Alle inzendingen over avondgebed

God ging slapen in zijn hemelbed engelen brachten met zachte tred zijn sterrenkussen - om hem te sussen zongen ze zacht het avondgebed!…

De nacht de moeder van de rust des hemels grote fakkel blust, Van arbeid zijn de leden moe, de sluimer drukt de ogen toe. O, Hoeder groot van Israel wees ons een trouwe nachtgezel, en wakker om ons henen ziet, zo vrezen wij de vijand niet. Gij hebt al wat op aarde is begraven in de duisternis, begraaf ook onze zonden boos in Uw genade…

De avond is gevallen, De dag gaat dood, - De bomen worden allen Wonderlijk groot. In de verte, in de landen, Daar ligt wat goud, - De nacht maakt onze handen Zo stil - zo oud. Schoonheid hebt gij ons leven Eenmaal gekust, Dan gaan wij 't avond even Zwijgend te rust.…

Wind en regen sloten de vensters. Wij zaten geknield bij de haard in de godsdienst die wij zouden erven. De vrouw die ons had gebaard zei formules om ons te verkleinen. Haar stem zeurde taai in de nek. Wij zaten stom, pas ingewijden. De man die ons had verwekt hief de hand. Wij boden het hoofd. Hij prentte zijn duim in de hersens. Wind…

Heb ik soms iemand doen wenen, deed ik misschien iemand pijn, had ik niet genoeg attentie om een luisterend oor te zijn. Was ik tactloos of brutaal, bracht ik iemand schade toe, vond ik iemands leed banaal of was ik even 'mensen' moe. Heer, dan help mij, kleine mens, wil mij leiden, wees mijn baken. Geef mij alsjeblieft de kans deze misstap…

ergens nog een kus in grijs… als ik dan buig in licht devote knikken tot mijn knieën aarde raken zacht en ongerept ik ben behept met deze gave tot ze adem vangt en zingt: een zuiver lied verdriet is tijdloos, ook na zoveel jaar ik zoek je, vind je -telkens weer mijn kind dit blind zijn schuurt en schuurt in glasgebonden ogen waar…

Ik wil wel bidden, maar dit kunstlicht schaadt mij in de opgang naar eeuwige zaken. Mijn ziel zit in een krocht van mijn gelaat en wil aan God dan wel, dan niet raken. Zij heeft het nog niet niet uitgezocht. Die dieren hebben nog nooit een lamp gekocht.…

In de verte zingt een minaret het avondgebed en ik, sluit mijn ogen.…

De avondzon scheen decoratief door ’t kerkraam van glas in lood historisch mooie beelden uit Bijbelse geschiedenis kleurrijk en devoot Het avondgebed kreeg vanzelf een diepere betekenis wijl ik in sereniteit mijn ogen sloot op dat moment een zangvogel de stilte onderbrak de metten en de lauden floot…

De kleuter zegt oprecht bij het avondgebed Lieve Heer dank U dat ik vandaag van onze schooljuffrouw heerlijk mocht spelen in het poppenhoekje moge de volwassene met hetzelfde hart God uit heel zijn ziel danken voor vreugde en voorspoed bij het dagelijkse werk verstrooide geneugten van het kleine leven edel streven der mensheid.…

Bij het avondgebed kunnen vragen samen met lof van allerlei aard rijzen mogen daarbij de woorden van de kleuter die naar bed gaat in de volwassen geest komen lieve God dank U dat ik vandaag op school zo heerlijk mocht spelen in het poppenhoekje deze wonderlijke klaarte doorstroomt als zuiver bergwater het lagere dal van…

Prevelen droge lippen nog een avondgebed?…

In vroegere tijden, bij het zien van dit wonder ging men over tot het avondgebed overdacht men de dag, want men wist het kan niet lang meer duren, de zon gaat weldra onder. Men wist uit ervaring, na een blik op het land dat het tijd was om te ruste te gaan tijd om te dromen, tijd voor de maan dat de zon voor die dag was opgebrand.…

middagwandeling de bomen kleurig van groen naar geel en rood het was een boeiend gezicht in het zonlicht kilometers lang en toen het avond werd bood de zon haar ondergang in prachtig avondrood een late merel onderbrak de rust met een riedel die ze in herhaling floot een nevelsliert droeg opnieuw de stilte heb ik de mooie herfstdag in mijn avondgebed…

onderliggend Temijersbed & Bij iedere seance Kreunt mijn Krolse kat Luidruchtig mee & Via een snelle Knopindruk golft De (van een bedrijfs- Tape afkomstige) Mededeling - Kom Toch Eens Klaar Klootzak - Door het met Rococomeubelen Ingerichte Naaivertrek & Tot zieleheil Van mijnb somber Herfstig wezen Herstel ik het Schiet- en avondgebed…

Over lage velden rolt dreigend de nacht uit een zee van duisternis spoelt als een onstuitbare vloed over het weerloze woud het daggeluid sterft in de stilte achter het masker van het inslapende licht fluisteren geesten lange avondgebeden die schijnbaar loos hun weg langs dode takken de vaart van de wolken achterna zweven de verstoten boom…

begroeid tussen ‘n gazon dat pas gemaaid met rosse herfstbladeren verfraaid hegjes die kort en keurig gesnoeid ik leg er ‘n boeketje chrysanten neer laat een kaars voor hun foto branden krijg het ijzig koud aan mijn handen en beloof : ‘k wacht niet zolang meer… ’ s avonds denk ik nog eens aan hen in de stilte van mijn avondgebeden…

Het haar nu in een paardestaart Over de stoel haar zwaar corset Ik lag dan arm in arm met haar En zij deed dan haar avondgebed... Mijn oma was in 't zwart gekleed dat had iets statigs ook bij haar, Een mooie hoed sierde haar hoofd en stond zo fraai op haar zwarte haar...…

. ------------------------------------- * Iam sol recedit - Reeds wijkt de zon (beginregel van een kerkelijke hymne bij het avondgebed gezongen) gekibbelkappeld - met schapewolkjes bezet gewaggelwolkt - met losse wolken al hil en dal - een en al heuvel en dal geluw g'appeld - met gele vlekken (in de vorm van een appel) te morgen nog volstormde…