7 resultaten.
De avondwolken
poëzie
3.0 met 15 stemmen 3.147 Toen zag ik uit in de avond
En keek in de wuivende hemel,
Zoals een plant in de avond
Alleen op een zonnige heuvel,
Zoals een zwijgende vogel,
Die rust op een eenzame heuvel,
Onder de varende wolken
Van de eindeloos drijvende hemel
Van blauw en van goud; - en de wolken
Dreven als zachte gestalten,
Als tedere vreemde gestalten -
Zoals de zoete…
Avondwolk
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.561 Voor een heemling op van groen-blauwe zwaart’
Kwam ze opgelaaid uit een smeulende aard’;
Uit ijs-kil gestapelde horden,
Van bulten en bonken en borden,
Van vormsels, gekanteld als zerken,
Als schaliedaken van kerken,
Uit stroken, banden en dammen
Van muren, bedwingende vlammen.
Aan het loden gevang ontsneld zij is; gevleugeld,
Oer-oud gedierte…
Lied
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.145 de dag verdwijnt
avondwolken schuiven over
de schemer ontneemt
het licht
de bomen hullen zich
in zwijgzaamheid
hij kan de dag niet
langer vasthouden
op kousenvoeten sluipt
het gevaar naar binnen
zij kent de weg naar
zijn vele kamers
hij slaapt op de rand van zijn
en niet- zijn
scheidingswanden storten in
als hij haar hoort
hij hoort…
Horizontaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 713 Om de zoveel tijd verdwaal ik aan zee
geheel bewust een oneindige blik
sombere dagdromen maken hun entree
opvallend dat ik daar niet meer van schrik
Golven deinzen nergens voor terug
oneindig vertellen ze elk een verhaal
avondwolken slaan een hemelse brug
de zon spreekt bijna horizontaal
Ik heb mijn gedachten in zee gestrooid
zoals…
Palet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 zonder de obstakels
die een pittige discussie zinloos maken
je houdt van de geur van sierlijke bloemen
terwijl jij jezelf ontdoet van overbodig textiel
nu je bent uitgekozen als haar favoriete model
voor de nachtsessie, eindelijk schildert ze een mens
een naakte man, liefde uit een onverwachte hoek
er vliegt een donkere vlinder naar een avondwolk…
EN BIJ HET RIJZEN VAN DE SCHEEMRING LAG
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.557 Hij zag de zwaluwen als zwarte stippen
vlak onder ’t geel van de avondwolken glippen;
daarna, in ’t blauw, vond je hen moeilijk weer.
En ’t fijn getjisper van hun zwenkend piepen,
dat scheen de hoge stilte te verdiepen,
droppelde als regen in zijn afgrond neer.…
Ik zat aan 't roer
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.877 'K zag, hoe diep onder mij, boven een groep
Van avondwolken, die roodvlokkig gloeiden,
Blauw op oranje, twee libellen stoeiden,
Aëroplanen, scheen 't, looping the loop.
En 'k schrok, toen 't plots'ling door mijn denken schoot:
Mijn luchtschip hangt boven het avondrood,
Dan staat Hij nog boven mijn horizon.…