagen op gevoelsafstand van elkaar in centimeters dichtend de rusteloze ruimte die er nog was voordat ze elkaar aarzelend zochten zo nu en dan als lettergrepen elkaar aanvulden schoot er een vonk door de geheime stilte ik kon de ogen zien achter de stem de glimlach achter het luisteren…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Contact heeft het blondje Sofie met veel mannen - per dag minstens drie - en algauw wordt ze dik. D'r verklaring luidt: 'Ik ben behept met contactallergie.'…

Ik maak het contact met mensen, het bestaande, met god, zo je wil. Het contact is er ook zonder helder antwoord, simpel door mijn wil. Zoiets als de zon, die verlicht en verwarmt ook zonder reactie. Ik zend mijn geest uit en hoop dat alles ook zal worden herschapen.…

Contact is de smeerolie in ons bestaan zonder dat loopt alles stroef…

het Tsjechisch in hun land versta ik niet de krant kan ik niet lezen de welsprekende ogen van mensen die ik zie voel ik met mijn hart behoefte aan ontmoeting in hun gebroken Engels zij lachen om mijn: "Dobre Den"…

Eigenlijk maak ik best wel Makkelijk contact, zei ze Voeling heb ik al gauw met iedereen Jammer alleen dat 'k zo alleen ben Want samenleven met mij wil er niet één Thema: virtuele eenzaamheid Anno Nu…

het avondje was op bezoek ik was weggegaan --------------------------------- uit: Mammoeth Mijn Muze (1968)…

Verbonden riep zij het kind in hem naar boven tot de dood ons scheidt.…

Dat de zielen schuren De huid verdwijnt elkaar aanraken in het verdwijnpunt van het licht Niet willen, slechts puur zijn Echt, ik sta aan de rand Vòòr mij vrijheid met de angst prikkend als ogen in mijn rug vanwaar ik ben gekomen De lange weg die ik ken en die ik ben veilig, in controle, comfortabel die ik zoveel jaar gelopen heb…

sterrenlicht uit het verre heelal naar krib en stal het evenement is al eeuwen onveranderd maar de sleet heeft nu een slachtoffer geëist de engel is in duizend flitsen gebroken vervlogen naar van waar hij ooit gekomen is de stal oogt koud en oud heeft in het licht van felle bronnen zijn charme nog niet hervonden wij missen het astraal…

Donkere materie Chaos geconcentreerd Onzichtbare serie Gevisualiseerd Doelloze krachtbronnen Doorgaan transformatie Groepering gewonnen Tijdens meditatie Energie onttrekken Stromen uit de Abyss Beweging verwekken Scheppende duisternis De orde heeft richting Aan de wil gebonden Stralende verlichting Als dromen verzonden In…

het voelde al meteen zo goed de sterke handreiking als groet met gelijke frequenties de eerste ontlading met een omarming van positieve energie die eigenheid herkende in astrale kleur en geur van lichaam en geest die zich probleemloos elkaar op- en aanvullend mengden aftastend zijn wij gaan zoeken naar het paneel…

schichtig de blik overvloedig gespaard van zwijgen de mond vol stof de aarde spreekt hem niet meer uit overleven op het sterfbed der hoop machteloze handen meten de duisternis tegenbeelden in versiering in het astrale lichaam der taal het oude is altijd beter niet het dode diep in tijd gezonken leven we steen voor steen…

Ik zag je komen, lopend uit mijn dromen ik zag en wist dat ik je dichtbij me wenste want jij bracht me leven en liefde jij zag en wist dat ik daar al geruime tijd aan dacht.…

Je leest woorden, begrijpt een zin Met je gevoel en met je ogen beschik je over leesvermogen vervolgens teken je er een mensje in Mensen wonen in hun woorden zwart-wit, gekleurd, vaag, concreet tussen woorden koud en heet niet te vatten in akkoorden Toch blijft een geloof in verenen twee mensen met hun eigen taal en een voorliefde…

haar afscheid nemen afscheid nemen van iedereen die nu nog kwam de dag er na geen oma meer geen contact haar ziel niet meer in haar lichaam verpakt nu zwevend in haar vrijheid de hemel tegemoet zonder spoed kijkend op ons neer zweeft ze verder naar boven elke seconde meer…

Ik ben dichtbij En vier armen Duwen onze handen Naar jou en mij We omvatten Iemand anders En worden zo Iemand anders Heel langzaam Dringt het Tot me door Ik ben nu Een heleboel meer Dan even te voor…

Gelukkig mocht ik door de krant vernemen dat ik me rijk mag voelen op mijn plek want waar een mens niet zonder kan zijn de contacten die wel zwak, toch sterk onmisbaar zijn voor ieder mens De betekenis van die contacten besef ik nu ineens heel goed de buren in de straat, die al zo lang mij groeten en ik hen ook terug de zus van een vriendin…

je fluistert vreemde woorden in mijn oren woorden die vervliegen over nooit eerder betreden wegen je toont vreemde beelden zonder schroom gezien door onbekende ogen ik luister ik kijk en schrijf twijfelend aan de echtheid van deze droom de beelden de woorden van deze tijd meisje, wat is er mis er is geen betekenis het is…

Ik wilde je zo graag vertellen, dat ik je nodig heb, maar je bent er niet, ik wilde je zo graag eens bellen, maar je telefoon, die doet het niet, ik wilde met je praten, zoals ik dat altijd al deed, gewoon een gezellig praatje, over alles, over niks, zoals we altijd deden. Ik heb je zo vreselijk nodig kan mijn ei niet kwijt, ik wil…