Alle inzendingen over balken

notenbalken in partituren van melodieus verdriet worden doorgaans platgewalst door huilebalken…

In Nederland zou je nu ongemerkt Pensioenen met de helft kunnen verlagen Of allemaal een boerka kunnen dragen Of Twitteren terwijl je overwerkt Er is maar een ding dat ons volk nog boeit; Hoeveel het ijs bij Balk is aangegroeid.…

Een pijpenla met deuren op een rij, Een gang in een hotel is vaak voorspelbaar, Maar wat wij zagen was echt onvoorstelbaar, De architectenmoeder praat ons bij: Mijn zoon is één brok creativiteit, Alleen kan hij nooit goed zijn balkjes kwijt.…

Ik zag de splinter in jouw ogen maar was mijn eigen balk vergeten ik ben niks beter dan jij en dat mag je echt wel weten.…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

in de luwte een koppeltje ouderen soms valt een woord na de storm de welving van een duin op mijn pad tussen het wier balken op het strand ongeborgen…

deuren Een laptop het nieuws is er al Een gemaakte computerval Als rariteiten kabinet Het is een lap en een strop Een typisch geval Van balk ten einde Of de top…

ik speel geen muziek maar mijn melodieën zijn toch herkenbaar schilder noten en balken in kleur op het doek dirigeer frêle vormen het schilderij is mijn symfonie vertolkt naar klassieke normen…

Er is van alles mis bij Van der Valk, Dus onze overheidsinspectie vindt er Bij onderzoek vast hier en daar een splinter, Maar zij vergeet intussen wel de balk. Die heeft ze immers in haar eigen ogen Door jarenlang de toekan te gedogen.…

Al is het klein; ik hou van Nederland Toch is de volkse aard mij nu te grillig Meanderend van haat naar onverschillig En niemand praat nog over tolerant De burka-splinter dat is wat men ziet De balk in eigen oog nog altijd niet…

Het is de balk in het oog, Die je al zo vaak bedroog Bij het zoeken naar openheid. Het wordt nog een hele strijd, Schiet op, je hebt niet meer alle tijd.…

Puur, was het meest intieme moment van mijn leven en die intimiteit heb jij mij gegeven je was erbij toen ik geboren werd toen westenwind onder de balken joeg en je met bed en al door de vloer zakte een muurbloem ben ik altijd gebleven.…

Slechts één minieme stap naar voren en dan staat hij in de vuurlinie hoe bonkt het hart en trilt die knie geen deur in zijn ivoren toren die opendraait naar de geschonden mens het bloed vloeit over de betonnen grens Verbrijzelde ogen staren hem aan een smekende blik treft zijn gelaat verlatenheid waar geen maat op staat een laatste wenk,…

Noten balken ezels oren opgerolde sleutels. Metronomen tiktak tonen bladmuzieken heuvels Golvende orkesten spelen paukenslag orkanen. Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

Hangend op z’n rug kijkt hij teevee over z’n dikke buik heen; bierglas in de hand, peuk tussen bruine vingers afstandbediening zapklaar op ’n been Ik begrijp niet waar die hangjeugd door wordt gedreven; moppert hij, z’n woorden verpakt in rook en bierwalm: ik kan mij niet in hun lamlendige houding inleven…

Jan-Peter wordt genoemd als kandidaat Het CDA vindt dat hij aan moet blijven De oppositie wil ook graag voorschrijven Dat hij beslist niet naar Europa gaat Den Haag wil hem nu graag onmisbaar maken Om hem daarna weer lekker af te kraken…

Ik had op school de pest aan gymnastiek, Aan balk en brug en paard en bokjesspringen En malle vogelnestjes in de ringen; Dus alle lessen meldde ik mij ziek. Maar nu een landgenote tweede wordt Vind ik het toch opeens een mooie sport.…

De ezel die geen ongelijk bekende Bleef weer eens koppig balken tot het ende.…

Ooit een schaapskooi gevlochten wanden met leem bestreken balken uit 1630 hergebruikt in de 18de eeuw zo had ik het niet bekeken ik zie nu alleen nog op tegen planken en klimop.…

Dit kabinet kan blijven wat het is: Een beestenboel waar ezels balken, en de aalgladde zalm gehaaid die kudde mende.…

Balk drinkt een bier met aangeschoten balletjes Rut lult met iedereen er dwars doorheen Staaij (achter Israël), staat vrouweloos alleen Coh kent de cijfers wel, maar geen getalletjes Pech oogt vrij duidelijk, twee ijskristalletjes Bij Verdo is het tandenknarsen en geween Plotseling blijkt Roem een geestig fenomeen Wild spuwt repeterend moslimniemendalletjes…

Bestijg de dageraad die de droom bespringt, het bepaalt tot hoever ik ben uitgereden, en voel dat als verraad, ik weet niet wat ik mis tot aan de laatste hindernis, in een tijdloze rit, waarin de balk te hoog is neergelegd?…

Omdat mijn spaarloon verder is vervallen Gooi ik mijn laatste geld over de balk: Ik eet de hele maand bij Van der Valk En ga een keertje extra naar de wallen. En ben ik daarna blut, dan geeft dat niet: Dan neem ik wel een Frisia krediet.…

In de oude werkgrot verspreide rommel gebroken balken roestige hamers versleten schoenen behakte stenen die eens gezamenlijk klopten en stampten als meerstemmig koor in het gezellig duister nu: wegterend blijven bestaan.…

gevraagd om uit Balk te zenden een postkoets met vier paarden luie of zebra's uit de diergaarde voor vrij geleide van balkenende de koets rijdt naar Cuisine-de-Bouche de premier werkt aan z'n flux-de bouche…

Maar de premier weet van de prins geen kwaad Zo komt aan ´t balken vooralsnog geen ende Toch dacht ik dat hij deze steen al kende…

Veel zand om in ogen te strooien En een balk om “geld” overheen te gooien. Maar het ergste van alle verhalen, Was, dat je ook nog moest betalen. Om u mijn zienswijze te verduidelijken. Zo leer je van kleins af aan, Hoe het er later aan toe zal gaan.…

Nachtelijke stilte valt over de oude lege villa hij denkt aan vroeger toen hij nog jong was - aan de kindergeluiden aan kamers vol geluk aan de grote familie die in 1944 verdween in een nacht als deze - aan krakende balken van zijn skelet die de kopers verjaagden vooral denkt hij aan de sloopkogel morgen…

ik zoek een wijnkelk of een roemer of zo'n beker uit de mis met een inscriptie en een edelsteen beladen met betekenis ik zoek een huis met zware balken met van die fakkels aan de muur een langgerekte houten tafel waarin gekerfd staat ieder uur tekens van aanwezigheid illusies van gedachtenis…

het purperen kleed heeft Hij over de zon geworpen de nacht heeft zwarte ogen maar ziet niet Hij draagt een doornenkroon loopt over een balk volkomen in balans Hij sleept de wonden van de wereld, kijkt niet om tot ze flinterdun als vuurvlinders verbranden in de zon ik zie Hem gaan Hij draagt een gouden kroon de Mensenzoon…