inloggen

Alle inzendingen over atonaal

13 resultaten.

Sorteren op:

Symfonie

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 91
het leven kan soms tragisch overweldigend prachtig meeslepend poëtisch en harmonieus zijn als een symfonie maar vaak zijn de slotakkoorden zo atonaal…
catrinus24 november 2020Lees meer…

Toen de taal nog mens was

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 203
Toen de taal nog mens was, Klanken werden aangeblazen Door adem die uit de diepten Van een levend lichaam werd Voortgebracht, Er woorden werden gesproken Met toon en klank en kleur - Toen het leven nog mens was En ogen zagen wat er gebeurde Was er een taal met Reuk en smaak en geur, Was ze onvergelijkbaar Met die van vandaag…

de lege Kerk

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 141
elke ochtend hoor ik de klokken luiden ze luiden alle drie ze luiden luid en atonaal en doen de honden huilen waarom ze huilen ze weten het niet wie weet waarom de klokken luiden niet voor de doden niet voor verdriet wie weet waarom de klokken luiden ik weet het niet…
addee8 augustus 2014Lees meer…

Ganzen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 59
In het donker na het avondmaal nog voor het vallen van de lange nacht onzichtbaar onderling in gak-vocaal verband, gedurig vals en atonaal, kakofonie in ijle hemelzaal waar akoestiek de echo van de wind mijn hart doet juichen, 'k voel me weer een kind…
Max22 januari 2019Lees meer…

Vacuüm

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 76
Zacht zingt het vacuüm Atonaal in resonantie Deze klank verstoort De etherische substantie Ondergang in onzekerheid Voorbij de gangbare limieten De entropie is onomkeerbaar In dit kosmisch bloedvergieten Waar eens ik liep Langs paden van chaos Fluctuaties op een zee van tijd Komt nu het ledige tot orde…
meint3 augustus 2014Lees meer…

onding

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 376
de wind doolt over 't land de boeren ongedurig er fluiten vogels atonaal de padden doodgereden eksters vinden elkaar niet kraaien krijsen veel te laat boerenmeiden snijden plant- aardappelen in twee ik loop door sleuven land het gras zucht naar de zon ik wou dat ik fluiten kon de mol steekt hals over kop.…
delius30 april 2006Lees meer…

lagune

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 550
op het klamme strand van haar huid waar de lagune zich opent huist het weekdier in wier dat deint op de hijgende ademhaling van een zee die het akkerland verkleint spiegels waarin wij herkennen spatten uiteen en in scherven dalen wij langs atonale toonladders, happen naar licht dat zich nestelt in haar vergezicht jij, stamelt zij met…
Kees Visser14 augustus 2011Lees meer…

Odebode

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 63
Wie is van hout, zingt flierefluit tapuit IJs op de ramen, komt allen tezamen 't Is weer advent, ja nu sijt wellecome Tiereliert een merel als flapuit Chromatisch fladderende laddertonen Niets verbloemend der nature bloeme Zingen atonale lijsterbessen Verstilde polyritmische patronen Een krolse kat die rijmt in hoge bomen En struikelt…
Maxim16 december 2022Lees meer…

In retraite

gedicht
3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 32.229
Het hoge koorgezang klinkt atonaal; fel detonerend glanst het messenstaal; de meidoorn spilt anijsgeur van beminnen. ------------------------------------------- uit: 'Keuze uit de gedichten', 1973.…

Rome na de Galliërs

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 521
Na de morgen hangt grauwe ochtendnevel verwelkt in de lucht Met tegenzin bespringt een oprecht hemels verdriet het landgoed van een onterecht onteerde dictator Met 'n woeste verblinding voert de smeulende winterzon vervallen Gallisch geweld het podium af Atonale senaat smeekt uitgezwermde parasieten om hun afgeleefde pels weer te…

Anders huilen

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 114
Met de paplepel krijg ik het ingegoten (De -r- is weer in de maand) Ja! Met suiker en al wordt het me door de strot gedouwd - Ik praat nu onverstaanbaar met mijn binnenmond: 'k Heb liever gewoon een bordje havermout, Zoek langs het halfopen gordijn troost bij de glimlach van de volle maan, En huil heel zachtjes kleine druppeltjes…

LELIJKE MENSEN WILLEN OOK WEL EENS GEWOON MET IEMAND PRATEN

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 201
kleding uit het jaar nul, asynchrone lippen, bacteriële onbalans in droge sloten myopische oogopslag, blauwe aders die over bleke kuiten stromen vingers als knoestige radioactieve stronken diabetische voeten, dissonante dunne darmen uitgezakte baarmoeders, doodlopende vleesbomen in oren en spleten onstichtelijke spelonken in de duisternis atonale…
Simon K.4 februari 2023Lees meer…