Alle inzendingen over atomen

Wie jij was ging ontastbaar verloren in de uren die werden gedeeld omdat jij je aan mij hebt verspeeld. Wat je wordt blijft voorgoed ongeboren. En hoewel ik door tijd ben verbonden drijft ons elke tel verder uiteen want we hebben elkaar slechts te leen; nimmer worden wij samen gevonden. Ieder deel van ons was al bemeten, ieder nu een onmogelijkheid…

mijn hoofd huist meer atomen dan menig atoombom soms is er even moeilijk aan te komen als aan een echte bom al die atomen laten mij denken voelen dromen haten tasten gaan en komen in bed lag ik vannacht te woelen denkend aan al die atomen meer atomen nog dan de planeten electrisch gekoppeld en gespleten ontstaat in mijn hoofd meer licht…

Met lego speel ik op schaal het ongeval een paar keer na Grote atomen gunnen het slachtoffer een zwakke zwaartekracht Zelfs in de ambulance lacht ze onuitwisbaar ----------------------------- uit: 'Grote atomen', 2001.…

Het berooide beeld bevat dodelijke verfijnd smakende tot braak vervallen componenten Zo vredig stilgevallen angstig neergeworpen onverwachts ontrukt in een hoogtepunt van arrogant menselijk falen Sluipende moordenaar cellen besmetter kanker opkwekend wekend en wenend over toekomstig wegvallend leugenachtig verlies De kinderen betalen…

Jij, onverwachte Dood, weet jij het nog, van Elcerlijck en van zijn pelgrimstocht? Weer spinnen Nornen winter in de lucht En duiken eksters steil een curve omlaag De weg in waar zij vallen uit hun vlucht. Zeg, ongenode gast, leen mij je oor: vanuit het water en de woestenij bereiden vogeltroepen trektocht voor, vliegen met van dood geladen…

Het laatste der begravenen verging tot stof en as en door de wereldkring drijven in ijle zweving hun atomen als wolken ver in een luchtspiegeling.…

In Genève werd een kreet geslaakt : de laatste atoom-noot werd gekraakt. Het massa-gewicht komt stilaan in zicht en dat wat alles heeft veroorzaakt.…

Bloem en schoonheid samen één tijdloos in een oneindig leven Atomen en neutronen explosieve woorden in een eindige wereld Jij en ik samen één tijdloos in een oneindige liefde…

misschien bestaan we wie weet ook niet de meeuwen vliegen achter het schip in de golven en even later zijn ze er niet meer neem alle atomen en bedenk dat niemand dat is toch zijn we er en we zijn woedend…

Moleculen worden weer atomen. Zalmen keren stervend terug, naar hun geboortebron. De dood is een menselijk ego, door deze dichter, ten dode opgeschreven.…

elke stap die men doet is bepalend voor de ontwikkeling van de kosmos want elk bewegend molecuul heeft zijn wisselwerking met een ander om het dan nog maar niet over het atoom te hebben thuis blijven is ook geen optie want je weet niet wat je mist zegt mijn vriendin die wel thuis is gebleven…

als vrije radicaal cirkelt hij rond de kern zijn bestaan dat zelf blijft draaien en cirkelen en zoeken naar de eigen kleine as legt hij soms verband tussen wat dromen zijn die anderen voor realiteit nemen en terwijl hij blijft groeien neemt het besef hand over atoom toe dat zijn ziel dichterbij is dan ooit hij is een vonk kleine sprankel…

De zanger, vedette, artieste Zij wervelen met ongekend niveau Zij brengen elegantie, stijl en show Voor hen is heel de wereldbol een piste Zij geven vorm aan weer een nieuwe droom Kijk straks naar 'Sterren splitsen een atoom'…

blauw schuurt voorzichtig de witte wereld open rafelt randen die vrij zicht nog enigszins belemmeren maar vlot oplossen onder een al warm zonnetje waar blauw universele kou spiegelt uit het absolute nulpunt beweging langzaam stopt en inertie de overhand krijgt doordat energie van atomen niet meer in trilling kan…

dit vraagt om volharding; breek de dagen, doorsta de uren, het staan in stilstand verblind het ogenblik, om samen geheugen in vlees te prenten om atomen van steen als rook tot lucht te blazen verzacht een rots haper de tijd…

Zonder jou valt alles in het niets atomen bestaan en niet niets of niemand zelfs nietszeggende boeken kunnen alleenheerschappij niet kussen zonder jou is alles te ingewikkeld in steen verwikkeld het kan niemandsland wat schelen maar zonder jou is het universum geen klok die draait om jou heen jij bent het…

De bouwstenen zijn simpel bereid tot al wat mogelijk lijkt atoom vormt zich een molecule Hoeveel spiertjes er nodig zijn in een bekend gezicht tot het zacht aan het stralen slaat Een ster van Bethlehem wegwijzer naar een route voor een opgewekte finale wijst Nog een glimlachje bij iemand losmaakt een zaadje voor vrolijkheid…

Atomen met moleculen. Liefde met elkaar.…

pasgeboren droogte ontdoet bladeren van bomen en woorden van betekenis ontleedt zich in ongerasterde atomen ontdoet zich van geboorte tot op onverbloemd geraamte kanalen ontsluizen zich tot verten zonder horizon zodat ik doorzichtig kan zien als kaalheid van doorwinterde wouden die zonder aanzien of omhaal al het onzichtbare verjaagt…

En dan ga ik De eeuwige nacht in Waar atomen dolen Het einde en het begin Het zachte zingen Van het vacuüm Op ontelbare snaren Het laatste stadium En zie, daar is hij De jager en de gejaagde Omwenteling en keerkring En het al zijn vertraagde Sterren vlieden De dageraad breekt aan Kom tot mij En laat mij gaan…

Het eindeloze strelen proeven hoe jij opwelt tussen mijn lippen in mijn mond een bron, een beek op zoek naar het laagste punt Jij deelt met mij atomen en neutronen bouwen een nieuwe hof scheppen een verloren Eden drinken elkaar, brengen elkaar tot gaan en komen…

de hitte deert me niet, het oorverdovende lawaai ook niet, en evenmin het oogverblindende licht; ik ben alleen getuige van dit huwelijk der atomen.…

Het zit niet in het bloed denk ik, dat heimelijk verbond, als krachten in atomen Altijd trekkend naar elkaar door deels juist af te stoten Misschien wél in de spiegelingen van eenzelfde meesterhand, terug te zien in ieder werk Maar het meest toch in het vossennest waar je dezelfde geur van draagt Met herinnering aan ravotten en…

samen zijn we afgedaald langs graniet en basalt tot wij in de hitte van magma hebben gebaad daar waar moleculen en atomen de bouwstenen worden van onze dromen vervloeien wij komt alle materie vrij in het opnieuw spelen van de schepping door het lezen van zijn hand met eeuwigheid en oneindig zijn door onbeperkte vrijheid…

De tijd gedeeld tot atoom krakende takjes in een mond- stille winter het hart van een onderhuids gestelde vraag: Waarheen de wilgentenen wijzen?…

Zou kunnen dat alles trilling is licht, lucht, water en land teruggebracht tot atomen wij kijken naar het land op deze morgen in de Cévennes zeggen niet hoe de wind met de wolken speelt zich verbaast we frituren de zoete uien in kikkererwtenmeel voeren elkaar goudgeel verwonderen ons over het glanzen de dingen zijn niet wat ze lijken…

Leven ontstaat omdat eigen- schappen van het atoom het technisch mogelijk maken,de aardkorst zit vol leven; het kruipt over het oppervlak tot diep in de aardkorst, stroomt met rivieren mee, zwemt in zee, zweeft op de wind hoog in de lucht; 't aardoppervlak is 'n gelei van leven, mantel van Gaya, godin der aarde.…

Stoffen, gassen en atomen Hutselflutst de Tijd tot mens Of enig ander dier of wezen Kleur en soort en vorm naar wens Apen, beren, tijgers, leeuwen Mussen, merels, lijsters, meeuwen Varens, lelies, anjers, lissen Rozen, tulpen en narcissen Variaties in miljoenen soorten Door Wetenschap tot stof terugontleed En de Schepper...…

ik houd van perfectie ik houd van absolute perfectie zoals te proeven in het woordje wedervaren de jas van mijn vader de jas van mijn vader hing nog jaren aan de klink weer een dag in het wraakboek bijgeschreven later later de dag uitzitten daar ben ik onderhand heel goed in geworden ondertussen gebeurt er van alles krijgen kinderen…

in nachten zonder schaduw ooit scheen de zon langs de maan op de sterren blind voor de dag mensen krioelen op de bodem wroetend in de tijd, de wind blaast erosie verbeter de wereld en jaag op de dood voor een nieuw perspectief sporen horen hier niet vandaag is gegeven om het leven te vergeten de kosmos lacht om die trieste atomen…