Alle inzendingen over automaat

denk niet dat een verleden mij wegdrijft uit het heden neen, het zet wat komt in een duidend perspectief ben me er steeds meer van bewust dat ik vertoef op de weg van het begin naar een onbekende tijd, in oneindige rust, is mijn idee, onderweg terend op lief en gerief, vermengd met mijn eigen schaduw een weg van inzicht naar de "zin"…

Automaat rinkelende munten vallen naar beneden gevolgd door een doffe klop dorst…

In het ritme van de trein ben ik vertrokken Volle zalen, powerpoint en koffie koud Zo koud, uit de automaat gekomen Ik die hier zit dag te dromen Groei zo langzaam oud Grijze sokken…

bij de automaat pin ik een kaartje voor de trein naar niemandsland…

De kassa-automaat heeft geen gezicht, geen mond die onophoudelijk blijft kauwen, die ongevraagd gaat jij-en en gaat jou-en, en die zich luidkeels tot collega's richt. En die mij dan (wat ik het meest verfoei) geen goede dag wenst, maar volstaat met: doei!…

Toen ik ging pinnen nam de automaat Tot mijn verbazing plotseling het woord En wat hij zei werd uiteraard gehoord Door alle mensen achter mij op straat: “U hebt een fout gemaakt, naar ik hier zie; Uw pincode is drie drie zeven drie!”…

' op de koffie-automaat staat, dan ga ik voor de sier bij een vakantiebureau naar binnen en doe ik alsof ik een reis naar Cuba wil boeken. Mijn koffievrienden kiezen vaak een ander reisdoel.…

Ik wil leasen Een vrouw, Een kind De zon de wind Een huis met tuin Pied de terre Een woonwagen Met een serre Een senseo-apparaat Een leasebakkie met automaat geen lasten wel de lusten een lease step een leasefiets die ik niet heb een lease spreuk weinig is nog eigen origineel en leuk lease het zwijgen.…

Wie mooi wou zijn, moest vroeger pijnen lijden Maar in de discotheek van deze tijd Kun je makkelijk je hoge hakken kwijt En jezelf van zulke kwellingen bevrijden Waar je na zo’n ruil dat schoenenpaar moet laten Daar zijn specialisten over aan het praten…

ik dronk een kop koffie had 'm nodig dacht ik - als zo vaak volgend de routine van mijn ik-drink-koffie-automaat ik sta op loop een loopje druk op een knop koop een koopje en bega weer mijn koffie overdaad koffie wat ben je koffie o wie?…

Je rijdt toevallig een gehuchtje in En moet dan tanken. Maar dat kan niet, want Je kunt alleen betalen à contant Terwijl je nooit meer cash hebt. Enkel PIN Zo wordt de consument in kleine dorpen Door de vooruitgang achteruit geworpen…

kijk daar staat d'ticket automaat schuddebuikt verkeerde kaartjes voor de trein de kunstenaar rijdt mee rustig weltevree retourtje avond komt in de coupé de conductrice u heb' kaartje kaalheide(L) en u gaat naar leiden?…

ons rest nog maar weinig mystiek door rationele repliek ook de magie wordt in het logisch circuit stevig te kijk gezet wij zijn verworden tot automaten die zogenaamd iets zinnigs uitbraken geloof hoop en liefde zijn niet te vatten omdat zij nooit in structuren passen godzijdank zijn er nog dromen waarin sprookjes sagen en legenden…

besturingssysteem waarin elk bestand door het virus van de taal is opgelost en waar gebeden, hand over hand, zijn verworden tot ongewenste post de werkelijkheid hergeprogrammeerd in nullen en enen; de oude waarden zijn al verdwenen en nieuwe regels spoedig aangeleerd de geest laat zich snel opvullen met plussen en minnen als een automaat…

hoe staat het heden met het leven in de brouwerij of gaat het allemaal vol op de automaat ooit stonden er nog hengelaars die visten uit de hand koel en bedreven naar kapotte ongedopte flessen aan de lopende band ik heb het zelf gedaan nachten lang gestaan getverderrie wat een teringherrie Freddy zorgde voor een natje iedere nacht een…

achteraf leek de tijd wel pijl snel recht vooruit te spoeden niks in vrees om te verhoeden alles liep gladjes en in stijl tot de ban ineens wordt gebroken je denkt hemel ik sta nooit stil doe ik wel wat ik eigenlijk wil onraad gaat onbeteugeld spoken niet langer valt te verbloemen je hebt op de automaat gestaan aan iets buiten jezelf voldaan…

uren van onbegrip warme tranen die zich dan nog wegen banen worden dagen weken jaren van op automaten stromen die tere insteken weg drukken om op de weg verder te gaan volwassen en bevangen de zekerheid blijft het moment zal weer komen dichtbij zullen we weer zijn voor we ooit verstommen dat we elkaar verstaan tot je op een dag verstijfd…

van mij mag de hemel komen zei hij en ik begon aan mijn derde taartje ik zag hem dromen van een bestaan zonder aardse pijn het huisorgel speelde als automaat klanken van bach zijn vingers toonden het verraad van vergankelijk bestaan die hij reeds bij aanvang van 't leven zag toch was zijn engel nog volledig aards en gastvrij…

als tienjarige droomde ik van een wereld met een zwembad vol naakte haremdames waar het eten naar boven gebracht werd in automatische boodschappenmandjes daar werd alleen door automaten gewerkt alles geregeld door groen en rood licht weg met oranje en de twijfel en oorlog alles enen en nullen en helder inzicht ondertussen het zwembad drooggevallen…

Want het besnuffelen, de wens tot paring, dat uitwisselen van lichamelijkheid, ook in die vrij smerige - maar ware zin, daarin is de mens toch niet meer dan dier, een automaat, door chemie alleen gedreven? En toch is daar, hoe breekbaar ook, die Liefde.…

Mijn huis heeft gladde tegels muren, die de wrekers wit wassen van de geronnen noodzaak om uit de weg te ruimen wie op anderen neerkijkt achter dekmantels werkt niet voor rede vatbaar is of anders anders is Uit de hulzen van de kogels waarmee ze verdoofd zijn spint een automaat spoelen vol koperdraad voor het elektrische skelet van…

in hengelo weer de kip of het ei wie was er het eerst ik of hij je zou zeggen ik zet als eerste persoon gewoon voor scherpte-diepte de toon helaas hij stond op de automaat en dan gaat de fotograaf bij een ik in veel beweging door zijn sluiter de mist in de afstelling is de kunst in het fotograferen kijk mijn hoofd maar op foto's vol tekens…

ik stond bij de pin-automaat en drukte de pincode in daarna ging ik naar huis om te slapen. in mijn droom ging een camera rond in m'n huis die me maar bleef volgen, heel irritant, maar wat doe je er aan?…

Ik stond in zo'n kijkdoos op de Wallen, munt na munt in een automaat gooiend, mijn broek op mijn knieën en mijn ogen met een roofvogelblik naar de ontblote dame op de draaischijf gericht, alsof het een ronddraaiende taart betrof bij een exclusieve bakkerij. Ze had een prachtige, lange gleuf, omringd door glanzende, donkere schaamharen.…

Na jaren doemt zij weer op zomaar vanuit het niets vanuit de geestelijke wereld die hier en nu is die tijdloos is ondanks de dwangmatigheid van alle klokken het zinloze lawaai en de rest van alle onwaarheden Ik sta bij de literatuurboeken te neuzen als een voorgeprogrammeerde automaat niet meer wetend waarom en waarvoor stekeblind voor…

iedere avond en nacht buiten en intimideren iedereen met gedrag geschreeuw vernieling en vuurwerk voor hen is er niets goed dan publiek en fast food de chaos die zij achterlaten is voor meeuwen en de talloze ratten die lachen naar mannen in rode pakken dus zingen dansen en tiktokken ze allemaal op de keiharde muziek van dezelfde automaat…

Vier maanden zijn reeds vervlogen Vier maanden, door verdriet gebogen De sterke vrouw die ik vroeger was Zit nu gevangen in een harnas Met een masker voor het gelaat Handelend als een automaat Glimlach hier en grapje daar Beter dan de beste huichelaar Heel erg bang om alleen te zijn Met een hart van porselein Gebroken, maar het klopt nog…

wat is er eigenlijk mis met flessenpost aangezien overzeese dromen smoren in een ongewilde noodstop ik ben aan een dampige broodtrommel ontsproten maar de kruimels achtervolgen alle geluiden in stilte niettemin ben ik op weg, heb ik mijn land ontsloten twaalf uur slaat de klok, de dag is doormidden gebroken koffie uit automaten laat plastic…

Een zuurstofmasker terwijl je ligt in bed Om je lucht te geven in die nacht Zodat je voor de komende dag Weer bijtankt, voor wat extra kracht Als je gezond bent sta je er niet bij stil Dan adem je als een automaat Maar je adem stokt je in je keel Als het ademen niet vanzelf meer gaat Lucht, lucht om te kunnen blijven leven Lucht, lucht…

Gebruikt zij soms een automaat? Of doet zij het om half zeven Een opblaaspop als surrogaat Mist zij haar minnaar niet, haar maat? Ach, het is me om het even Als straks de man niet meer bestaat Zijn wij verlost van al het kwaad…