Alle inzendingen over auteur

Een auteur kon mij zo mooi beschrijven Dat ik vroeg of hij 's nachts wilde blijven Maar die avond in bed Had híj alleen pret Want hij deed niets anders dan schrijven…

Dus waren de auteurs er allemaal om er hun vrije woorden voor te lezen. En al die streng vervolgde dissidenten? Nu even niet, we kwamen voor de centen. ----------------------------------------------------- Nederlandse auteurs op bezoek bij de Chinese boekenbeurs zwijgen over de censuur en het lot van hun vervolgde collega's.…

In de hangmat onder de notenboom met de krantenfoto voor me, zie ik hoe een Schiedamse jongen ontsnapt uit zijn kamer, de weg naar het Licht vliegt, weg van zijn angsten, voorgoed.…

De wereld gaat aan vlijt ten onder Volgens auteur Max Dendermonde Sure, ze geeft een hoop gedonder En toch... kunnen we niet zonder…

Deze hartenkreet draag ik op aan Dick Swaab, hersenonderzoeker en auteur van "Wij zijn ons brein"…

zoals een slager bespat met bloed de garagist overall besmeert een dronkaard walm voorop zo melkt een auteur ieder contact naar sporen uit het leven inkt is het sperma van de schrijver…

Het heden met een verleden Een toekomstbeeld zonder kanalen Een auteur zo belezen Bladerend door hoofdstukken zonder te verdwalen Het levensverhaal niet ingebonden Alleen het voorwoord en slot geschreven De rust gevonden Hopend dat iemand het gaat lezen…

Zelfs die ene 10 is van de auteur zelf Als het kon gaf deze liefst een 11 Nee, je hebt echt wat te vieren met 1000 lezers en 100 vieren!…

De Belgische auteur Bart Moeyaert wint Astrid Lindgren Memorial Award en staat voor altijd op de wereldkaart twijfels kunnen nu de prullenmand in na zestien keer genomineerd te zijn erkend men, welk breed spectrum hij bestrijkt…

Licht melancholisch menselijk tekort Vervat zowel in proza als gedichten De moeite om voor even uit te lichten Daar de auteur toevallig honderd wordt Want ach, 't is rond Carmiggelt na zijn leven Als Juffrouw Nifterink zo stil gebleven…

absoluut gezien was ze niet volmaakt een wipneus, iets te volle lippen maar de levenslust die van haar spatte maakte hem weer jong, het hoofd dubieuze debiteuren, eens nog zeker direkteur crediteuren worden zou hij werd weer jong, pienter, lenig schreef liedjes en poëzie, zwom naakt in zee met de “r” in de maand, overtuigd van een toekomst…

Lief, ons liefde begonst gelijk op ene tijd Van God gejond, die ons deze gratie dede; Welke liefde blijft eenvoudig, mits dat gij zijt Van minnen zinne, en ik ook van de uwe mede. Dies en heeft twist noch onruste bij ons geen stede, En wij leven aldus in rechte weelde een paar: Want waar zodanig akkoord is, pais ende vrede Gebonden met Gods…

Dat Gerard reve riepen de brouwers Jeroen toen Willem Frederik Hermans palmen overnam maar de eerste schots van de winter Leon overboord sloeg waarop de zeilen van Roy en Heleen scheurden en hoewel sinds Bern lef tonend Maarten ’t hart voelde overslaan…

Tijd is iets wat vanzelf gaat. je kunt het niet stoppen of vooruit laten gaan. Tijd is iets wat kostbaar is. Je kunt niet terug in de tijd om dingen over te doen. Tijd is iets wat je niet kunt zien. Mensen hebben het te druk om van de tijd te genieten. Tijd is iets wat je niet kunt aanraken. Je moet leren dat je kunt genieten van de tijd…

Laat mij maar struinen door de velden en dwalen door het dichte bos. Waar tere anemonen stralen, wit als sterren op het mos. De beek die in zijn bedding klatert laaft me als ik dorstig ben. Voert me mee naar vreemde plekken die ik alleen uit verhalen ken. En als ik 's avonds moe gelopen liggen ga in het zachte gras, dan heeft het pad…

de dood op een haar na benaderen en daar op dat opperste moment vrede mee kunnen hebben dit is bij het bedrijven der liefde voor even een gegeven... maar ook de zindelijkheid benaderen tot op het scherpst van 'de schede'…

Grunbergs oeuvre, on- voorspelbaar, -geëvenaard Geenszins soep'le rol Hoekige persoon Met een juiste instelling En een grimmig zwart Het imperfecte Schuilt zeker in iedereen Mephisto Intern…

(Prikkeldraad II) Liet nauwelijks tijd onbenut Schreef prachtige zinnen in boeken, vol Vol met veel mysterie meestal wel en soms niet te doorgronden Raadsels vieren heel vaak hoogtij enigmata zijn hier niet van de lucht het summum van de werken 't toppunt van auteur…

Wat zit er tussen. Tussen iets weten. En vergeten. Tussen het lezen en het voelen... De waarheid…

Wat is er nodig om een vallende ster te ontdekken en een wens te mogen doen Wat is er nodig om zelfs de openingen in de wolken te zien De zee je de tij laat volgen Je soms verder moet lopen Geduld is er nodig Om eruit te komen zul je er altijd doorheen moeten…

Zoete nectar. Niet te weerstaan. Twee vlinders die beide dezelfde smaak wilde proeven Zo verstandig als ze waren zochten ze ieder hun eigen plekje. Verbonden in het leven. Niet echt samen. Soms heel even. Fladderend naar een net ontluikte bloem. Midden in het hart. In het hart. Niet voor even. Maar voor ..Altijd…

Ochtend mist Daarin wij lopen Een web vol parels voorbij gelopen…

brandbommen vallen als roofvogels uit de lucht een sissend geluid het klinkt als ruw ijzer dat over stenen schuurt het snijdt door merg en been een hoog geluid de opengesperde mond van mijn moeder haar Schreeuw een kind springt in het riviertje buigt het hoofd onder water het wacht op stilte een bamboe rietje steekt…

(bij een literaire kennismaking met Noorse auteurs) 'voor een volk getekend door lange winters die niet onopgemerkt aan hen zijn voorbijgegaan' in de verhalen van Noorse schrijvers proef ik melancholie zwaartekracht maar ook wreedheid huivering en pijn soms iets van tederheid en dan opeens als je het niet verwacht…

1992: zeer kort verblijf in Lochem. Fietsen door de Achterhoek. Misschien wel langs de boerderij van A.L. Snijders, me toen totaal onbekend. Vorig weekend las ik in De Standaard der Letteren, wat gisterochtend zijn laatste zkv bleek te zullen zijn. 'Verdrongen verleden' was de titel. In zijn stukje een opsteltitel van 56 jaar geleden…

De titel, de naam van de auteur, de broeierige foto op de achterkant betekenen niets. Rood boek op zwart Grijs boek op bruin, hij bouwt een toren. Hoe hoger hij wordt, hoe groter zijn grijns. Jij, die om advies vroeg, luister: als de toren omvalt, wees dan als dat kind.…

een rimpelend maïsveld op een stille onbewolkte dag de zachte stilte de herinnering zakt weg uit de man zijn gezicht een masker ogen twee putten zonder glans die de gloed van het vuur niet weerkaatsen als iets wat dood is gaat leven gaat het pijn doen de waarheid wiegt als een vogelverschrikker…

woorden niet vormen van zinnen dichten is openstaan openstaan voor wat je geest je influistert luisteren naar de klanken van je gevoelens en het golven van je emotie dichten is gevonden worden gevonden door de woorden door de woorden die je zelf niet zocht maar die je overkomen dichten is geen kunst aangezien ik niet de auteur…

Reitsma-Valenca uit 1933 Bron: http://www.dbnl.org/auteurs/auteur.php?id=rola003…

in het schelle licht drukt het gewicht van uren dagen en nachten de tijd is het rotsblok dat Sisyphus tegen de berg duwen moet de onbarmhartige zeis snijdt links en rechts in noodlottige levens ze teistert het broze weefsel zwaait grillig de hemel dicht maar dan brengt Bach zeeën van licht voor een rituele wedergeboorte je…